พิสูจน์รัก นายบ้านไร่

"ป็อปค่ะ"

 

"เกล"

 

  ป็อปปี้เอี้ยวตัวหันกลับมามองหญิงสาวที่กอดเอวเขาอยู่

 

"ทำไมทำหน้าแบบนั้นหละค่ะ"

 

 อ้อมมายืนตรงหน้าชายหนุ่มพลางทำหน้างอใส่เขาที่ยัง งงว่าเธอมาได้ยังไงกัน

 

"เอ่อ เกลมาได้ยังไงครับ"

 

"พอดีมากับเพื่อนนะค่ะ แล้วแม่นี่ใครกันค่ะ ป็อป" ปรายตามองมือฟางที่จับแขนป็อปปี้ไว้แน่น

 

"เอ่อ นี่ฟางครับ ส่วนนี้เกลนะฟาง" แนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกันอย่างไม่มีทางเลี่ยง

 

"เราเป็นแฟนป็อปนะ"

 

เกลส่งยิ้มหวานให้ฟางที่หน้าเริ่มบึ้ง แต่นัยต์ตาของเธอไม่ได้ยิ้มตามไปด้วยซะนิด

 

"แล้วไง ==" ทำหน้าเซ็งใส่เกล ฟางกระตุ๊กแขนป็อปปี้พลางถาม

 

"ไปได้ยังค่ะ ป็อป" 

 

เมื่อเห็นว่าป็อปปี้ตอบไม่ทันใจเธอ เลยจัดการดึงมือเขาให้ก้างขาลงบันไดเลื่อนซักที

 

"เดี๋ยวซิค่ะ ป็อป"

 

"เอ๊ะ ป้า อย่ามาจับมือป็อปนะ"

 

"นี่เธอเรียกใครป้าย่ะ ฉันเด็กกว่าเธอเห็นๆ"เข้าไปผลักฟางที่เรียกเธอว่าป้า อย่างโมโห

 

"กรี๊ส"

 

ฟางเซไปตามแรงผลักเพราะไม่ได้ตั้งตัว ส่งผลให้ร่างบางร่วงจากบันได้เลื่อนลงไปทันที

 

"ฟาง"ป็อปปี้รีบกระโจนไปรั้งร่างของฟางไว้ไม่ให้ร่วงลงไปจนถถึงพื้นด้านล่าง

 

"พี่ป้อป" 

 

เฟย์ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่นาน รีบวิ่งขึ้นไปหาพี่ชาย และฟางทันที

 

"ฟาง ฟางๆ" ป็อปปี้เขย่าตัวเรียกให้ฟางที่หมดสติไป รู้สึกตัว

 

"เลือด พี่ป็อป ฟางเลือดออก"  ชี้ให้พี่ชายดูเลือดที่เปรอะมือของเขาอยู่อย่างตกใจ

 

"ไปโรงพยาบาลก่อนเถอะว่ะ ไอ้ป็อป"

 

"ป็อปค่ะ เกล เกลไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ มันตกลงไปเอง"

 

"พี่ป็อปไปเถอะ เดี๋ยวเฟยืจัดการยัยป้านี่เอง"

 

ป็อปปี้รีบอุ้มร่างบางตรงไปที่รถ นายสนออกรถตรงไปที่โรงพยาบาลที่พวกเขาเพิ่งจะออกมาไม่ถึงวัน

 

ณ โรงพยาบาล ห้องฉุกเฉิน

 

"พี่ป็อป นั่งลงเหอะ แก้วเวียนหัว"

 

บอกให้พี่ชายที่เดินวนไปวนมาเพราะหว่งคนด้านในไม่หยุดให้นั่งลง ก่อนที่เธอจะเป็นลมไปเพราะความเวียนหัวอีก

คนเธอเอองก็หว่งฟางไม่น้อย เพราะเพิ่งจะออกจาโรงพยาบาลไม่ถึงวัน ก็ต้องวนกลับเข้ามาอีกรอบ ของเดิมยังไม่

หายดีไม่รู้คราวนี้จะเป็นยังไงอีกบบ้าง  เพราะความเซี้ยวของยัยเฟย์แท้ๆ ที่อยากแกล้งพี่ป็อป ถึงได้เกิดเรื่องขึ้น นี่

ถ้าพี่ป็อปรู้ว่าพวกเธอรวมหัวกันแล้วล่ะ ก็งานนี้ เละแน่ๆ

 

"โทษที ทำไมนานจังว่ะ"

 

"เอาน่าไอ้ป็อป ถึงมือหมดแล้ว ฟางไม่เป็นไรหรอก" โทโมะได้แต่เดิมมาตบบ่าเพื่อนอย่างปลอบใจ

 

"พี่แก้ว พี่ป็อป" 

 

"พี่แก้ว หมอว่าไงบ้าง"

 

"ยังไม่ออกมาเลย แล้วยัยป้านั้นอ่ะ"

 

"เรียบร้อย เฟย์จัดการแจ้งความไว้แล้ว ยัยป้าไม่กล้ามายุ่งกับพวกเราอีกแน่นอน"

 

"คุณหมอครับ"  เสียงเขื่อนเรียก ความสนใจจากทุกคนให้พุ่งไปหาทันที

 

"เป็นไงบ้างครับหมอ"

 

"ไม่มีอาการแทรกซ้อนครับ มีแค่แผลที่ศรีษะ ส่วนอากการอื่นๆก็ปกติดีครับ"

 

"ขอบคุณนะครับหมอ"

 

"ครับ เดี๋ยวรับยา แล้วเชิญกลับบ้านได้เลยครับ"

 

"ครับ ขอบคุณครับ"  ป็อปปี้เอ่ยขอบคุณ  ก่อนที่คุณหมดจะเดินกลับไปทำงานต่อ

 

"แกไปดูฟางเถอะ พวกฉันจะไปจัดการเรื่องที่เหลือให้"

 

เขื่อนพูดอย่างรู้ใจเพื่อนดี ป็อปปี้พยักหน้าขอบคุณก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไปดูร่างบาง ที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย

 

"ฉันขอโทษนะฟาง ถ้าไม่เพราะฉัน เธอคงไม่ต้องเจ็บตัว"

 

เอ่ยเสียงเบากับร่างบางที่ยังไม่ได้สติ อย่างรู้สึกผิด ได้แต่ลูบหัวเธอเบาๆ

 

"อืม..."  ฟางลืมตา ขึ้นมองคนที่ลูบหัวเธออย่าง งงๆ ว่าเขาเป็นใคร ก่อนจะค่อยๆนึกย้อนไล่เหตุการณ์ไป

 

'เรา..เราเห็นกวินกับหวาย ใช่..แล้วเราก็ขับรถออกมา...มีชายสองคนโบกรถ....ขอความช่วยเหลือ...

แล้วก็..มันเขามาทำร้ายเราก่อนที่เราจะสลบไป

"ถ้าแกไม่อยากตาย อย่ากลับไปเสนอหน้าอีก"

"แก..พวกแกเป็นใคร"

"เธอไม่ต้องรู้หรอก "

"งั้นมาทำร้ายฉันททำไม เราไม่เคยรู้จักกันซะหน่อย"

"หึ ใช่แต่ฉันได้รับคำสั่งมาเก็บเธอไง"

"ห๊ะ ..เก็บ..ฆ่าฉันงั้นเหรอ"

"ใช่ จำไว้ อย่ากลับไป ถ้าเธอยังไม่อยากตาย"

ชายคนนั้นพูดก่อนที่เธอจะสลบไป ...แล้ว เขาเป็นใครกัน ภาพที่ป็อปปี้คอยดูแลเธอค่อยๆหลั่งไหลเข้า

 

มาในความทรงจำที่ค่อยๆฟื้นตัวของเธอ '

"ป็อปปี้" เรียกชื่อเขา ที่มาพร้อมอาการใจเต้นแรงของหัวใจ 

 

เขาได้แต่ส่งยิ้มอย่างโล่งอกที่อาการทางสมองของเธอดูจะไม่เป็นอะไรมาก  จะมีก็เพียงบาดแผลทางภายนอก

 

เท่านั้น ที่ดูไม่น่าหว่งเท่าใดนัก

 

"ถ้าฟางไม่เป็นไรแล้ว ป็อปว่าเรากลับบ้านกันเถอะ"

 

"บ้าน"

 

'บ้าน หึคนอย่างเธอไม่มีบ้านให้กลับซักหน่อย'  ฟางได้แต่คิดอย่างเจ็บปวด เพราะหากเธอกลับไป คงมีแต่ความ

ตายที่รอเธออยู่

 

""ฟาง ไม่มีบ้าน"

 

"ก็ ฟางจะไปอยู่กลับป็อปไงครับ"

 

'บ้านเขา ใช่ซิสำหรับเขาเธอยังเป็นแค่คนที่จำอะไรไม่ได้ ฟางขอโทษแต่ฟางไม่มีทางเลือกจริงๆ'

 

"ค่ะ กลับบ้าน"

 

ป็อปปี้เรียกพยาบลมาถอดสายน้ำเกลือออก ก่อนจะเดินกลับเข้ามาดูคนที่ยังเก้ๆกั้งๆอยู่บนเตียง

 

"ไหวมั้ย"  ฟางได้แต่ส่ายหน้า เพราะยังรู้สึกมึนๆ ไม่หาย

 

"มา ป็อปช่วย"  เดินเข้าไปอุ่มเธอมาไว้แนบอก  ฟางได้แต่ยกมือคล้องคอเขาไว้อบ่างกลัวตก

 

ณ บ้านไร่จิระคุณ

 

"เดี๋ยวคืนนี้ฟาง นอนกับแก้วแล้วกันนะ"

 

แก้วพูดกับฟางที่ยัง อยู่ในอ้อมกอดของพี่ชาย

 

"เฟย์นอนด้วยน้า พี่แก้ว ฟาง"

 

"จะได้นอนหรือนั้น ครับเฟย์" เขื่อนเอ่ยแซวแฟนสาว

 

"ชิ งอนเขื่อนแล้ว ไปเร็วซิพี่ป็อป"

 

เดินลากแขนพี่ชายให้เดินตามไปอย่างทุลักทุเล  เปิดประตูให้ป็อปปี้อุ้มฟางเขามาด้านในห้อง

 

"เจ็บแผลเหรอฟาง ทำไมหน้าแดงๆ"

 

ป็อปปี้ถามอย่างหว่งใย คนที่นอนหน้าแดงอยู่บนที่นอน

 

"อะ..อืม"  พยักหน้าอือๆออๆ ไปกับป็อปปี้ทั้งๆที่ความเป็นจริง

 

'จะให้บอกได้ยังว่า อาการมันมาจากเขานะ >///<'

 

"พี่ป็อปไปพักเถอะค่ะ เดี๋ยวที่เหลือแก้ว กับเฟย์จัดการต่อเอง"

 

"อืม  มีอะไรก็ไปเรียกพี่ได้นะ"

 

"ค๊า ไปเถอะพี่ป็อป เฟย์ง่วงแล้ว"  รับดันพี่ชายให้ออกจากห้องไป ก่อนจะโดนขึ้นไปนั่งบนเตียงคู่กับฟาง

 

"เจ็บมากมั้ย เพราะยัยป้าใจร้ายนั้นแท้ๆ"

 

"เกลนะเหรอ?"

 

"ใช่ ยัยป้าใจกล้าหน้าด้านนั้นแหละ"

 

'เธอบอกว่าเป้นแฟนป็อปนี่หน่า ทำไมต้องรู้จักเจ็บที่ใจด้วยนะ'

 

"เขาบอกว่าเป็นแฟนป็อปนี่"

 

"ชิ ขี้ตู่ต่างหาก" แก้วเดินเข่้ามานั่งร่วมวง พูดขึ้นอย่างหมั่นใส้

 

"ใช่ ยัยนั้นเสนอตัวเองต่างหาก"

 

"ฟางไม่ต้องสนใจนะ พี่ป็อปนะยังโสด"

 

ฟางได้แต่ยิ้มอายๆที่ดูเหมือนเธอจะโดนจับ ความรู้สึกได้ซะแล้ว

 

'มันจะเร็วไปมั้ย กับคำว่าชอบ ทั้งๆที่เธอเพิ่งจะรู้จักเขา ยังไม่ทันได้รู้จักนิสัยใจคอก็แทบจะให้ใจเขาไปทั้งดวง

 

เธอไม่อยากต้องเจ็บ เหมือนที่เคยเจ็บจากกวินอีกแล้ว ทั้งๆที่เธอคบกับเขามาหลายปี แต่สุดท้าย ทุกอย่างก็เป็น

 

แค่ความว่างเปล่า ที่ไม่เคยมีอยู่จริง ป็อปคุณจะเป้นแบบนั้นรึเปล่านะ'

 

^______________________________________________________________^

ขอโทษน้า ที่มาอัพเรื่องนี้ช้า เราอย่างอัพให้จบเป็นเรื่องๆนะ

 

เพราะไม่มีเวลาด้วยแหละ แหะๆ

 

ยังไงจะพยายามมาอัพเรื่องนี้ให้จบก่อนจะ ต่อเรื่องสั้นที่เหลือให้จบน้า

 

อ่านแล้วเป็นไงกันบ้างอ่า น่าเบื่อไปมั้ย เรื่องนี้เราไม่ค่อยมั่นใจเลยอ่ะ

 

มีคำถามอยากให้คนที่อ่านช่วยตอบหน่อยน้า  คือเราจะต้องเขียนฉาก NC อ่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะเอาแบบไหนดี

 

NCเบา พอรับไหว หรือ NC เอาแบบดุเดือดเลือดพล่อนดี (แกแน่ใจว่าฉากอย่างว่าไม่ใช่ฉากบู้)

 

ช่วยตอบหน่อยน้า ขอบคุณล่วงหน้าจร้า

 

เจอกันตอนหน้าคร้า ^^