หนุ่มหน้าใสทั้ง5จอมเฟี๊ยว

                      "โอ๊ย!! นายเขื่อน นายเคนตะ นายจงเบ นายโทโมะ นายป๊อปปี้ พวกนายมาให้ฉันฟาดไม้เรียวลงก้นพวกนายเดี๋ยวนี้นะ"  อาจารย์สมหญิงจอมโหดพูด อาจารย์ทำสีหน้าโมโหเคร่งขรึมยังกะจะกินเลือดกินเนื้อ สาเหตุที่ทำให้อาจารย์โกรธพวกk-otic ก็เพราะว่า หนุ่มๆทั้ง5คนนั้นเอาหมากฝรั่งไปป้ายลงเก้าอี้ของอาจารย์ พออาจารย์เผลอลงนั่งเก้าอี้ตัวนั้นลงไป หมากฝรั่งติดก้นอาจารย์ทันที

                       พวกk-oticหนีอาจารย์ขึ้นไปทางดาดฟ้า และก็นั่งหัวเราะกันสนุกนาน วันนี้เป็นวันที่พวกเขาอารมณ์ดี่ที่ได้แกล้งอาจารย์จอมโหด

"ฮ่าฮ่าๆ ขำว่ะ!!พวกเอ็ง เห็นหน้าอาจารย์ตอนที่นั่งทับหมากฝรั่ง หน้าคล้ายแป๊ะยิ้มเลยเนอะ" เขื่อนพูดและตบไหล่จงเบ

"ก็ความคิดของไอ้จงเบนั่นและ คิดไปได้ไงว่ะเนี่ย โว๊ะ!! แต่ก็สมควรเเล้ว"เคนตะพูดและกอดคอจงเบตัวแสบ      

"แต่พวกเราไม่หน้าไปทำแบบนั้นเลยนะ ถ้าอาจารย์เขาไล่พวกเราออกจากโรงเรียนและจะมานั่งร้องไห้กันทีหลัง และอีกอย่างพวกเราแกล้งอาจารย์มาหลายครั้งแล้วด้วย" ป๊อปปี้พูดเเละถอนหายใจ"เฮ้อ" 

"นี่พวกเรา!! พวกเอ็งว่าตอนนี้กลุ่มเราหายไปไหนคนนึง โทโมะหายไปไหนอ่า"จงเบพูดเเละส่งสายตามองหาโทโมะ

                    พอจงเบพูดเสร็จ ก็มีเสียงคนเปิดประตูชั้นดาดฟ้าและมีเสียงเดิน พวกk-oticไม่กล้าหันไป เพราะกลัวว่าจะเป็นอาจารย์จอมโหด ต่างคนก็ต่างก้มหน้าและจับมือกันแน่น ทันใดนั้นเองเขาคนนั้นก็สกิตไหล่ของเคนตะ เคนตะตกใจสุดขีดแล้วถามเพื่อนๆทั้งสามคนว่า "ใครมาสกิตไหล่เราว่ะ ตกใจหมด" ทุกคนส่ายหน้า ทำให้เคนตะใจเสีย เคนตะสงสัยใครกันที่มาสกิตไหล่ของเขา พวกเขาทั้งสี่คนเริ่มหันไปข้างหลังช้าๆ แล้วก็รู้คำตอบแล้วว่าเป็นใคร เขาคนนั้นคือโทโมะนั่นเอง พวกเขาทั้งสี่คนลุกขึ้น  เคนตะทำหน้าโมโหและเหงื่อกแตก เคนตะตีหลังโทโมะอย่างแรง

"ไอ้เคนลิง แกมาตีหลังฉันทำไมว่ะ"โทโมะพูดและทำหน้าตกใจ

"ก็แกมาทำให้ฉันตกใจทำไมล่ะ"เคนตะพูดและทำหน้าหมั่นไส้ 

"สมควรแล้วล่ะแก เราเป็นเคนตะเราไม่แค่ตีหลังนะ แต่ฉันจะถีบหลังแกเลยแหละ ทีหลังอย่ามาเงียบๆแบบี้อีกเข้าใจไหม คนอื่นเขาจะตกใจหมด"เขื่อนพูดด้วยความโมโหแทนเคนตะ

"คร๊าฟ กระผมกลัวแล้ว"โทโมะตอบแบบประชศ

  "อยู่นี่กันเอง" เสียงนั้นจะเป็นเสียงของใครไม่ได้นอกจากเสียงของอาจารย์สมหญิงจอมโหด  หนุ่มๆทั้งห้าตกใจสุดขีด หันขวับไปทางอาจารย์จอมโหด

   "อาจารย์คนสวยครับ ยกโทษให้พวกผมเถอะนะ  ผมรู้ว่าอาจารย์ใจดีเหมือนหน้าตา ยกโทษให้ผมเถอะนะครับ"เขื่อนขอโทษอาจารย์และยกมือไหว้

    "ได้!!ฉันจะไม่โกรธพวกแก แต่ฉันต้องลงโทษพวกแกให้หลาบจำ พวกแกต้องไปล้างห้องนําทั้งโรงเรียน ถ้าพวกแกทำไม่ได้ พวกแกกับฉันขาดกัน"อาจารย์พูดเเละทำหน้าดุ

 "ได้ครับ!เพื่ออาจารย์พวกผมทำได้อยู่เเล้วครับ  พวกผมขอโทษที่ทำให้อาจารย์โกรธ"เคนตะพูด

 "งั้นพวกแกก็ไปทำตามที่ฉันบอกเดี๋ยวนี้เลย!!"อาจารย์พูดเสียงดังเเละดุ

"คร๊าฟผม"พวกk-oticพูดพร้อมกัน และพวกเขาก็ไปล้างห้องนําตามที่อาจารย์บอก พอเขาล้างห้องนําเสร็ยจพวกเขาก็เดินไปหา เฟย์ ฟาง แก้ว เพื่อนสนิทของพวกเขา

"พวกนายทั้งห้าคนมาก็ดีเเล้ว พวกฉันมีข่าวดีจะบอกพวกนาย"แก้วพูดและทำหน้าตาตื่นเต้น

"ข่าวดีอะไรหรอแก้ว หรือว่าจะขอเราแต่งงาน"โทโมะพูดเเละยักคิ้ว

"อีตาบ้า!ถ้าฉันจะแต่งงานกับนายอ่ะน่ะ ฉันขอขึ้นคานดีกว่า"แก้วพูดและทำหน้ายักษ์ใส่โทโมะ

"แก้วหยุดด่าโทโมะมันก่อนเหอะ รีบบอกข่าวดีพวกมันซะเถอะ"ฟางพูดเเละสกิตไหล่แก้ว

"โอเค!ข่าวดีคือ โรงเรียนของพวกเราจะพาพวกเราไปเที่ยวที่จังหวัดภูเก็ตอ่า"แก้วพูดเเละทำหน้าตื่นเต้น

"ยอดไปเลย!! แล้วไปวันไหนอ่า"จงเบพูด

"ไปอาทิตย์หน้า ไปครึ่งเดือน"เฟย์พูด

"งั้นพวกเรารีบกลับบ้านไปบอกพ่อแม่กันเถอะ"ป๊อปปี้พูด

"ไอ้ห่านี่!เห่อจริงๆเลย เออๆ กลับก็กลับ"เขื่อนพูด

            ทั้งห้าหนุ่มและสามสาวต่างคนต่างกลับบ้านไปบอกพ่อแม่ว่าจะได้ไปเที่ยว ส่วนหนุ่มโทโมะจะดีใจเป็นพิเศษเพราะว่าเขาฝันว่าอยากไปเที่ยวภูเก็ตตั้งแต่เด็กเเล้ว เพราะที่นั่นอากาศดีมาก พวกเขาอยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ

                                                                            โปรดติดตามตอนที่สองเด้อ