รักวุ่นๆ ของ Poppy Fang

มาอัพให้แล้วน่ะค่ะ ;) ตอนก่อน

~อาจาร: ส่วนเธอป๊อปปี้ไปนั้งข้าง...~"ฟาง"

ป๊อปปี้: ได้ครับ :)

ฟาง : 0o0 หะอะไรนะ 0.0 ไม่จริง

ป๊อปปี้: หวัดดี ^^ หึหึ (หัวเราะในลำคอเบาๆ)

ฟาง: อย่ามาใกล้น่ะ

ป๊อปปี้: แล้วเธอจะทำไม

ฟาง: ฉันก็......

ป๊อปปี้: คนอย่างเธอไม่มีวันทำอะไรชั้นได้หรอก

ฟาง: แน้นะ (พูดพร้อมทำสายตาเจ้าเล้)

ป๊อปปี้: เออ..

~ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว~

แก้ว: เออฟางเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมดูเงียบๆ? (แก้วถามฟางอย่างสงใส)

ฟาง: เปล่านิ ฉันก็เป็นของฉันอยู่อย่างนี้ตลอดนิ

เฟย์: ปะๆเลิกสงใสได้แล้ว คือเฟย์อยากกินติมอ่ะไปด้วยกันนะ

แก้ว: อืม ไปก็ไป

ฟาง: เครๆ

~ณ ร้านไอซ์ครีม~

???: สวัดดีค่ะ รับอะไรดีค่ะ

เฟย์: เอาชอคโคแลต ราดซอสวะนิลาค่ะ

ฟาง: เอิมฉันเอา รสมะนาวสองลูกโลยขนมปังกรอบค่ะ 

แก้ว: เอาชอคโคแลตใส่อาวมอนด์ค่ะ

???: ได้ค่ะ รอสักครู้นะค่ะ

FFK: ค่ะ..

~ติมมาแว๊วววว~

เฟย์: โหดูดิลูกใหญ่เป็นบ้า 0.0

ฟาง: หืม...เปลี้ยวสะใจ

แก้ว: มันเวอร์!!!

~แล้วสาวๆก็กินเสร็จ~

ฟาง: อิ่มจังเลย

เฟย์: ใช่ๆ

แก้ว: นีพวกเธอฉันกลับบ้านก่อนน่ะ เจอกันพรุ่งนี้

FF: อืม

~ทันใดนั้นก่อนที้ฟางจะเดินขึ้นรถเท็กซี่ก็มีมือมาดึงเธอไว้~

ฟาง: ว๊าายยยปล่อยนะไอโรคจิต

....: ไม่ปล่อนจนกว่าเธอจะมากับฉัน

ฟาง: ไม่ไป...นี้อีตาหมีโรคจิตปล่อยฉันนะฉันจะกลับบ้าน...ตุบ ตุบๆๆ (ฟางตีๆๆๆป๊อปปี้ที่แขน)

ป๊อปปี้: นี้แหนะ (ป๊อปปี้อุ้มฟางยปนั้งที่รถหรูอของเค้า)

ฟาง: ว๊าาายอีตาบ้านี้นายทำไรอะปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ

ป๊อปปี้: เงียบสะถ้าไม่งั้นชั้นจูบจริงๆด้วย 

ฟาง: 0.0"นี้นายคุยอะไรกับฉันหะ

ป๊อปปี้: คุยเรื่องวันนี้ไง

ฟาง: ฉันไม่คุย แล้วก็เลิกตามฉันได้แล้วใจปะอีตาหมี

ป๊อปปี้: คำก็หมี สองคำก็หมี สงใสต้อง....

ฟาง: หยุดเลยนะอีตาบ้า แล้วกรุณาหลีกด้วย ฉัน-จะ-กลับ-บ้าน!!

ป๊อปปี้: ไม่หลีก!!

ฟาง: เอะนี้นายจะเอาไงกันแน้เนี้ยหะอีตาหมีปากเสีย 

ป๊อปปี้: ชั้นจะไปส่งเธอที่บ้าน

ฟาง: ไม่ต้อง!! ฉันกลับเองได้ยะ

ป๊อปปี้: แต่ชั้นจะไปส่ง แล้วเธอห้ามชั้นไม่ได้ด้วย 

ฟาง: ถ้าห้ามแล้วโลกจะแตกรึไงหะ (พูดประชด)

ป๊อปปี้: ถ้าเธออยากเจอเหมือนตอนกลางวันก็เอา (ป๊อปทำหน้าเจ้าเล้)

ฟาง: นี้นายหยุดพูดเลยนะ อะ.....จุ๊บ(ป๊อปปี้ดึงฟางเข้าไปจูบที่ปาก) ~ทั้งสองคนจูบกันนานพอสมควร และป๊อปปี้ก็ถอนจูออกช้าๆ~

ป๊อปปี้: เดี๋ยวชั้นไปส่ง!

ฟาง: แต่...(ป๊อปปี้จ้องหน้าฟางเหมือนทำเป็นสัญยานว่า "ถ้าขัดขืนเธอโดน")

(ในที่สุดป๊อปปี้ก็ไปส่งฟางที่บ้านจะได้)

ป๊อปปี้: อะถึงละ

ฟาง: เออ (ฟางจะรงไปแต่ป๊อปปี้ดึงมือเอาไว้)

ฟาง: อะไรอีก..? (ถามอย่างน่าเบื่อ)

ป๊อปปี้: ใจเธอจะไม่คิดขอบคุณชั้นบ้างเลยรึไงหะ

ฟาง: เรื่อง..? (ฟางทำหน้ากวนๆ)

ป๊อปปี้: ก็ที่ชั้นมาส่งเธอที่บ้านไง

ฟาง: ฉันไม่ได้ขอให้นายมาส่งสักหน่อย แต่นาย"......."!

ป๊อปปี้: โหคนอะไรสวยสะเปล่าแต่ใจดำจนถ่านเรียกพี่ได้เลย

ฟาง: นี้นายว่าฉันหรอหะ

ป๊อปปี้: ป๊าาาวววว

ฟาง: นี้ปล่อยมือฉันได้ยังหะ ฉันจะเข้าบ้านน

ป๊อปปี้: ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะขอบคุณชั้น

ฟาง: เออๆ ขอบคุณ ปล่อยได้ยัง

ป๊อปปี้: ไม่ใช่ขอบคุณแบบนี้!!!

ฟาง: อ้าวแล้วจะให้ฉันขอบคุณไงหะ

ป๊อปปี้: แบบนี้ไง (แล้วป๊อปปี้ก็ดึงฟางเข้าไปจูบที่ปากอย่างเร็ว)

ฟาง: อืิ๊ออ อือ (ฟางครางออกมา)

ป๊อปปี้: รู้ยังว่าขอบคุณแบบชั้นเป็นยังไง

ฟาง: เออรู้แล้วชไอบ้า (แล้วฟางก็วิ่งเข้าไปในบ้านแล้วก็ขึ้นห้องของตัวเองไป ส่วนป๊อปปี้ก็ขับรถกลับบ้านอย่างมีความสุข)

~ณ ห้องของฟาง~

________________________________

ฟ้ารู้นะว่าทุกคนรออ่านต่อใช่ไหมละ แต่ฟ้าไม่มีเวลาเลยอ่ะ รอวันหยุด เสาร์ อาทิตอย่างเดียวเลย จะได้อัพให้อ่านเยอะๆ แต่ถ้าอยากให้ฟ้าอัพนิทานทุกๆเรื่องที่เขียนไว้"เร็วๆ"ก็ต้องช่วยกัน ฝากนิทาน คนเขียนจะได้มีกำลังใจเขียนน่ะ// วันนี้เปิดคอมมาเห้นมีคนอ่านมากกว่า 200คนในวันเดียวรู้สึกดีใจม๊าก มากเลยแต่ถ้าให้ดี วิจารณ์กันหน่อยนะ ;)// ถ้าเราเขียนไรผิดอย่าว่ากันนะ เราขอโตดดด ;)