รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" พี่โมะไปอาบน้ำได้แล้ว" แก้วเอ่ยปลุกสามีที่นอนหลับอยู่
" ขอนอนต่ออีกแปบนะครับที่รัก" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวให้มานอนข้างๆ
" ลุกเลย แก้วหิวข้าวแล้ว"
" พี่ป้อนให้ยังไม่อิ่มอีกหรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม
" งั้นพี่นอนไปนะ แก้วกลับก่อน" แก้วบอกแล้วลุกเดินมาหยิบกระเป๋า โทโมะที่ได้ยินรีบลุกมาคว้าตัวหญิงสาวไว้ก่อน
" อย่าไปนะคร้าบ รอพี่แปบนึง" โทโมะบอกกอดหญิงสาวจากด้านหลังพร้อมเอาคางมาเกยไว้บนไหล่หญิงสาว
" ให้เวลา 15 นาที" แก้วบอกชายหนุ่ม โทโมะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที แก้วจึงเดินออกมาหาน้ำดื่มในครัว
" เสร็จแล้วครับที่รัก" โทโมะเดินออกมาภรรยาสาว ทั้งสองแวะหาอะไรทานที่ร้านอาหารก่อนจะแวะไปรับลูกๆ ที่โรงเรียน
" ป๊า ม๊า" ลูกสาวลูกชายที่เล่นเครื่องเล่นอยู่หันมาเจอป๊าม๊าตัวเองก็วิ่งเข้ามากอดทันที
" ว่าไงค่ะเด็กๆ"
" ม๊ามารับพวกเรา อย่างนี้ต้องพาน้องทีกับน้องเคไปทานไอติมนะครับ" น้องทีเอ่ยบอกพร้อมกอดมารดา
" ได้เลยครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วลูบหัวลูกทั้งสอง
" เย้" สองพี่กระโดดอย่างดีใจ แก้วยิ้มก่อนจะจับมือทั้งสองเดินมาที่รถ โดยมีโทโมะผู้เป็นพ่อเดินถือกระเป๋าตามมาติดๆ
" ไอติมรสอะไรดีครับเด็กๆ" โทโมะเอ่ยถามลูกๆ
" น้องทีขอช็อคโกแลตชิพครับ"
" น้องเควานิลลาค่ะ"
" ม๊าแก้วต้องมะนาวใช่ไหมครับป๊า" น้องทีเอ่ยถามป๊าตัวเอง
" รู้ใจม๊า อย่างนี้ม๊ารักตายเลย" แก้วบอกแล้วหยิกเข้าที่แก้มของลูกชาย
" รอแปบนึงนะครับเด็กๆ" โทโมะบอกแล้วเดินไปสั่งไอติมก่อนจะกลับมาพร้อมถ้วยให้ติมของลูกๆ และภรรยาสาว
" พี่โมะไม่กินเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งลงข้างๆ
" พี่กินกับแก้วไงครับ" โทโมะบอกแล้วตักไอติมป้อนหญิงสาวก่อนจะตักเข้าปากตัวเอง
" อิ่มไหมครับเด็กๆ" แก้วเอ่ยถามลูกๆ
" อยากอิ่มมากนะครับ เดี๋ยวไม่ได้ทานเค้กฝีมือป้าฟางนะครับ" โทโมะเอ่ย
" งั้นกลับบ้านกันเลยดีกว่าค่ะ" น้องเคบอกด้วยรอยยิ้ม
เมื่อทั้งสี่คนพ่อ แม่ ลูกกลับมาบ้านแก้วก็พาลูกๆ ขึ้นไปอาบน้ำและทำการบ้าน ก่อนจะให้ลงมาเล่นกับลูกๆ ของเฟย์ ฟาง
" มาแล้วครับป้าฟาง น้าเฟย์"
" ป๊าโมะบอกว่าป้าฟางทำเค้กใช่ไหมค่ะ พี่ทีกับน้องเคอยากทานค่ะ" น้องเคเอ่ยถามป้าฟาง
" ใช่ค่ะ งั้นเด็กๆ นั่งรอก่อนนะค่ะ เดี๋ยวป้างฟางไปเอามาให้"
" แก้ว ไปทานเค้กกัน" โทโมะเอ่ยชวนคนรัก
" เดี๋ยวแก้วตามไปค่ะ อยู่เป็นเพื่อนเด็กๆ ก่อน"
" ไปเถอะ เดี๋ยวแม่กับพี่เลี้ยงดูเอง" มารดาของป๊อบปี้เอ่ยบอกกับหญิงสาว
" งั้นผมขอตัวนะครับ" โทโมะบอกแล้วอุ้มภรรยาสาวไปออกไปทันที
" ปล่อยแก้วนะ อายลูกๆ บ้างเถอะ" แก้วดุสามี โทโมะยิ้มก่อนจะปล่อยหญิงสาวลงเดิน
" ไปนั่งเล่นด้านนู้นกัน" โทโมะบอกแล้วเดินไปยังศาลาที่ชอบมานั่งกับหญิงสาวเป็นประจำ โดยมีจานเค้กและเครื่องดื่มเตรียมไว้พร้อมแล้ว
" สวยจัง วันนี้วันพิเศษเหรอค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" จำไม่ได่เหรอว่าวันนี้วันอะไร" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว แก้วส่ายหน้าก่อนจะเดินเข้ามานั่งในศาลา แล้วยิ้มออกมาเพราะตอนนี้มันสวยมาก ศาลาไม้ที่ถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาชนิด พร้อมดอกไม้ที่ร้อยไปมงกุฏที่วางไว้บนโต๊ะ
" ก็วันจันทร์ไงค่ะ" คำตอบของหญิงสาวทำให้คนเป็นสามีถึงกับหน้าบึ้งและหันหลังหนีทันที
" โอ้ ล้อเล่นค่ะ ใครจะจำวันนี้ไม่ได้ล่ะค่ะ" แก้วบอกแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าชายหนุ่ม
" วันอะไรล่ะ"
" วันครบรอบวันแต่งงานของเราไงค่ะพี่โมะ" แก้วบอกแล้วกระโดดหอมแก้มชายหนุ่มอันเป็นที่รัก
" แกล้งพี่เหรอตัวเล็ก" โทโมะกอดหญิงสาวก่อนจะพาเข้ามานั่งในศาลา
" พี่ทำเองเหรอ" แก้วถามแล้วมองมาที่มงกุฏ
" ฟางทำให้อ่ะ" โทโมะบอกแล้วหยิบมาสวมให้หญิงสาว
" ทานเค้กกันดีกว่าค่ะ" แก้วบอกแล้วตักเค้กป้อนสามี ทั้งสองนั่งคุยกันไปเรื่อยๆ จนดึก
" พี่โมะ แก้วลืมลูกๆ เลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมมองนาฬิกาข้อมือ
" พี่ฝากเด็กๆ ไว้กับแม่แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงให้หญิงสาวย้ายมานั่งข้างๆ ก่อนจะโอบกอดแล้วนั่งดูดาวกันไปอย่างมีความสุข
++ อัพแล้วนะจ๊ะ เม้นให้ด้วยเด้อค่ะเด้อ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ