ยัยตัวร้ายขอขโมยหัวใจนายเย็นชา

kaew talk

ตอนนี้ฉันกับพี่โมะวิ่งหนีฟางกับพี่ป็อปอยู่เหนื่อยสุดๆเลย

"แก้วลบเลยนะ"ไม่ลบ นั่นไง แม่หนิ

"แม่คะ แก้วฝึกถ่ายรูปกับพี่โมะอยู่ ภาพสวยป่าวคะ"เสร็จแน่พี่ป็อป ยัยฟาง

"ไหนๆ"

"คุนป้ากับคุณลุงดูด้วยนะคะ"

"จ๊ะๆ"เสร็จแน่

"เป็นไงคะ"

"ว้ายตาย ตาเถรตก พระเจ้าจ๊อดมันยอดมาก"

"ทีหลังป้าไปดูหนูหัดถ่ายรูปดีกว่า"

"ไม่มีที่ติเลยภาพ"

"ขอบคุณค่ะ" นั่นไงมาแล้ว

"นั่นไง ดาราหน้ากล้องเค้ามาแล้วล่ะ ฮิฮิ"

"แหม ลูกจ๋าไวไฟกันจริงนะ"โดนแล้ว

"เอ่อ.."อึ้งเลยหรอฟาง

"มันแน่อยู่แล้วครับ ใช่ไหมฮันนี่"

"ใช่ค่ะ ที่รักไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ"

"ไปก่อนนะคะ"รีบไปเลยนะ

"พี่โมะไปซื้อของกินกันนะ"

"ครับ"

"สงสัยคู่นี้หมั้นเร็วๆนี้แหละ"เอาเลยค่ะ เอาเลย

"ผมก็ว่านั้น"

"พี่โมะ ดูปูดิน่ากินเนอะ"

"อยากกินหรอ"อยากกินพี่มากกว่า เอ๊ย ไม่ใช่

"อยากแต่ไม่ได้เอาตังมาง่ะ"อดเลย

"เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอาอะไรบ้าง"ได้จริงอะ

"จริงหรอ"

"จริงดิ"ใจดีจัง

"งั้นเอากุ้ง หอย ปู ปลา หมึก อย่างละ5จาน แค่นี้พอ"

"แค่หรอเยอะมากต่างหาก จะเหลืออะไรเนี่ย"อ้าวหรอ

 "นะ นะ"อ้อนเยอะๆ

"รอตรงนี้อย่าไปไหน เดี๋ยวมา"

"ค่า"ลั้ลลา ลั้ลลา ตรงนี้คนเยอะจังเลย

"นี่ พี่ครับ"ใครเรียกอะ ว้ายเด็ก น่ารักอ่ะ

"อะไรจ๊ะ"

"รู้จักร้านอาหารวับวาวป่าวครับ"อ๋อ พึ่งผ่านมาแปปหนิ

"รู้จักจ๊ะ ทำไมหรอ"

"บ้านผมอยู่ซอยติดกัน พาผมกลับบ้านได้ไหมครับ"พี่โมะคงไม่ว่าหรอก

"ได้จ๊ะ"

เดินซักพักก็ถึง แต่ซอยมันเปลี่ยวแปลกๆแฮะ

พอเด็นคนนั้นเดินเข้าไปกับฉัน มันตันหนิ!

"นี่มันซอยตันหนิ"

"รู้แล้วครับ"หมายความว่าไง

"มาหาฉันแล้วหรอแก้วใจ"ใครอะ พอฉันหันไป

"ทีเจ"ฉันเรีียกด้วยเสียงแผ่วเบา อยู่ดีๆเหมือนแรงหายไปเลย

"ยังจำกันได้หนิดาร์ลิ้ง"

"ฉันไม่ใช่ดาร์ลิ้งแก"ระหว่างนั้นฉันแอบโทรหาพี่โมะ

tomo talk

ยัยตัวแสบหายไปไหนบอกให้รออยู่ตรงนี้ไม่ใช่หรอ นั่นไงโทรมาแล้ว

แต่พอผมกดรับก็ได้ยินเสียง

[ทำไมแกถึงล่อฉันมาที่ซอยตันข้างๆร้านวับแวว เจ้าของร้านเห็นเมื่อไหร่แกซวยเลยนะ]

เสียงแก้วหนิ ตระกี้แก้วบอกที่อยู่ให้ผมรู้ใช่ไหม

[ไม่มีใครอยู่ที่นี่ตอนนี้ ฉันไม่กลัว]

[ไอ้ชั่ว]

[ด่าไปเถอะแก้วใจวันนี้เธอต้องเป็นของฉัน555]

ทนไม่ไหวแล้ว แก้วฉันจะไปหาเธอให้เร็วที่สุด

เดี๋ยวกลางคืนอัพให้อีกตอนนะ

เม้นกันหน่อยนะ  ตอนนี้หิวข้าว

เจอกันตอนหน้า