คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK
9.1
CrazyGirl
แชร์นิยายฟิคชั่น
32)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเดือนมิถุนายน ปี 255?
"น้องแก้วค่ะ ปีนี้ให้อะไรเป็นของขวัญโทโมะหรอค่ะ"พี่นักข่าวถาม
"ก็นาฬิกาน่ะค่ะ"
"อ๋อ แล้วนี่น้องซันชายส์กับน้องซันนี่ล่ะค่ะ"
"เล่นกับโทโมะอยู่ด้านหลังเวทีค่ะ"
"อ่า งั้นเดี๋ยวเสร็จงารพี่ขอสัมภาษณ์หน่อยได้มั้ยค่ะ"
"ได้ค่ะ แต่ตอนนี้แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ"
แก้วขอตัวออาจากกลุ่มนักข่าวแล้วเดินตรงมาด้านหลังเวที
"ว่าไงค่ะน้องซันชายส์"เดินเข้าไปอุ้มลูกชายที่อีกไม่กี่วันก็จะครบขวบหนึ่งแล้ว
เด็กน้อยยิ้มรับคำของผู้เป็นแม่ก่อนที่ร่างสูงจะเดินเข้ามาหา
"แก้วมาแล้วหรอ"
"ไม่มาแล้วจะเห็นมั้ยล่ะ"
"กวนหรอ"ดีดหน้าผากร่าบางไปทีหนึ่ง
"เจ็บนะ! ว่าแต่ซันนี่ล่ะ"ถามหาลูกสาวอีกคนหนึ่ง
"นู่นป๊อปกับเคนตะอุ้มไปเล่นอยู่กับพี่หนึ่งนะ"
"อืม"
"นี่แก้ว ปีนี้อยากได้อะไรเป็นของขวัญ"ถามร่างบางที่ยังคงหยอกล้อกับลูกชายอย่างสนุกสนาน
"อะไรก็ได้ โทโมะให้อะไรแก้วก็ชอบหมดแหละ"
"งั้นเอาตัวโทโมะไปล่ะกัน"
"ไม่เอา!"ตอบกลับทันควัน
"ไม่เอาก็ต้องเอา ขโมยหัวใจโทโมะไปแล้วเอาตัวโทโมะไปด้วย"
"แหวะ เลี่ยนชะมัดเนอะซันนี่" ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาทันได้ยินประโยคของโทโมะก็เอ่ยแซว
"อิจฉาล่ะสิ"ร่างสูงหันไปแขวะเพื่อนชาย
"เออ"ซึ่งป๊อปปี้ก็ยอมรับอย่างโดยดี
"ก็ไปขอฟางแต่งงานสิ"
คำพูดของแก้วทำให้ชายหนุ่มหน้าแดงแปร๊ด
"เงียบไปเลย ไอ้โมะไปเตรียมตัวได้แล้ว"ป๊อปปี้บอกโทโมะก่อนจะวางซันนี่ลงในรถเข็น
ให้มันได้อย่านี้สิมัวแต่เขินเมื่อไหรจะได้กินย่ะนายหมีบ้า ร่างบางได้แต่คิดอยู่ในใจ ก่อนจะส่ายหัวอย่าง
ปลงๆเมื่อหันไปเห็นเขื่อนกับเคนตะยืนเป่ายิ้งฉุบรออยู่ข้างเวที ให้ตายเถอะ!นี่มันกี่ขวบกันแล้วเนี่ย ต้อง
ห้ามให้ซันชายส์กับซันนี่อยู่ใกล้สองคนนี้มากเกินไปเดี๋ยวจะติดเชื้อติงต๊องได้-0-"
วันที่22มิถุนายน255?
"โทโมะ ตื่นได้แล้ววันนี้ไม่มีงานหรือไง"เขย่าแขนร่างสูงที่นอนหลับอุตุอยู่บนเตียง
"ไม่มีคร้าบ โมะขอนอนก่อนนะ"ว่าแล้วร่างสูงก็หลับต่อ
ร่างบางดึงผ้าห่มมาห่มให้ร่างสูงก่อนจะเดินลงมาหาลูกสาวและลูกชายตัวน้อยที่อยู่กับคุณปู่คุณย่า
"อ้าวตาโมะล่ะหนูแก้ว"
"นอนอยู่ค่ะ ดูเหนื่อยแก้วก็เลยให้นอนต่อ"
"จ้ะ มานั่งนี่มาลูก"ร่างบางเดินไปนั่งลงข้างๆคุณแม่ ก่อนที่ท่านจะยื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กให้กับร่าง
บาง
"สุขสันต์วันเกิดจ้ะ นี่เป็นของขวัญจากพ่อกับแม่นะ"
"ขอบคุณค่ะ"ร่างบางรับมาก่อนที่จะเอ่ยขอตัว
"เดี๋ยวแก้วจะไปทำอาหารให้โทโมะนะค่ะ"
"ให้แม่ไปช่วยมั้ย"
"ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ แก้วทำเองได้"
หลังจากที่เดินเข้ามาในห้องครัวเธอก็นั่งนึกถึงร่างสูงที่นอนอยู่ด้านบน ช่วงนี้เขาดูเหนื่อยๆยังไงก็ไม่รู้
กลับบ้านก็ดึก กลับมาถึงก็หลับเป็นตายถามว่าไปทำอะไรมาก็ไม่ยอมบอก สะบัดหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านให้
ออกไปจากหัวก่อนจะลงมือทำอาหารเช้าให้กับโทโมะ
ร่างบางถือชามข้าวต้มร้อนๆขึ้นมาบนห้องนอน
"โทโมะตื่นได้แล้ว"
"อืม"ร่างสูงลืมตาขึ้นมา ก่อนจะยิ้มบางๆเมื่อเห็นหน้าฉัน
"อรุณสวัสดิ์ครับ"
เพี๊ยะ!
ดีดหน้าผากคนที่นอนอยู่บนเตียงให้ตื่นเต็มตา
"อรุณสวัสดิ์อะไรฮะนี่มันสิบโมงแล้ว"ร่างสูงหัวเราแหะๆก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง
"หอมจัง แก้วทำอะไรให้โทโมะกันหรอ"
"ข้าวต้มน่ะ รีบไปอาบน้ำแล้วออกมากินมา"
"คร้าบ"ร่างสูงลุกข้ึนเดินเข้าไปในห้องน้ำ
เมื่อไหร่เขาจะโตซะทีนะ-3-"
"แก้ว เดี๋ยวโทโมะจะออกไปหาพวกป๊อปนะ"
"ไปทำไมอ่ะ"
"ไม่รู้มันเรียกให้ไปหาอ่ะ"
"งั้นแก้วไปด้วยได้มั้ย"
"ไม่ต้องหรอก ถ้าแก้วไปแล้วใครจะดูลูกล่ะ"
"คุณพ่อกับคุณแม่ไง"
"ไม่เอาจะรบกวนท่านทำไม โมะไปแป๊ปเดียวเดี๋ยวก็กลับแล้ว"
"แต่..."
"ไม่มีแต่แล้ว โมะไปแล้วนะ"
พูดจบร่างสูงก็เดินออกไปจากห้องทันที ปล่อยให้ร่างบางนั่งอยู่ที่เดิมในหัวมีคำถามมากมายที่เกิดขึ้น
ทำไมโทโมะถึงไม่ให้แก้วไปด้วย ทำไมถึงไม่ยอมบอกว่าว่าจะไปไหน ไปทำอะไร และทำไมต้องมีความ
ลับกับเธอด้วย
น้ำใสๆไหลลงมาเปรอะเปื้อนใบหน้าสวย ร่างบางยกมือขึ้นปาดน้ำตาลวกๆ วันนี้เป็นวันเกิดของเธอแท้ๆ
ทำไมเธอต้องมานั่งเสียใจอย่างนี้ด้วยนะ
ตกดึก
"ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกนะ"ร่างบางบ่นกับตัวเองเบาๆ หลังจากที่เอาลูกต่วน้อยทั้งสองคนนอนแล้วร่าง
บางก็มานั่งรอร่างสูงที่ห้องนั่งเล่นด้านร่าง
นี่มันจะสี่ทุ่มแล้วนะ
กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร~ เสียงมือถือของร่างบางดังขึ้น เมื่อหยิบขึ้นดู ก็เห็นว่าเป็นชื่อของคนที่
เธอนั่งรออยู่
"โทโมะ"
"แก้ว โมะเจ็บ โอ๊ย!"
"โทโมะ โทโมะเป็นอะไร แล้วนี่โมะอยู่ไหน"
"โมะอยู่ที่..."
ตอนหน้าตอนสุดท้ายแล้วจ้า ติดตามน้า เม้นเยอะอัพเร็ว^O^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
