MY Friend…รักเธอหมดหัวใจ ยัยเพื่อนซี้จอมยุ่ง♡

 

ตอน-->~~วู้ฮู้~~(ตั้งชื่อตอนได้...)

-----------------------------------------------------------------

        และแล้วก็มาถึงวันที่ต้องเดินทางไประยองสักที ดีใจจังไปเที่ยวทะเล ไปเที่ยวทะเล ~~วู้ฮุ~~ มี

ความสุขจัง ฉันชอบทะเลมาแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ แต่ก็ไม่ค่อยได้ไปเท่าไหร่ แต่วันนี้ วันนี้ ฉันจะได้ไปอีก

ครั้งหลังจากที่ขาดช่วงถึง สามปี ~~วู้ฮู~~ ดีใจไม่หายที่ได้ไป

“ฮ้าววว..”ถึงจะดีใจก็เถอะนะ แต่มันก็ง่วงอยู่ดีอ่ะ ก็นี่มันเพิ่งจะตีห้านิดๆเองอ่ะว่าแล้วก็”ฮ้าววว...ๆๆๆ”ขอ

อีกหลายๆทีเลยละกัน ที่จริงอ่ะครูไม่น่าให้ แหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่ตีห้าแบบนี้เลย

“อ้าวๆ ไหวไหมนั่นน่ะฟางฮะ” นายป๊อปพูดขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินหาวมาแต่ไกล

“ฮ้าว..ไม่ไหวล่ะ นายช่วยฉันถือกระเป๋าหน่อยสิ” แฮะๆๆ แอบเนียนใช้ไอ้นี่สักหน่อย

“เฮ้ย! ใช้กันงี้เลยหรอ” นายนี่ทำสีหน้าแกล้งตกใจ แต่ก็เดินมาถือกระเป๋าไปจากฉัน

“มาเฟย์ เดี๋ยวฉันช่วยถือ” อีตาเขื่อนพูดขึ้น แล้วก็เข้ามาดึงกระเป๋าจากยัยเฟย์ไปถือ จากการกระทำของ

นายเขื่อนทำให้ยัยเฟย์อึ้งไปนิดๆ ก่อนที่จะรู้ตัวแล้วเข้าไปลากกระเป๋าคืนจากเขื่อนแต่ก็ไม่สำเร็จ

“อะไรล่ะ นายก็ไปช่วยแฟนนายสิ มาช่วยฉันทำไม”

“ก็ฉันอยากช่วย ก็แค่ยกกระเป๋าไปใส่รถน่ะ อีกอย่างของพิมน่ะฉันยกไปให้แล้ว” นายเขื่อนพูดยิ้มๆ 

ยิ้มอะไรอ่ะ มีไรให้น่ายิ้ม นายยิ้มทำไมอ่ะเขื่อน ไม่เข้าใจ

“ใช่สิ!! ถ้าตอนนี้แฟนนายถือกระเป๋ามาเหมือนกัน นายก็คงไม่ช่วยฉันหรอก ใช่ไหม” เฟย์พูด

ประชดใส่หน้านายเขื่อนนิดๆ

~~อ่า พอจะเข้าใจแล้วว่ายิ้มทำไม~~

“ก็นะ  เค้าเป็นแฟนฉันนี่นา” นายเขื่อนพูดไปยิ้มไป

“ฮึ! ไปขึ้นรถกันดีกว่าพี่ฟาง” ยัยเฟย์พูดงอนๆ แล้วก็ลากแขนฉันไป

“เฮ้ย รอด้วยๆ” นายป๊อปกับนายเขื่อนพูดพร้อมกัน แล้วก็รีบลากกระเป๋าวิ่งตามมา

“รถคันที่เท่าไหร่น้าาา  พี่ลืมดูอ่ะ ไงก็รอสองคนนั้นก่อนแล้วกันนะเฟย์” ให้ตายสิ มัวแต่ดีใจที่จะได้ไป

ทะเลดันลืมดูเลขรถซะงั้น

“พี่ฟางเนี้ยน้า..” ไรกันพูดงั้นหมายความว่าไงฮะยัยเฟย์ ฉันไม่ได้ผิดซะหน่อยที่ลืมดูอ่ะ ทีแก

ยังไม่ได้สนใจไรเลย มัวแต่เหม่ออยู่ได้ (พี่ฟางอ่ะเค้าเศร้าอยู่น้า...เห็นใจกันบ้างสิ)

“ทำไมมายืนตรงนี้อ่ะ ไม่ขึ้นรถแล้วหรอ” พอมาถึงอีตาเขื่อนก็ใส่เลย

 “พอดีฉันลืมดูเลขรถอ่ะ” ฉันตอบไปตามตรง

 “เธอนี่มันเบ๊อะจริงๆเล้ยย” อะไรกันใครเบ๊อะ ฉันไม่ได้เบ๊อะนะ แค่ลืมเฉยๆ นายนี่หาเรื่องตายใช่ไหม

นายป๊อป

“ใครเบ๊อะยะ พูดให้มันดีๆน้า อยากตายหรือไง” ฉันหันไปส่งค้อนให้นายป๊อปวงใหญ่เท่าบ้าน

สิบหลัง

“พอเถอะๆ พวกแกนี่น้า เถียงกันประจำเล้ยย!! ไปขึ้นรถได้ล่ะ รถเลขที่ 13 อ่ะ” นายเขื่อนพูดเพื่อยุติ

สงครามย่อยๆที่กำลังจะเกิดขึ้น

“แกไม่เคยได้ยินหรอวะ เค้าว่าคนที่ชอบเถียงกันเนี้ย ก็เพราะว่าเค้ารักกัน ใช่ไหมฟาง” ไปเอามาจาก

ไหนฉันไม่ยักจะเคยได้ยิน มั่วได้ใจมากเลย

 “ไม่จริงย่ะ อย่ามามั่วนะ”

 “ไม่เห็นมั่วตรงไหน ก็มันเป็นทฤษฎีรักของเราไงจ๊ะสาวน้อย” ป๊อปพูดไปยิ้มไป

“ฉันว่าของแก กับยัยจินมากกว่านะ โน่นไงมาโน่นแล้ว” ฉันพูดกับนายป๊อป แล้วบังเอิญเห็นยัยจินนี่เดินมา

กับยัยพิม ก็สองคนนั้นอ่ะ อยู่ห้องเดียวกันแถมยังสนิทกันอีกด้วย ไม่น่าจะเชื่อเล้ยย ก็ยัยพิมกับยัยจินนี่อ่ะ

นิสัยโครตแตกต่างกันเลย ยัยพิมนะทั้งอ่อนหวาน พูดก็เพราะ นิสัยก็แบบว่าน่ารักอ่ะ แต่ยัยจินนี่อ่ะนะ ชอบ

หาเรื่อง(หาเรื่องฉันเองนี่เหละ) เสียงดังชอบเอะอะโวยวาย(เวลาเห็นใครอยู่ใกล้อีตาป๊อปอะนะ นั่นก็ฉัน

อีกอ่ะแหละ) แถมยังชอบทำตัวตามติดอีตาป๊อปอีกต่างหาก

“ป๊อปจ๋า ช่วยจินนี่ถือกระเป๋าหน่อยซิจ๊ะ กระเป๋าจินอ่ะหนั้กหนัก” แล้วแกจะขนอะไรมาเยอะเยะฮะ มันก็ต้อง

หนักสิฉันจำได้ว่าครูบอกว่าไปอาทิตย์เดียวนะ แต่ฉันว่ายัยนี่คงได้ยินมาผิดเป็นสักหนึ่งเดือนอ่ะนะ

 “ไม่ได้หรอกจิน ป๊อปช่วยฟางถืออยู่น่ะ” ป๊อปพูดพร้อมกับชูกระเป๋าของฉันที่อยู่ในมือมันทั้งสองข้าง

“โถ่!...ป๊อปก็มาช่วยจินแทนสิค่ะ กระเป๋ายัยฟางก็ให้มันถือเองสิ ป๊อปไม่ใช่ทาสมันนะ “ เสียงยัยจินนี่ดู

ออดอ้อนออเซาะซะเหลือเกิน(ชิ! หมั่นไส้) ความจริงยัยนี่สวยจะตายไป เพราะงั้นมันควรเอาเสน่ห์ของมัน

ไปออดอ้อนผู้ชายคนอื่นมาถือให้ แต่ช่วยไม่ได้ มันโง่เอง –o- ป๊อปตอบแทนคำขอร้องของยัยจินนี่ ด้วย

การยกแขนทั้งสองข้างเพื่อบอกว่า

–มันไม่ว่าง ช่วยไม่ได้นะ-

      ไม่รู้ว่ายัยจินนี่รู้ภาษาใบ้ของอีตาป๊อปหรืออย่างไรถึงได้มีท่าทีกระฟัดกระเฟียด แล้วส่งสายตาดุจ

เหยี่ยวที่กำลังเล็งเหยื่อมาทางฉัน คิดว่าฉันกลัวหรอย่ะ มาตบกันเลยดีกว่ามั้ยฮะ! เดี๊ยะๆ สักวันฉันจะฆ่า

แก! (นางเอกแอบร้ายอ่ะ)

        ในที่สุดก็ถึงเวลาเดินทางสักที พอเดินมาถึงรถ อีตาเขื่อนกับอีตาป๊อปก็เดินเอากระเป๋าของฉันกับ

เฟย์ไปเก็บแล้วก็เดิมตามพวกฉันขึ้นมาบนรถ แล้วอยู่ๆอีตาป๊อปปี้ก็ดึงฉันที่กำลังเดินหาที่นั่งกับเฟย์อยู่

“อะไรของนายเนี้ย!!!”

 “นั่งด้วยกันนะ” อีตานี่พูดขึ้นแล้วก็ลากฉันไปนั่งด้วยกันเลย

 “อะไรของนาย ฉันจะนั่งกับยัยเฟย์” ฉันพูดพร้อมกับทำท่าว่าจะลุกออกไป

 “เธอไม่อยากให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันหรือไงฮะ” เออเฮะ! เฮ้ย!! แล้วอีตานี่รู้ได้ไงว่าฉันอยากให้สองคน

นั้นอยู่ด้วยกัน

“ไม่ต้องทำหน้างงอย่างนั้นหรอกน่า ฉันอ่ะฉลาดนะจะบอกให้” นายนั่นพูดอย่างภูมิใจซะเหลือเกิน

เฮอะ!!หลงตัวเอง “เพราะงั้น เธอก็นั่งอยู่ตรงนี้เฉยๆ เฮ้ย!!ไอ้เขื่อนแกนั่งกับเฟย์แล้วกันนะ ฟางอ่ะฉันจอง”

นายนั่นหันมาพูดกับฉันแล้วก็หันไปบอกกับเขื่อน

“เออ เอางั้นก็ได้”

 “อะไรกันเฟย์ไม่เอาด้วยนะพี่ป๊อป” ยัยเฟย์หันมาพูดโต้ทันที

“อย่าเรื่องมากน่า” นายเขื่อนหันมาพูดตอบยัยเฟย์ที่ทำว่า จะไม่ยอมนั่งด้วย

“นั่นสิเฟย์ นั่งกับไอ้เขื่อนไปนะ ฉันกับฟางจะสวีทกันอ่ะ” ใช่ๆยัยเฟย์แกก็นั่งๆกับอีตาเขื่อนไปเถอะ

ฮะ..เฮ้ย!0o0 ตะกี้อีตานั่นพูดอะไรนะ พอนึกขึ้นได้ ฉันเลยหันไปหยิกแขนนายนั่นทันที ฮึ! พูดอะไรไม่คิด

ใครจะมาสวีทกับนายกัน ถึงจะนึกไปอย่างนั้นแต่ฉันก็ต้องยอมรับล่ะนะ ว่าฉันจะมีรอยยิ้มบนใบหน้าทุกครั้ง

ที่อีตานี่พูดจาแบบนี้

~อร้ายย>////< ฉันคิดอะไรของฉันเนี้ย~

เขินอ่ะ >///< (บ้าไปแล้ว นางเอกของเราเป็นเอามากนะเนี้ย)

--------------------------------------------------------------------

เป็นไงบ้างสนุกบ้างหรือเปล่า มีอะไรงงหรือสงสัยก็ถามกันได้น้าาา

ฝากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ