รักยุ่งๆ ของฉันกับเขา

            " เฟย์ ฉันกลับก่อนดีกว่า" ฉันบอกเพื่อนสาวก่อนจะหันมาหาชายหนุ่ม " กลับกันเถอะ แก้วมึนหัวแล้ว" ฉันบอกแล้วเดินนำออกไป

             " ไปสิ" โทโมะบอกด้วยเสียงสั่นๆ   เมื่อเข้ามาในรถโทโมะมาหญิงสาวอย่างจะกินไปทั้งตัว  แก้วหันมามองอย่างแปลกใจ

            " พี่ไม่สบายหรือเปล่า" ฉันถามพร้อมเอามือไปจับหน้าผาก  โทโมะที่กำลังมีอารมณ์คว้ามือหญิงสาวไว้ ก่อนจะคว้าตัวหญิงสาวเข้ามาประกบปาก

            " อื้อๆ " ฉันผละชายหนุ่มออกก่อนจะมองอย่างแปลกใจ  โทโมะไม่รู้ว่าตัวเองก็พยายามระงับตัวเองอย่างมากที่สุด  ฉันมองชายหนุ่มอย่างแปลกใจก่อนจะรีบขับรถมาส่งที่บ้าน 

             เมื่อมาถึงโทโมะรีบวิ่งเข้าบ้านไปทันที  แก้วมองตามอย่างเป็นห่วง  เมื่อเดินขึ้นบ้านมาก็ห็นประตูห้องเปิดอยู่ก็เลยเดินเข้ามา

          " พี่โทโมะ พี่เป็นอะไรหรือเปล่า" ฉันตะโกนถามแต่ไม่เห็นตัวชายหนุ่ม  ฉันได้ยินเสียงเปิดน้ำจึงเดินเข้าไปดู

          " แก้วออกไป" โทโมะตะโกนออกมา

          " พี่ทำบ้าอะไรอ่ะ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" ฉันบอกแล้วเดินเข้าไปปิดน้ำที่เปิดอย่างแรง  แต่โทโมะคว้าตัวฉันผลักเข้าติดผนังก่อนจะประสบปากอย่างดุเดือด  แก้วพยายามดิ้นออก  แต่เพราะอาการเมานิดๆ ทำให้ไม่มีแรงที่จะขัดขืน  โทโมะพาหญิงสาวเดินออกมายังเตียงนอนโดยที่ปากยังคงทำหน้าที่อยู่  ก่อนที่มือเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อออกอย่างรวดเร็ว   

           " พี่อย่าทำอะไรแก้วเลย" ฉันร้องบอกทั้งน้ำตา เมื่อโทโมะเลื่อนมาที่ซอกคอขาวๆ ของหญิงสาว  ตอนนี้โทโมะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้  ไม่ฟังเสียงที่หญิงสาวร้องมีแต่โถมตัวเข้าหา 

            เวลาผ่านไปนานเท่าไรชายหนุ่มก็ไม่สามรถหยุดกิจกรรมบนเตียงนอนได้  โดยไม่สนว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างล่างจะเจ็บปวดแค่ไหน 

             เมื่อเสร็จสิ้นกิจกรรมโทโมะถอนร่างกายออกจากตัวหญิงสาวก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆ  แก้วรู้สึกตัวขึ้นมากลางดึก  มองสบายตัวเองแต่พยายามจะลุกแต่ลุกไม่ไหว  ต้องล้มตัวนอนร้องไห้ก่อนจะหลับไปในที่สุด

          " อืม ปวดหัวจังเว้ย" โทโมะบอกแล้วลุกขึ้นมามองไปรอบๆ ห้องที่เสื้อผ้ากระจัดกระจายไปทั่ว  ก่อนจะหันมามองหญฺงสาวที่นอนอยู่ข้างๆ ที่เนื้อตัวมีแต่รอยแดงๆ เต็มไปหมด ก่อนจะยิ้มออกมา

          " พี่ขอโทษนะคนดี" โทโมะบอกแล้วจูบปากหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะลุกไปอาบน้ำ   แก้วที่พอจะรู้สึกตัวจากการจูบที่ปาก  ก็ลืมตาขึ้นมามอง   แก้วมองสภาพตัวเองก่อนจะพยายามลุกมาใส่เสื้อผ้าล้วเดินออกจากห้องไปเงียบๆ   โทโมะที่อาบน้ำเสร็จเดินออกมาไม่เห็นหญิงสาวที่นอนอยู่ก็แปลกใจ

           " แก้ว เมื่อคืนนอนที่นี้เหรอ" ฟางถามเพื่อนสาวที่เดินลงมาข้างล่าง

           " ป่าว พอดีแก้วเอ่อ.ลืมกระเป๋านะ เลยกลับมาเอา" ฉันบอกแล้วชูกระเป๋าข้างๆ ตัวเองให้เพื่อนดู

           " กินข้าวด้วยกันไหม"

           " ไม่อ่ะ แก้วขอตัวนะ" ฉันพยายามกลั้นน้ำตาที่มันเอ่อล้นก่อนจะเดินกลับมาบ้านตัวเองที่อยู่ข้างๆ อย่าง เหม่อลอย

           " แก้ว เมื่อคืนแกไปไหนมา" จงเบพี่ชายของฉันเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน

           " เมื่อคืนกลับดึกเลยนอนบ้านฟางอ่ะ แก้วขอตัวนะค่ะ" ฉันบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป  เมื่อเข้ามาในห้องนอน  ฉันฟลุบลงกับเตียงแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

            ' ไอ้บ้า ฉันเกกลียดนายที่สุด'

           " พี่โมะมากินข้าวกันเถอะ" ฟางเรียกพี่ชายที่เดินลงมา

           " ป๊ากับม๊าอ่ะ" โทโมะถามน้องสาว

           " ไปทำงานแล้ว"

           " แก้วกลับไปแล้วเหรอ" ผมถามน้องสาว

           " อืม เห็นบอกว่าลืมกระเป๋าเลยกลับมาเอาอ่ะ" ฟางบอกแล้ววางถ้วยข้าวต้มตรงหน้าที่ชายกับตัวเองก่อนจะนั่งลงกินอาหารเช้า  โทโมะนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนน้องสาวที่นั่งตรงข้ามมองอย่างสงสัย

           " พี่โมะป็นอะไรหรือเปล่า"

           " เปล่า ว่าแต่บ้านของแก้วอยู่ไหนอะ" ผมถามออกไป

           " อยู่ข้างๆ บ้านเราไป"

           " เดี๋ยวพี่มานะ มีเรื่องจะคุยกับเพื่อนเรา" โทโมะบอกแล้วลุกขึ้น

           " พี่จะจีบเพื่อนฟางจริงๆ ใช่ไหม"

           " ใช่" โทโมะบอกแล้วเดินออกไปทันที

               +++ อ่านแล้วเม้นด้วยนะค่ะ  ขอบคุณจร้า  +++