รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแชะ แชะ แชะ แชะ
“ ขอโทษนะครับ” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปเลือกแหวนกันหญิงสาวต่อ โดยไม่สนใจนักข่าวที่ถ่ายรูปต่อไปเรื่อยๆ
“ เมื่อกี้แก้วบอกว่าแหวนวงไหนนะ” ผมถามหญิงสาว โดยมือโอบไว้ที่เอว
“ เอ่อ.วงนี้ค่ะ” ฉันชี้ให้ชายหนุ่มดู โทโมะหยิบมาดูแล้วสวมให้หญิงสาวว่าพอดีกับนิ้วไหม
“ ใส่ได้พอดีเลย” โทโมะเอ่ยบอก
“ สวยมากๆ เลยนะค่ะ” พนักงานสาวเอ่ยบอกทั้งคู่
“ เอาแหวนวงนี้ กับสร้อยเส้นเมื่อกี้นะครับ” โทโมะบอกแล้วส่งบัตรเครดิตให้พนักงาน
เมื่อกลับมาที่บ้านทั้งสองรีบอาบน้ำแต่งตัว โดยโทโมะให้แก้วอาบก่อน เพราะเธอจะต้องแต่งหน้าทำผมอีก เมื่อแก้วเดินออกมาด้วยชุดคลุมอาบน้ำ โทโมะก็หันมามองอย่างอดใจก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ผ่านไปเมื่อโทโมะอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาด้วยผ้าขนหนูพันช่วงล่างแค่ผืนเดียว แก้วหันหน้าหนีโดยไม่มอง
“ เช็ดผมให้หน่อยสิ” โทโมะเดินมานั่งให้หญิงสาวเช็ดผมให้ แก้วรับผ้าขนหนูมาเช็ดผมให้ชายหนุ่มเบาๆ ก่อนจะเอาไดร์มาเป่าให้แห้ง และจัดการเซ็ทผมให้ชายหนุ่ม
“ เก่งนิ ทำผมได้ด้วย” ผมบอกแล้วดึงหญิงสาวให้มานั่งบนตัก
“ ก็พอทำได้ค่ะ แก้วว่าพี่ไปใส่เสื้อผ้าดีกว่า” ฉันบอกแล้วลุกขึ้นเดินไปแต่งตัวบ้าง แต่มันติดตรงด้านหลังเป็นเชือกร้อยไว้ มันผูกไม่ได้อ่ะ โทโมะที่เห็นหญิงสาวพยายามเอื้อมมือมาแต่ก็ไม่ถึง
“ เดี๋ยวพี่ทำให้” โทโมะบอก
“ ไม่เป็นไรค่ะ แก้วทำเองได้” แก้วหันหลังหนีไม่ยอมให้ชายหนุ่มทำให้ โทโมะไล่ต้อนหญิงสาวจนสำเร็จ
“ เสร็จแล้ว” โทโมะบอก แก้วเดินหนีไปด้วยความเขิล โทโมะเดินไปหยิบสร้อยกับแหวนที่เพิ่งซื้อมาใส่ให้หญิงสาว
“ แก้วใส่เองดีกว่าค่ะ”
“ เดี๋ยวพี่ใส่ให้” โทโมะบอกแล้วเดินมาหยุดตรงหลังหญิงสาวก่อนจะใส่สร้อยให้หญิงสาว แล้วเดินมาสวมแหวนที่นิ้วนางข้างขวา ก่อนจะพากันเดินลงมาข้างล่าง
“ เหมาะกันจริงๆ ” พ่อของโทโมะเอ่ยบอก แล้วทั้งหมดก็เดินมาขึ้นรถ ไม่นานทั้งหมดก็มาถึงโรงแรมที่จัดงาน พ่อแม่ของโทโมะเดินนำ ส่วนเด็กๆ ทั้งสองเดินตามมาที่หลัง
“ สวัสดีค่ะคุณโทยะ คุณมาซากิ” เจ้าของงานเอ่ยต้อนรับ
“ สวัสดีค่ะคุณวิภาวรรณ” แม่ของโทโมะเอ่ยทักทาย
“ นั่นใครค่ะน่ะ”
“ ลูกชายกับว่าที่ลูกสะใภ้นะค่ะ แก้วมานี้สิ” มารดาเรียกหญิงสาวให้ขึ้นมายืนข้างๆ
“ สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ” ฉันกับโทโมะยกมือไหว้ผู้ใหญ่ที่ยืนอยู่
“ เหมาะสมกันดีนะค่ะผู้ชายก็หล่อ ผู้หญิงก็สวย”
“ ค่ะ เหมาะกันมาก” แม่ของโทโมะยิ้มให้ ก่อนจะพากันเดินเข้ามาในงาน โทโมะเลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวก่อนจะนั่งลงข้างๆ ไม่ห่าง
“ นั่งห่างๆ กันก็ได้เจ้าโมะ” บิดาเอ่ยแซวลูกชาย
“ ไม่ได้ครับ เดี๋ยวหายไปทำไงครับ ยิ่งสวยอยู่ด้วย” โทโมะบอกแล้วเอามือหญิงสาวมากุม
“ แก้ว” เสียงเรียกมาจากด้านหลัง ทำให้ทั้งสองหันไปมอง
++ อัพให้แล้ว เม้นให้ด้วยนะ ติดตามว่าใครเป็นคนเรียกแก้วนะจร้า++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ