คู่กัดหรือคู่รัก??
เขียนโดย พั้นซ์
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.06 น.
แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ฉัน คุณย่า โทโมะ พ่อ และแม่ของฉัน รวมถึงกวิน ลงจากเครื่องบิน หลังจากที่นั่งเครื่องบินมาหาคุณพ่อและคุณแม่ของกวินเพื่อขอยกเลิกงานแต่งงาน ฉันได้แต่หวังว่ามันจะได้ผลนะ ขอร้องล่ะ
"แก้ว.."โทโมะเรียกชื่อฉันอย่างแผ่วเบา และเขาก็กุมมือฉันไว้แน่นเราทั้งคู่สบตา และอยู่ๆโทโมะก็ก้มลงทาบริมฝีปากเขากับริมฝีปากฉันอย่างแผ่วเบา นี่เขาลืมไปรึป่าวเราไม่ได้มากัน2คนนะ>///< แต่ตอนนี้ทุกคนไม่อยู่เพราะไปเช็คสำภาระ ส่วนฉันแม่ให้นั่งรออยู่ที่นี่เฉยๆเพราะตลอดการเดินทางฉันแทบจะไม่ปริปากพูดกับใคร และน้ำตาไำหลเป็นระยะๆ โทโมะจึงต้องคอยปลอบฉันอยู่ตลอดเวลา แม่ก็เลยบอกให้โทโมะอยู่เป็นเพื่อนฉัน ถึงทุกคนจะไม่อยู่แต่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเต็มเลยนะ นี่เขาไม่อายเลยรึไงกัน>< เวลาผ่านมาเนิ่นนานนับนาทีเขาจึงปล่อยริมฝีปากฉันให้เป็นอิสระ"แก้วฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่ข้างเธอ และจะทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข"เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียง พลางลูบผมฉันเบาๆ และก็ทาบริมฝีปากเขาลงมาอีกครั้ง การจูบครั้งนี้เป็นการจูบที่อ่อนโยน แฝงไปด้วยความเป็นห่วง เมื่อเขาและฉันเริ่มขาดอากาศหายใจ เขาจึงผละฉันออกอย่างอ้อยอิ่ง"ฉันสัญญาแก้วฉันจะทำทุกอย่างให้เราสมหวังกัน...ฉันรักเธอ♥"
"ฉันก็รักนาย...♥"ฉันโผเข้ากอดโทโมะเต็มอย่างเต็มแรง ทำให้เขาเซไปข้างหลังเล็กน้อย"ถ้าไม่ใช่นายฉันจะไม่รักใครอีก ฉันรักนายคนเดียวและจะเป็นคนสุดท้้ายด้วย!"ฉันตอบเสียงหนักแน่น เพื่อยืนยันว่าสิ่งที่พูดเป็นความจริง
"ฉันก็ขอสัญญาว่าจะมีเธอเป็นคนสุดท้าย"โทโมะพูดพลางยื่นนิ้วก้อย และคลี่ยิ้มละลายใจนั่นมาให้ฉัน ฉันก็เลยยื่นนิ้วก้อยตัวเองไปเกี่ยวไว้กับนิ้วก้อยโทโมะ
"Kaew...Thank you for great love...I Love You honey ♥(แก้ว...ขอบคุณสำหรับความรักที่ยิ่งใหญ่...ผมรักคุณที่รัก"คำพูดหวานๆของโทโมะทำให้เลือดในร่างกายฉันสูบฉีดดีมาก มากจนหน้าตัวเองแดงฉ่า-///- เขินนะอีตาบ้า
"Tomo...Thank you for attentive. Me love you so mush...Tomohoney♥(โทโมะ...ขอบคุณสำหรับการเอาใจใส่. ฉันรักคุณมาก...โทโมะที่รัก)"โอ๊ย!ฉันพูดออกไปได้ไงเนี่ย-///- เลี่ยนเป็นบ้าเลย แก้วใจเอ้ยพูดอะไรออกปาย~น่าอายชะมัดเลย
"ฮ่ะๆ เธอนี่น่ารักที่สุดเลย ทุกคนมากันแล้วไปกันเถอะ"-///-ฉันแอบเห็นนายก็หน้าแดงนะโทโมะ หลังจากสิ้นประโยคที่เขาพูดเขาก็กุมมือฉันแล้วพาเดินไปที่รถแท็กแซี่ที่เรียกไว้ เราแบ่งเป็น2คัน คันแรกมีคุณม่ คุณพ่อ และคุณย่้า คันที่2มีฉัน โทโมะ กวิน ฉันกับโทโมะนั่งข้างหลังส่วนกวินนั่งข้างหน้า ตั้งแต่ขึ้นมานั่งบนรถทุกคนก็เงียบมีแต่เสียงหัวใจของฉันเท่าานั้นที่เต้นแรง ใจนึงก็คิดว่าอาจจะสมหวังเพราะพ่อกับแม่ของกวินท่านเป็นคนใจดี แต่อีกใจนึงก็คิดว่าอาจจะไม่ได้เพราะ่ท่านเป็นผู้ใหญ่แล้ว อาจจะถือเรื่องคำสัญญา เหมือนโทโมะรับรู้ถึงความคิดฉัน เขาใช้มือเรียวของเขากุมลงมือฉันพลางบีบเบาๆแล้วพูดว่า
"ไม่เป็นไรนะ ผลจะเป็นยังไงฉันก็จะรักเธอตลอดไป..."คำพูดอันอ่อนโยน ทำให้ฉันหน้าแดงฉ่าเป็นลูกมะเขือเทศ>///<
"น้อยๆหน่อยดิอิจฉานะโว้ย!! หวานกันเกินไปแล้ว>o<"กวินประท้วงเหมือนเด็ก3ขวบจะเอาของเล่น- -
"หวานนบ้าอะไรเล่า'><"
"ฮะๆ ไม่เอาน่ากวิน เดี๋ยวแฟนแกเขาตามไปที่บ้านแกไม่ใช่เหรอ
"โทโมะูพูดพลางเอามือข้างหนึ่งมาโอบฉัน ทำให้หน้าของฉันซบอยู่ที่หน้าอกเขาพอดี>///< มีคนอื่นอยู่เยอะนะอีตาบ้า(2คนเนี่ยนะ- -) ตลอดเวลาที่อยู่บนรถโทโมะกอดฉันไว้ตลอดเวลา-//- แล้วก็คุยแต่กับกวิน จนฉันว่าฉันเป็นคนใบ้ละ ไม่ได้พูดซักคำ'- -
----------------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ^^ อีกตอนเดียวจบแน่จ้า อาจจะมีอะไรเซอร์ไพร์ด้วยนะ ติดตามกันด้วยนะ อย่าลืมเม้นน้าาจะปิดเรื่องแล้ว>< รักทุกคนจ้า...♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ