รอยจูบนี้หมื่นพันดีกรี

ก่อนจะเริ่มบทรักอันอ่อนหวาน

vv

vv

vv

~timethai~

ธามไท"สองคนนั้นทะเลาเรื่องอะไรกันหรอครับ?"

ผมถามพี่แก้วที่นั่งข้างๆพี่โทโมะ ผมยังงงอยู่เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

แก้ว"ไม่มีมากหรอก  ก็ตอนที่ธามโทรมาน่ะ พี่ป็อปน่ะเข้าคิดว่ายัยฟางน่ะมีกิ๊ก 55+"

ธามไท"55+ จิงหรอครับ ผมไม่กล้าเป็นกิ๊กกับพี่ผมหรอก"

อ๋อที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง หึงแรงน่ะเนี่ยพี่เขยเรา  แต่ผมอยากรู้มากเลยว่าพี่เขาสองคนเข้าไปห้องทำไมนานจัง

หวาย"เอ๋ ทำไม2คนนั้นไปนานจังน่ะ"

ยัยหวายนั่นเอง  ทำไมเธอถึงคิดเหมือนผมเปี๊ยปเลยน่ะ ผมว่ายัยนั่นก็นั่นก็น่ารักดี แต่เสียแค่ว่ายัยนั่นน่ะปากเสียมาก  แต่พอผมมอง(แอบ)ยัยหวายไปสักพักพี่โทโมะก็เอ่ยขึ้นมา

โทโมะ"ตัวเล็ก กลับกันเหอะ เค้าอยากกลับแล้วอ่ะ รอไอ้ป็อปไปมันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร"

พี่โทโมะเอ่ยกับพี่แก้ว  ดูสีหน้าก็รู้แล้วว่าหน่ายเต็มที

แก้ว"อ่ะๆงั้นไป ธามมากับรถอะไรล่ะ"

ธามไท"แท็กซี่น่ะครับ"

เขื่อน"งั้นไปกับรถพี่ก็ได้ป่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง"

ธามไท"ขอบคุณครับ"

หวาย"งั้นเราไปดีกว่า"

แล้วพวกผมก็ออกกันไป

vv

vv

vv

ฟาง"อือ ป็อปฟางไม่ไหวแล้วน่ะ"

ทั้งป็อปปี้ยังคงเริ่มบทรัก อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย แต่เขาน่ะสิไม่รู้เลยว่าคนใต้ล่างจะไม่ไหวแล้ว

ป็อปปี้"ครับ ก็ได้"

แล้วทั้งสองก็หยุดบทรักกัน ป็อปปี้นอนข้างฟางก็จะตระหวัดเอวของฟางมาใกล้ๆ

ป็อปปี้"หายโกรธป็อปครับ ป็อปขอโทษน่ะ"

ฟาง"ค่ะ แต่ฟางขอนอนก่อนน่ะ"

ป็อปปี้"ครับ"

แล้วทั้งสองก็หลับไปพร้อมกัน