คู่กัดหรือคู่รัก??

...สวนน้ำแห่งหนึ่ง...

  ตอนนี้ฉันกำลังเปลี่ยนชุดว่ายน้ำอยู่ในห้องแต่งตัว แต่ชุดว่ายน้ำนี่มันวาบหวิวชอบกลนะ- -(ตอนนี้แก้วใส่ทูพีชแบบกางเกงขาสั้น) แต่ช่างมันเถอะออกไปดีกว่า หลังจากที่ฉันเดินออกมาก็พบว่าโทโมะกับกวินออกมารอแล้ว-0-

"เฮ้!"ฉันตะโกนเรียกโทโมะกับกวิน แล้วอยู่ๆโทโมะก็เอามือปิดตากวินไว้- -*

"แก้วมานี่เลย"

"อะไร"

"ทำไมใส่ชุดนี้ มันล่อตาล่อใจผู้ชายนะรู้มั้ย"

"ก็มันมีให้เลือกสองแบบ แบบนี้แบบทูพีชกางเกงขาสั้นกับแบบทูพีชธรรมดา นายจะให้ฉันใส่แบบไหนล่ะ จะให้ใส่แบบธรรมดาก็ได้นะ- -*"

"ไม่ต้องๆ! แบบน้ก็ได้ :("

"แล้วเอามือปิดตากวินทำไม"

"ไม่อยากให้ใครมองแก้ว :("

"- - กวินมันไม่คิดอะไรหรอกน่า เดี๋ยวป๊อปก็มาแล้ว"

"แน่นะกวิน"โทโมะหันไปพูดกับกวิน

"เออแน่ดิ"หลังจากนั้นโทโมะก็ปล่อยมือออกแล้วหันไปกระซิบอะไรกับโทโมะไม่รู้ ไม่ได้ยิน หลังจากนั้นกวินก็ทิ้งให้ฉันกับโทโมะยืนรออยู่ตรงนี้ก่อน เขาจะไปไหนก็ไม่รู้ ฉันยืนคุยกับโทโมะอยู่ดีๆก็มีผู้หญิงคนนึงโดนมาชนโทโมะ 

"โอ๊ย!ขอโทษค่ะ....สุดหล่อ"นี่!หล่อนเป็นใครกันยะ มาพูดแบบนี้กับแฟนฉันได้ยังไง พูดอย่างเดียวไม่พอเอามือลูบหน้าโทโมะด้วย แล้วโทโมะก็ยิ้มกลับอีกนะ  เจ้าหล่อนก็เลยขยิบตาให้ เชอะ! แฟนยืนหัวโด่อยู่นี่ทั้งคนนะ :(

"โทโมะจะไปได้รึยัง"ฉันพูดพลางหลี่ตาไปมองผู้หญิงคนนั้น แล้วหล่อนก็มองมาพอดี ส่งสายตาจิกใส่ฉันซะงั้นอ่ะ ฉันต้องจิกแกก่อนโว้ย!!ฉันเป็นแฟนเขา แต่จิกมาใครจะยอมล่ะก็จิกกลับสิ

"แต่..กวินบอกให้รออยู่ตรงนี้นะ แล้วอีกอย่างโทรศัพท์เราก็อยู่ในล๊อกเกอร์หมดเลยนะ"

"ก็ได้!!!"ฉันแอบเห็นผู้หญิงคนนั้นหัวเราะออกมาดัง'หึ'สงสัยจะสะใจมาก!

"แล้วสุดหล่อชื่ออะไรเหรอคะ..."

"โทโมะครับ แล้วคุณล่ะ? :)"เออ!ยิ้มเข้าไป แฟนยืนอบู่ข้างๆนะ ):

"โบว์ค่ะ ^3^"เหอะ!โบว์ค่ะ -3-

"ครับ :D"เออยิ้มเข้าไป อยากยิ้มยิ้มไป ตรงๆเลยนะตอนนี้ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว อยากจะถีบยอดหน้ายัยนั่นจริงๆ

"ขอเบอร์หน่อยได้มั้ยคะ"ขอเบอร์!!!หล่อนเป็นผู้หญิงนะยะ ขอเบอร์ผู้ชายก่อน

"ได้ครับ 08987654xx"เออ!แฟนฉันก็ดีเอนะเขาขอก็ให้ เหอะไม่ขอเบอร์เขากลับด้วยล่ะ!"แล้วคุณล่ะครับเบอร์อะไร :)"ขอเบอร์ผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าฉัน!!! มันไม่มากไปหน่อยรึไง ฉันเป็นแฟนนายนะ ฉันคงเข้าใจผิดมาตลอดว่าเขารักฉันและซื่อสัตย์กับฉันคนเดียว! แต่วันนี้มันไม่ใช่แล้ว! ฉันอยากจะทรุดลงไปกับพื้นด้วยซ้ำ มันเจ็บ มันโกรธ มันปั่นป่วนไปหมด ฉันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันตัดสินใจวิ่งออกมาจากตรงนั้น แล้วก็วิ่งเข้าห้่องอาบน้ำ พอปิดประตูเสร็จ ฉันก็ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างคนหมดแรง และร้องไห้อย่างบ้าคลั่งอยู่คนเดียว....(end Kaew'say)

....ย้อนกลับไปตนที่แก้ววิ่งออกไป....

     ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกแล้ว เธอวิ่งหนีผมไปแล้ว...ผมทรุดลงนั่งกับพื้นไม่น่าเลยผมไม่น่าทำตามแผนบ้าๆนี่เลย ถึงเธออาจจะไม่บอกว่ารักผมบ่อยนัก แต่เธอก็ไม่เคยมองผู้ชายคนไหน และซื่อสัตย์กับผมคนเดียว แล้วผมจะต้องการคำว่ารักจากปากเธอไปทำไมกัน! ทั้งๆที่มันเป็นแค่ลมปาก ไม่ใช่การกระทำ ผมนี่มันงี่เง่าจริงๆ

"เห้ยไอโมะ ฉันขอโทษว่ะไม่คิดว่ามันจะผิดแผน"กวินเดินมาตบบ่าผมพลางขอโทษ 

"ไม่เป็นไรหรอก แกไม่ผิดฉันผิดเอง"ผมพูดจบผมก็วิงออกไปตามแก้ว แต่เธอวิ่งเข้าห้องน้ำหญิงไปแล้ว ซึ่งผมเข้าไม่ได้ โถ่โว้ย!!! ตอนนี้มียามอยู่ข้างหน้าผมจึงไปขอเจรจากับเขาจนในที่สุดเขาก็ให้ผมเข้าไป เพราะทุกคนที่เข้ามาใช้ที่นี่ต้องเปลี่ยนชุดในห้องน้ำหมด เลยไม่มีอะไรมาก แต่ประเด็นคือแก้วอยู่ห้องไหน...โชคดีที่วันนี้ไม่คนมาก

------------------------------------------------------------------------------------------------

เค้าขอโทษ ไม่จบซักทีอีกแล้วTT เดี๋ยวมาอัพให้อีกนะ จุ้บๆ