คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

7.9

เขียนโดย tatsalovepf

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 20.34 น.

  42 ตอน
  169 วิจารณ์
  74.26K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

               "  แรงไปไหนหมด วิ่งยังกับไม่ได้กินข้าวมา!!!!!!!! "  ผู้กองออกคำสั่งกับตำรวจหญิงทั้งหลาย

 

 

 

 

 

 

ิิิิิิิ                "  ยัยแก้ว แฮ่กๆๆ  ชั้นเหมือนจะเป็นลมอ่ะ โอ๊ย!!!!!!!!!  " จากนั้นฟางก็ล้มลง

 

 

 

 

 

 

                  "  เฮ้ย ยัยฟาง เป็นไร  ช่วยด้วยค่าาา ผู้กอง ใครก็ได้ "  แก้วตะโกนขอความช่วยเหลือจนผู้

 

กองวิ่งมาดู

 

 

 

 

 

 

 

                     "  ชั้นจะอุ้มธนันต์ธรณ์ไปที่ห้องพยาบาล เธอไปตามพิชชี่มา "  ผู้กองบอกแก้ว ก่อนจะช้อนตัว

 

ฟางไปที่ห้องพยาบาล

 

 

 

 

 

 

                          .......................................................................

 

 

 

 

 

          ..... ตอนนี้ฟางยังคงนอนอยู่ สงสัยจะเพลียไป (ก็แน่สิกินข้าวมานิดเดียว) ส่วนแก้วก็คอยดูอยู่ห่างๆ พิชชี่

 

 

เป็นคนดูแลใกล้ๆ เพราะเค้ามีความรู้เรื่องนี้ ....

 

 

 

 

 

                          "  นี่ นาย ฟางจะตื่นได้ยัง "  แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

                            "  เดี๋ยวก็ตื่นครับ แต่คุณจริญญาควรไปฝึกต่อนะครับ ผมดูแลคุณธนันต์ธรณ์ได้ " 

 

 

 

 

 

 

 

                               "  อืมม  ยังไงก็ฝากด้วยละกัน "  แล้วแก้วก็รีบวิ่งไปที่ฐาน

 

 

 

  ......................................................

 

 

                                   TK talk

 

 

 

                "  ขออนุญาตค่ะ "  แก้วต้องขออนุญาตผู้กองเพราะเธอมาเข้าฐานสาย

 

 

 

 

 

                 "  ทำไมคุณถึงมาสาย  จริญญา  "  ผู้กองถามเสียงเยือกเย็น

 

 

 

 

 

 

                    "  เฝ้าธนันต์ธรณ์อยู่ค่ะ "  แก้วพูดปนเสียงหอบ

 

 

 

 

 

 

                     " ชั้นให้พิชชี่ไปเฝ้าแล้วหนิ กลัวเพื่อนหายรึไง ไปเลย "  ผู้กองชี้นิ้วไปทางต้นไม้ข้างๆค่าย

 

 

 

 

 

 

 

                       " ทำไม "  แก้วยังจ้องผู้กองตาเขียวปั๊ด

 

 

 

 

 

 

 

                        "  ปีนมันแล้วเอาไอ้นี่ตัดกิ่งให้สวยงาม นี่คือการทำโทษ  "  ผู้กองยื่นเลื่อยอันแสนหนักให้

 

แก้ว

 

 

 

 

                         "  ดิชั้น ไม่ทำค่ะ เพราะดิชั้นมาสายแค่ 2 นาที แล้วก็ไปดูฟางมาด้วยอย่ามามั่วนิ่มนะคะ "

 

 

 

 

 

 

 

                           " จริญญา!!!!! " ผู้กองเริ่มหน้าตาบึ้งมากขึ้น แต่แก้วก็หากลัวไม่ กลับเดินไปต่อแถวคนอื่น

 

 

ต่อ จากนั้นก็มีเสียงกระซิบดังมาเรื่อยๆ 

 

 

 

 

 

                . " โห ยัยแก้วเก่งโครต ผู้กองหน่ะสบยาชั้นยังไม่กล้าเลยนี่ยืนเถียง ฉอดๆๆ " เพื่อนคนนึงเอ่ยเบาๆ

 

 

 

 

 

                  "  เอาหล่ะงั้นวันนี้ไปกินข้าวได้ ผมปวดหัว "  ผู้กองสั่งเลิกฐาน ก่อนจะนวดขมับไปมา

 

 

 

 

          เที่ยงแล้วจร้า  กริ๊งๆๆๆๆ

 

 

     แก้วคิดว่าจะไปกินข้าวกับฟางที่ห้องพยาบาลแต่อาหารวันนี้หมดซะก่อน สารวัตรเลยให้เธอไปทานข้างนอกได้

 

 

แต่ใครจะมารับเธอกับฟางหล่ะ

 

 

              " อ๋อ  พี่ป๊อปปี้ไง "  จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ (ที่ซ่อนไว้) มากดหาเบอร์ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

                     ตืต  ตืด  ตืด   (สวัสดีครับ ภานุพูดครับ)

 

 

 

 

 แก้ว : พี่ป๊อปคะวันนี้ว่างมั๊ยคะ

 

 

 

 

                    ( ก็ว่างนะทำไมเหรอ)

 

 

 

 

 

แก้ว : พี่ช่วยมารับแก้วกับฟางหน่อย ฟางไม่่ค่อยสบายส่วนข้าวก็มาหมดเอาวันนี้ พี่จะมารับพวกเราได้มั๊ยคะ

 

 

 

 

 

 

                      ( ฮ่ะ!!!! ลูกหมาไม่สบายเหรอ  อืมๆๆ พี่จะรีบไป )    ตืดดดดดดดด

 

 

 

                              ...............................................................

 

 

 

 

 

     

........ เวลาผ่านไปไม่นาน หนุ่มป๊อปปี้ก็ขับรถเข้ามาในค่าย โดยไม่โดนไล่ (พ่อเค้าเป็นญาติสารวัตร)..........

 

 

 

 

                                 "  ลูกหมาล่ะ อยู่ไหน " 

 

 

 

 

 

 

 

                                 " ข้างในค่ะ " ชั้นชี้ไปที่ห้องพยาบาล ดูพี่ป๊อปเป็นห่วงยัยฟางมากกกกกกก

 

 

 

 

 

 

                          "  ลูกหมา เป็นไรเนี่ย "  เค้าเข้าไปอุ้มฟาง

 

 

 

 

 

                           "  พี่ป๊อป ปล่อยนะคะฟางเดินได้ "  ฟางดิ้น

 

 

 

 

 

 

 

                             "  อืม  งั้นไปกินข้าวกัน พี่ช่วยพยุง "  แล้วทั้ง 3 คนก็พากันไปกินข้าวที่ในเมือง พอถึง

 

 

เวลาป๊อปปี้ก็มาส่งทั้ง 2 คน

 

 

 

 

 

                              "  ยัยแก้งดูแลลูกหมาด้วยนะ "   ป๊อปปี้กำชับแก้ว

 

 

 

 

 

                              " ชั้นชื่อแก้วหย่ะ แล้วฟางหน่ะ ชั้นก็ดุแลดีอยู่แล้ว นายสบายใจเถอะ "

 

 

 

 

 

                                "  แก้วไปเหอะเดี๋ยวสายอีก   พี่ป๊อปบ๊ายบายค่ะ "  ฟางหันไปบอกป๊อปปี้

 

 


 

 

 

                                       แง แง  วันจันทร์อีกแล้ว  ไม่อยากไปดรงเรียนเลย  

 

 

 

 

 

               คิดถึงรีดเดอร์ทุกคนค่ะ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา