ไม่มีชื่อเรื่อง

       วันนี้เป็นวันหยุดของร้าน แต่แก้วนั้นก็ยังต้องตื่นแต่เช้าด้วยชุดที่เซ็กซี่ หญิงสาวเลือกเดรสเกาะอกสีดำรัดรูปมาใส่ก่อนจะจัดการแต่งหน้าอย่างพองามก่อนจะเดินมายังข้างล่าง  โดยมีรถสปอร์ตสุดหรูมารอรับอยู่หน้าบ้าน
      " แหม..มาตรงเวลาเชียวนะ" แก้วเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มเมื่อเข้ามานั่งบนรถ
      " ไม่ได้หรอก จะให้สาวสวยมานั่งรอได้ไงล่ะจ๊ะ"
      " แล้วเราจะไปไหนกันอ่ะ"
      " ไปทานข้าวเช้ากับคุณชายเย็นชา"
      " จะให้เริ่มแต่เช้าเลยหรอ"
      " เอาน่า ยิ่งเริ่มเร็วเมื่อไร ก็ยิ่งรู้ว่านายโทโมะนั้นเป็นหรือไม่เป็นเกย์เร็วเท่านั้น ไม่แน่นะ.."
      " ไม่แน่อะไรของแก" แก้วเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มด้วยความสงสัย
      " ไม่แน่ แกอาจจะได้เป็นแฟนกับนายเย็นชานั้นก็ได้ ใครจะไปรู้"
      " ตลกแล้วแก" แก้วว่าก่อนจะหันไปมองนอกหน้าต่าง

       ' แต่จะว่าไป ถ้าคนหล่อๆ อย่างนายนั้นเป็นเกย์คงเสียดายแย่อ่ะ'  หญิงสาวคิดในใจคนเดียว

          ไม่นานทั้งสองก็เดินทางมาถึงโรงแรมหรูกลางใจกรุงเทพฯ  หญิงสาวเดินเข้ามาพร้อมเพื่อนหนุ่มคนสนิท  ทุกสายตาในโรงแรมต่างจับจ้องมาที่หญิงสาวเป็นหนึ่งเดียว
      " เสน่ห์แกนี้ไม่มีวันหมดจริงๆ นะยัยแก้ว"
      " ก็คนมันสวยอ่ะนะ ช่วยไม่ได้" แก้วบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะที่สองจะเดินเข้าไปยังห้องอาหาร ก็ได้ยินเสียงเอ่ยเรียกจึงทำให้ทั้งคู่หยุด
      " เฮ้! เขื่อน"
      " โทโมะ นี้แก้วเพื่อนเราเอง" เขื่อนแนะนำเพื่อนสาวข้างกายให้เพื่อนหนุ่มอีกคนได้รู้จัก
      " เราเคยเจอกันหรือเปล่าครับ" โทโมะเอ่ยถามด้วยเสียงนิ่งๆ
      " ก็ร้านคอฟฟี่ช้อปเมื่อวานไงค่ะ แก้วเป็นเจ้าของร้านนั้นเอง"
      " อ๋อครับ งั้นเชิญไปทานข้าวกันดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินนำหน้าเข้าไปในห้องอาหาร
      " แกว่าโทโมะมันจะเป็นเกย์ไหมอ่ะ"
      " ฉันว่าอาจจะเป็นก็ได้ว่ะ ฉันว่าฉันสวย เซ็กซี่ นายนั้นยังเย็นชายังไม่สนใจฉันเลย"
      " เอาน่า ฉันเชื่อว่าฝีมือแกต้องทำได้"
      " ฉันก็ภาวนาขอให้เป็นแบบนั้น"
      " เอ่อ..ฉันขอไปเข้าแปบนึงนะ" เขื่อนเอ่ยบอกแล้วเดินออกไปจากโต๊ะ
      " เราไปตักอาหารกันดีกว่าไหมค่ะ" แก้วเอ่ยชวนชายหนุ่ม
      " เชิญครับ" โทโมะเอ่ยบอกเสียงเรียบก่อนจะลุกขึ้นยืน  แก้วจึงยืนตามก่อนจะเดินนำหน้าชายหนุ่มไปตักอาหารเช้าแบบบุปเฟ่
      " ขนมปังไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ไม่ไกลกันเท่าไร
      " ได้ครับ" ชายหนุ่มเอ่ยตอบก่อนจะหันไปตักอาหาร

 ' อีตาบ้านี้ เย็นชาได้ใจจริงๆ'

      " แล้วคุณแก้วจะรับน้ำส้มหรือน้ำเปล่าดีครับ" ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินกลับไปยังโต๊ะ ก็กระซิบถามหญิงสาวที่ยืนคิดอะไรอยู่ ทำให้หญิงสาวนั้นสะดุ้ง
      " เอ่อ..ขอน้ำส้มแล้วกันค่ะ"
      " ได้ครับ" ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ ก่อนเดินจากไป ทิ้งให้หญิงสาวยืนหน้าดงอยู่คนเดียว
      " ฮั่นแน่! ยืนหน้าแดงเข้าไป ขนมปังไหม้หมดแล้ว" เขื่อนที่เดินเข้าเห็นเหตุการณ์พอดีก็เอ่ยแซวเพื่อนสาว
      " ยังไม่ไหม้เลย แกนี้แซวฉันหรอ"
      " อะไร ใครแซวแก กลับไปนั่งที่โต๊ะเลยไป ฉันเปิดโอกาสให้แกแล้ว เต็มทีนะ"
      " เปิดโอกาส หมายความว่าไง"
      " หมายความตามที่พูดนั้นแหละ ไปได้แล้ว อย่าให้โทโมะมันรอนาน" เขื่อนเอ่ยบอกพร้อมดันหลังเพื่อนสาวให้เดินกลับไปยังโต๊ะ  ก่อนที่ตัวเองจะยืนยิ้มคนเดียว

 
         แก้วเดินกลับมายังโต๊ะอาหารที่ได้ตกลงเลือกนั่ง  แต่กลับไม่พบชายหนุ่ม และไม่มีจานอาหารแล้วก้วน้ำอยู่เลย หญิงสาวจึงมองไปรอบๆ ห้องอาหาร
      " ขอโทษนะครับ คุณแก้วหรือเปล่าครับ" พนักงานหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาว
      " ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
      " คุณผู้ชายให้เชิญคุณแก้วไปนั่งทางด้านนู้นครับ" พนักงานหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมหยิบจานอาหารของหญิงสาวใส่ในถาดก่อนจะเดินนำไป แก้วมองตามอย่าง งงๆ ก่อนจะเดินตามพนักงานไปยังโต๊ะอาหารที่ชายหนุ่มนั่งรอ
      " ทำไมคุณเปลี่ยนที่นั่งล่ะค่ะ" แก้วเอ่ยถามพร้อมนั่งลงข้างๆ ชายหนุ่ม
      " ผมวว่าตรงนี้วิวสวยดีนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยบอก
      " อ๋อ แล้วแก้วกับวิว อันไหนสวยกว่ากันค่ะ"

         ++ แค่นี้ก่อนนะจร้า ไว้จะมาอัพให้ใหม่นะ เม้น โหวตด้วยนะคร๊าพพพ ++