ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥
To_oNg0909
14) "เป็นข่าว"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 14 ‘เป็นข่าว’
แสงแดดยามเช้าลอดผ่านเข้ามาปลุกร่างบางที่กำลังหลับไหลให้รู้สึกตัว หญิงสาวปรือตาขึ้นมาสู้แสง
อือ...กี่โมงแล้วเนี้ย วันนี้เธอมีถ่ายตอน 10 โมงนี่น่า
ความคิดที่แวบเข้ามาในหัว ทำเอาเธอผุดลุกขึ้นนั่งแทบจะในทันที
“ว๊าว...นาย”
ฟางมองมือหนาของคนข้างกายที่รั้งเอวบางของตัวเองไว้ อดที่จะคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้
ในที่สุดเธอก็หาคำตอบของเรื่องทั้งหมดเจอซักที แต่ใช่ว่าทุกอย่างมันจะจบลงแค่ที่เขาและเธอยอมรับหัวใจตัวเอง
ซะเมื่อไหร่กัน
“นาย ตื่นได้แล้ววันนี้มีถ่ายตอนเช้านะ”
เขย่าปลุกชายหนุ่มที่ยังคงซุกหน้ากับหมอนใบโตไม่ยอมตื่นมองใบหน้าหล่อยามนอนหลับที่มีสีหน้าไม่ต่าง
จากเด็กน้อย รอยยิ้มหวานแต่งแต้มริมฝีปากบาง ก่อนจะโน้มหน้าลงไปจุ๊ฟปากหนาเบาๆ
“ตื่นได้แล้ว คุณผู้กำกับขี้เซา” เอ่ยเสียงหวานกับคนที่ยังคงอยู่ในนินทา
“อือ...ฟาง”
“ตื่นเร็ว วันนี้เรามีถ่ายตอนเช้านะ”
กอบผ้าห่มคลุมตัว พลางมองหาเสื้อผ้าตัวเองที่ไม่รู้ว่าโดนชายหนุ่มโยนไปตรงไหนบ้าง
“ว๊าย ตาบ้าทำอะไรของนายเนี่ย ปล่อยฉันเลยนะ”
“อาบน้ำไง” ชายหนุ่มเอ่ยหน้าตาย อุ้มหญิงสาวเข้ามาในห้องอาบน้ำ ปลอดผ้าห่มที่เธอใช้คลุมกาย
อยู่ออกโยนไปนอกห้องน้ำ
“ไม่เอานะ สายแล้ว”
จับมือคนที่จ้องจะฉวยโอกาสกับร่างกายของเธอเอาไว้แน่ ขืนปล่อยให้ตานี่อาบให้มีหวังเธอได้ไปหลับที่กองชัวร์
“อือ...”
แต่สุดท้ายก็โดนชายหนุ่มตักตวงความสุขไปจากเธอจนได้ แต่ที่เจ็บใจที่สุดก็คงจะเป็นตัวเองที่ยอมให้ความร่วมมือ
เป็นอย่างดีซะอีกกว่าเขาจะพาเธอมาถึงกองถ่ายได้ก็เกือบถึงเวลานัดแล้ว
“วันนี้มีสัมภาษ์อะไรรึเปล่า” ป็อปปี้เอ่ยถามปอนต์หลังจากมองเห็นนักข่าวเดินไปเดินมาอยู่ทั่วกองถ่าย
“ไม่มีนะพี่ อ้อ นั้นไง”
ปอนต์ชี้ให้ป็อปปี้ดูต้นเหตุที่นักข่าวต่างมารออยู่เต็มกองถ่าย
“น้องโทโมะ น้องฟาง พี่ของสัมภาษ์หน่อยค่ะ”
ยากที่จะหลบออกไป ทั้งคู่จำต้องฉีกยิ้มให้กล้องพลางตอบคำถามของพี่ๆนักข่าว งงๆ
“ตกลงคบกันแล้วใช่มั้ยค่ะ”
“เอ่อ ใครคบกับใครค่ะ”
“แหม อย่ามาทำเป็นไก๋เลยค่ะ ก็น้องโมะกับน้องฟางไงค่ะ”
“ใช่ค่ะ เห็นว่าควงกันไปหาพ่อแม่ของน้องฟางมาแล้วไม่ใช่เหรอค่ะ”
“นั้นซิค่ะ แล้วแบบนี้จะแต่งกันเมื่อไหร่ค่ะ”
“อย่าลืมเชิญพวกพี่ด้วยนะค่ะ พี่เต็มใจทำข่าวโปรตโมทให้เต็มที่เลยค่ะ”
โทโมะกับฟางมองหน้ากัน งงๆ กับบรรดาคำถามที่โดนยิงคำถามชนิดที่ไม่เว้นช่องให้เธอตอบซักนิด
ทั้งคู่ต่างสบตากันอย่างอึดอัด เพราะหากเอ่ยไปตามความจริงผลกระทบที่ตามมาคงไม่ใช่เรื่องเล็กแน่
“เอ่อ ฟางว่าพวกพี่คงต้องเข้าใจอะไรผิดแล้วแหละค่ะ”
“ฟางกับโมะเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นค่ะ”
“แหมน้องฟาง ไอ้เพื่อนกันของคนในวงการเนี้ย มันก็แฟนกันนั้นแหละค่ะคุณน้อง”
พี่นักข่างสาวประเภทสองแย้งเสียงแหลม ก่อนจะหันไปหัวเราะกับนักข่าวคนอื่น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกฉุนกับการไม่ยอม
ฟังความจริงของนักข่าว
“เพื่อนก็คือเพื่อนค่ะ” ฟางย้ำเสียงเข้ม
พี่เอน่ารีบเข้ามาประกบก่อนที่ฟางจะเกิดอาการระเบิดลงกลางวงสัมภาษ์
“เอ่อ พี่ว่าให้น้องๆไปเตรียมตัวเข้าฉากก่อนดีกว่านะค่ะ”
“ครับๆ นี่เลยครับ น้องจินนี่ยังไม่ได้สัมภาษ์เลยครับ”
ปอนต์รับดึงจินนี่เข้ามาแทนที่ของสองหนุ่มสาว แต่นักข่าวต่างเดินแยกย้ายไปคนล่ะทางอย่างอารมณ์เสีย ที่ไม่ได้
ข่าวเด็ดตามที่ต้องการ
“ชิ จินนี่ก็ไม่อยากดังเพราะข่าวฉาวเหมือนใครบางคนซะหน่อย”
“เธอว่าใครจินนี่”
“ถ้าไม่ใช่เธอก็อย่าร้อนตัวซิจ๊ะ ฟาง” จินนี่พูดยิ้มๆก่อนจะเดินหนีไป
หันมองหาป็อปปี้ ชายหนุ่มก็เอาแต่ก้มหน้ามองสตอรี่บอร์ดในมือ ไม่ยอมเดินเข้ามาพูดกับเธอซักคำ
โอ๊ย อะไรกันเนี้ย เธอยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ไอ้ผู้กำกับบ้า
ส่วนโทโมะรีบวิ่งมาดึงแฟนสาวหายเข้ามาในห้องแต่งตัวได้ทันก่อนที่แก้วจะเดินหนีไปอีก
“แก้ว เรื่องข่าว...”
“ไม่ต้องหว่งหรอกโมะ แก้วเข้าใจ มันก็แค่ข่าว”
ถึงปากจะพูดไปแบบนั้นแต่นัตย์ตาของเธอกลับวูบไหวสวนทางกับคำพูดทุกอย่าง เมื่อไหร่ที่เธอจะชินซักทีนะ
ชินกับความเจ็บปวดที่เธอไม่สามารถบอกใครๆได้ว่าเขาเป็นของเธอ
“โมะ ขอฟางคุยด้วยได้รึเปล่า”
“แก้วขอตัวนะ” แก้วเดินก้มหน้าผ่านฟางออกไป ฟางคว้าแขนอีกฝ่ายไว้แต่กลับโดนเธอสะบัดทิ้ง
“โทโมะเป็นของฉัน เธอเข้าใจรึเปล่าฟาง”
ตะโกนใส่หน้าหญิงสาวอีกคนก่อนจะเดินออกจากห้องไปทันที
“แก้ว!” เรียกชื่อแฟนสาวอย่างตกใจกับการกระทำของเธอ
“โทโมะๆ ใจเย็นๆก่อน แก้วคงเข้าใจผิดเรื่องนี้” ฟางคว้าแขนของโทโมะไว้ก่อน เพราะตอนนี้ทมั้งคู่
ต่างก็กำลังแรงหากเธอปล่อยไปทั้งคู่ต้องทะเลาะกันหนักแน่
“ฟาง คือเรายังไม่อยากคุยเอาไว้ก่อนได้มั้ย”
“ฟางเข้าใจนะ แต่ถ้าเราไม่คุยกันตอนนี้ เรื่องคงยิ่งปานปลายมากกว่านี้ อีกอย่างฟางไม่อยากต้อง
ทำให้ใครเสียใจเพราะฟางด้วย”
คำพูดตรงๆของฟาง ทำให้โทโมะจำต้องทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง
เขาไม่เข้าใจซักนิดว่าข่าวแบบนั้นมันออกไปถึงสื่อได้ยังไง
“เรื่องนี้มีคนส่งข่าวให้นักข่าว เพื่อหวังสร้างข่าว โทโมะพอจะเข้าใจใช่มั้ย”
“ไอ้ป็อป ไม่มีทางเอาเรื่องแบบนี้ไปสร้างกระแสให้ละครแน่นอน”
โทโมะพูดอย่างมั่นใจ เพราะเขารู้จักเพื่อนดี
“อันนั้นฟางก็ว่าไม่ใช่ แต่ถ้าเป็นใครที่ต้องการจะดับนางเอกของเรื่องล่ะ”
โทโมะขมวดคิ้มมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงใครกันแน่
“ฟางว่าใคร”
“เรื่องนั้นโทโมะไม่ต้องเป็นหว่งหรอก ฟางจัดการได้ แต่ที่เราต้องหว่งก็คือ โทโมะกับแก้วตั้งหาก”
“ฟางหมายถึงเรื่องอะไร”
“ผู้หญิงนะ ไม่มีใครทนได้หรอกนะถ้าเห็นแฟนเราไปใก้ลชิดผู้หญิงคนอื่น
ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องงานก็เถอะ คราวที่แล้วฉันก็ผิดที่ใช้นายประชดป็อปปี้ ฉันลืมคิดไปว่าแก้วคงจะรู้สึกไม่ได้ ฉัน
ขอโทษด้วย”
“แต่จะให้เราทำยังไง มันคืองาน เราเลี่ยงไม่ได้ฟางก็รู้”
“ใช่ฟางรู้ แต่คนอื่นไม่รู้นิ”
“ฟางจะทำอะไร”
“เราจะแถลงข่าวกัน”
“ไม่ ไม่มีทาง ถ้าเราแถลงข่าวตอนนี้ช่องเอาเรื่องแน่”
“ไม่มีใครได้ทุกอย่างที่เราอยากได้หรอกนะโทโมะ”
โทโมะมองสีหน้าเด็ดเดี่ยวของอีกฝ่ายอย่างหนักใจ
“ฟาง เธอกับไอ้ป็อปรักกันรึเปล่า”
ฟางมองคนถามนิ่ง
“ฉันคิดว่านะ” ฟางตอบเสียงเบา เธอเองก็เริ่มไม่มั่นใจว่าคำพูดของเขามันมีน้ำหนักแค่ไหน แค่วันนี้มี
ข่าวโปรตโมทกับเพื่อนเขาแท้ๆ เขายังหลบหน้าเธอเหมือนเดิมแล้วแบบนี้จะให้เธอคิดว่ายังไง...
ToP ♥“โทโมะเป็นของฉัน เธอเข้าใจรึเปล่าฟาง” BY KAEW
♪♫ ^_________________________^ ♪♫
รีบมาอัพอย่างด่วนเพราะจะมีคนหนีเราไปทำการบ้านแล้ว ฮ่าๆๆ
เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
