จำไว้...... ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของนาย

7.9

เขียนโดย yeen

วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 11.24 น.

  7 chapter
  80 วิจารณ์
  20.35K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) พิม จินนี่ ขนมจีน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 3

“หาแก้ว”พิมตอบกับทุกคน

 

ณ บ้านไทยานนนท์

กริ้งงงงงงงงงงงงงงๆๆๆ

“มาหาใครค่ะ” สาวที่เป็นแม่บ้านถาม

“มาหาแก้วค่ะ”พิมถาม

“แก้ว”หญิงสาวทวนคำ

“บ้านนี้ไม่มีคนชื่อแก้วคะ”หญิงสาวพูด

“แล้วโทโมะล่ะค่ะ” สาวที่ชื่อจินนี่ถาม

“อ๋อ อยุ่ข้างในค่ะ”แม่บ้านสาวเอ่ย

“งั้นเดี๋ยวดิฉันจะเรียนให้นค่ะ”แม่บ้านสาวเอ่ย

“ไม่ต้อง”เสียงชายหนุ่ม หน้าหล่อ ที่มีนามว่าเคนตะเอ่ย

“นาย!” พิมร้องทัก

“ทำไม จำไม่ได้หรอ” ชายหนุ่มถาม

“ไม่ เพราะฉันำไม่จำเป็นต้องจำนาย”พิมพูดแล้วทำท่าไม่สนใจ

“หึ คราวนี้ จะเอาอะไรกับไอ้โมะมันอีกล่ะ”เคนตะถาม

“เปล่า ฉันแค่มาหาเพื่อน” พิมพุดแต่ไม่มองหน้าเคนตะ

“ใครล่ะเพื่อนเธอ”เคนตะถาม

“นายไม่รู้หรอก”

และไม่จำเป็นรู้ด้วย  และทั้งสามก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปในบ้าน

 

ฝั่งแก้วที่อยู่ในห้องโทโมะ

“ฮื่อๆๆๆๆ ปล่อยฉัน ปล่อย” หยิงสาวร้องครวญครางแล้วทุบประตูห้อง

“หยุดร้องเถอะ แล้วอยู่นิ่งๆดีกว่า” ชายที่อยู่ด้านนอกเอ่ย

 

ด้านล่าง

“แก้ว แกอยู่ไหน” เสียงพิมตะโกนลั่นบ้าน

“เบาๆหน่อยแก” จินนี่สะกิด

 

“เอะอะอะไรอ่ะ”ชายหนุ่มที่อยู่บนห้องทำงานพูด

“พายเค้ก พายเค้ก ใครมาลงไปดูสิ”

“ค่า ค่า พี่ชาย”

หวัดดีค่ะ ฉันพายเค้กค่ะ อายุ 18 ค่ะ เป็นพี่น้องกับพี่โทโมะค่ะ พี่น้องไม่แท้ค่ะ ฉันมาอยู่กับพี่โทโมะเฉพาะวันหยุดค่ะ  เพราะจะให้พี่โทโมะสอนการบ้านให้ค่ะ  ตอนนี้ฉันเดินลงมาข้างล่างแล้วค่ะ อ้าวนั่น พี่พิม พี่ จินนี่ และพี่หนมจีน อ๋อ ฉันรู้จักพี่เขาค่ะ พี่พิมเคยเป็นแฟนพี่โทโมะ แต่ถูยัยแม่มด(เบลล์)แย่งไป ฉันเองก็ไม่ชอบยัยแม่มดเลย ยัยนั่นยังหาว่าฉันจะแย่งพี่โทโมะไป แต่พอพี่โทโมะบอกว่าน้องสาวยัยนั่นหน้าแตกเลย

“อ้าวพี่ๆ มานานยังค่ะ”หยิงสาวถาม

“ไม่นานจ๊ะ”พิมตอบ

#############################################################

 

 

 

 

 

ตอนที่ 3

“หาแก้ว”พิมตอบกับทุกคน

 

ณ บ้านไทยานนนท์

กริ้งงงงงงงงงงงงงงๆๆๆ

“มาหาใครค่ะ” สาวที่เป็นแม่บ้านถาม

“มาหาแก้วค่ะ”พิมถาม

“แก้ว”หญิงสาวทวนคำ

“บ้านนี้ไม่มีคนชื่อแก้วคะ”หญิงสาวพูด

“แล้วโทโมะล่ะค่ะ” สาวที่ชื่อจินนี่ถาม

“อ๋อ อยุ่ข้างในค่ะ”แม่บ้านสาวเอ่ย

“งั้นเดี๋ยวดิฉันจะเรียนให้นค่ะ”แม่บ้านสาวเอ่ย

“ไม่ต้อง”เสียงชายหนุ่ม หน้าหล่อ ที่มีนามว่าเคนตะเอ่ย

“นาย!” พิมร้องทัก

“ทำไม จำไม่ได้หรอ” ชายหนุ่มถาม

“ไม่ เพราะฉันำไม่จำเป็นต้องจำนาย”พิมพูดแล้วทำท่าไม่สนใจ

“หึ คราวนี้ จะเอาอะไรกับไอ้โมะมันอีกล่ะ”เคนตะถาม

“เปล่า ฉันแค่มาหาเพื่อน” พิมพุดแต่ไม่มองหน้าเคนตะ

“ใครล่ะเพื่อนเธอ”เคนตะถาม

“นายไม่รู้หรอก”

และไม่จำเป็นรู้ด้วย  และทั้งสามก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปในบ้าน

 

ฝั่งแก้วที่อยู่ในห้องโทโมะ

“ฮื่อๆๆๆๆ ปล่อยฉัน ปล่อย” หยิงสาวร้องครวญครางแล้วทุบประตูห้อง

“หยุดร้องเถอะ แล้วอยู่นิ่งๆดีกว่า” ชายที่อยู่ด้านนอกเอ่ย

 

ด้านล่าง

“แก้ว แกอยู่ไหน” เสียงพิมตะโกนลั่นบ้าน

“เบาๆหน่อยแก” จินนี่สะกิด

 

“เอะอะอะไรอ่ะ”ชายหนุ่มที่อยู่บนห้องทำงานพูด

“พายเค้ก พายเค้ก ใครมาลงไปดูสิ”

“ค่า ค่า พี่ชาย”

หวัดดีค่ะ ฉันพายเค้กค่ะ อายุ 18 ค่ะ เป็นพี่น้องกับพี่โทโมะค่ะ พี่น้องไม่แท้ค่ะ ฉันมาอยู่กับพี่โทโมะเฉพาะวันหยุดค่ะ  เพราะจะให้พี่โทโมะสอนการบ้านให้ค่ะ  ตอนนี้ฉันเดินลงมาข้างล่างแล้วค่ะ อ้าวนั่น พี่พิม พี่ จินนี่ และพี่หนมจีน อ๋อ ฉันรู้จักพี่เขาค่ะ พี่พิมเคยเป็นแฟนพี่โทโมะ แต่ถูยัยแม่มด(เบลล์)แย่งไป ฉันเองก็ไม่ชอบยัยแม่มดเลย ยัยนั่นยังหาว่าฉันจะแย่งพี่โทโมะไป แต่พอพี่โทโมะบอกว่าน้องสาวยัยนั่นหน้าแตกเลย

“อ้าวพี่ๆ มานานยังค่ะ”หยิงสาวถาม

“ไม่นานจ๊ะ”พิมตอบ

#############################################################

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา