คุณแม่มือใหม่ หัวใจสีชมพูTK
CrazyGirl
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“แก้วอย่างอนน่า”ร่างสูงจิ้มแก้มร่างบางเบาๆ
“แก้วไม่ได้งอน”
“จริงหรอ”ร่างสูงแหย่ร่างบาง
“อืม แก้วแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องห้ามนู่นห้ามนี่ตลอด แก้วรู้นะ ว่าโทโมะเป็นห่วงแต่บางทีแก้วก็ว่ามันเกิน
ไป” ร่างบางพูดกับร่างสูง
“ก็แก้วตัวเล็กนิดเดียว แถมยังดื้อเป็นที่หนึ่งจะไม่ให้โทโมะก่วงได้ยังไง”
“ห่วงน่ะห่วงได้ แต่มันเกินไปนะไอ้โมะ ปล่อยๆแก้วให้ทำตามใจตัวเองบ้างเถอะ แก้วทำเพื่อลูกมามากแล้ว
นะ”ป๊อปปี้พูดกับร่างสูง
“แก้วโทโมะขอโทษนะ”ร่างสูงเริ่มคิดได้
“แก้วเข้าใจไม่ต้องคิดมากนะโทโมะ กินข้าวเถอะ”รอยยิ้มของร่างบางทำทุกคนยิ้มตาม
หลังจากทานอาหารเสร็จทุกคนก็ออกมาเดินหาร้านขนมหวานให้ร่างบางที่ร้องอยากจะทาน
“โทโมะแก้วอยากกินร้านนี้”
“อืม งั้นเข้าไปกัน”
สั่งของหวานมาให้ร่างบาง ร่างบางนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อยก่อนจะ
“ขออีกถ้วยนะค่ะ”
“ไว้เจอกันนะแก้ว เดี๋ยวถ้าพวกเราว่างๆพวกเราจะไปหาที่บ้าน” เขื่อนบอกร่างบางหลังจากเดินมาส่งร่างบางที่รถ
“อืม พาเฟย์ฟางมาด้วยนะ แก้วคิดถึง”
“อืม บายนะ”ลาเพื่อนเสร็จ ร่างสูงก็ออกรถมุ่งหน้ากลับบ้าน
“วันนี้สนุกมั้ย”ร่างสูงถามร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อืม”
“นี่โทโมะลองชิมดูสิแฟนคลับซื้อมาให้อร่อยดีนะ” ร่างบางป้อนเค้กให้ร่างสูงที่ขับรถอยู่
“อืม อร่อยดี ว่าแต่แก้วยังไม่อิ่มอีกหรอ”
“กินได้เรื่อยๆอ่ะ”
“ดีแล้วจะได้อ้วนๆ”
“แค่นี้ก็พอแล้ว ขึ้นมาสิบกว่าโลแล้วนะ”
“ในท้องแก้วมีตั้งสองคน ต้องเพิ่มอีกสิ”
“โทโมะไปเพิ่มเองเลยป่ะ” ร่างบางตีแขนร่างสูง
รถแล่นเข้าปจอดในบ้าน ร่างบางที่เห็นรถตู้คันใหญ่จอดอยู่ภายในบ้านก็หันไปหาร่างสูง
“โทโมะพ่อ แม่กลับมาแล้ว”
“รู้แล้วครับ”เมื่อรถจอดปุ๊ปร่างบางก๊รีบลงจากรถเดินเข้าบ้านไป
“พ่อค่ะ แม่ค่ะ พี่เคนจิ”ร่างบางเข้าไปกอดทุกคนอย่างคิดถึง
“ว่าไงลูก เป็นไง เจ้าตัวเล็กแข็งแรงดีมั้ย”
“แข็งแรงดีค่ะคุณแม่”
“แล้วโทโมะล่ะ”
“กำลังเอาของลงจากรถน่ะค่ะ”ร่างบางตอบคำถามคุณพ่อ
“พี่เคนจิมีอะไรมาฝากแก้วกับหลานบ้าง”ร่างบางเอ่ยถามผู้เป็นพี่ชาย
“เต็มเลยจ้ะ ไม่ต้องกลัวหรอก ใช้ให้หมดล่ะกัน”
“แน่นอนอยู่แล้วค่ะ”
“นี่หนูแก้ว ป๊ากับม๊าหนูฝากของมาให้หนูด้วยนะ เขาบอกว่าจะอยู่เที่ยวต่อรอหนูใกล้คลอดเดี๋ยวจะกลับมาหา”
“อ่อค่ะ”
“พ่อครับแม่ครับ”
“อ้าวตาโมะมาเร็วลูก แม่ซื้อของมาให้เพียบเลย”
“ขอบคุณครับ”
“แล้วนี่ออกไปไหนกันมาเนี่ย”
“ไปทำงานครับ”
“คุณพ่อคุณแม่ทานอะไรมาหรือยังค่ะเดี๋ยวแก้วทำให้ทาน”
“ยังเลยลูกแต่เดี๋ยวให้แม่บ้านไปทำดีกว่า หนูท้องอยู่นั่งพักดีกว่า”
“ไม่เป็นไรค่ะแก้วอยากทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ทาน”
“งั้นก็ได้จ้ะ”
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวแก้วไปทำอาหารให้นะค่ะ”
“เดี๋ยวโมะไปช่วย”
“ไม่ต้องนั่งคุยกับคุณพ่อคุณแม่ไปนั่นแหละ”
“แต่ว่า....”
“ไม่ต้องแต่เลยค่ะ”ร่างบางไม่รอฟัง รีบเดินหนีเข้าไปในห้องครัว
“มานี่เลยไอ้น้องชาย ป้าๆอยู่ในครัวไม่ต้องห่วงเมียแกหรอก”
“พี่ลองมามีเมียสิแล้วจะรู้สึก”แต่ก็จำใจนั่งลงเพราะไม่อยากขัดใจร่างบาง
“แล้วเป็นไงได้ลูกแฝดใช่มั้ย”ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามลูกชาย
“ครับแฝดชายหญิง”
“โหน้องเราเก่งเว้ย” พี่ชายแซวร่างสูง
“ของมันแน่อยู่แล้ว”ร่างสูงพูดอย่างภูมิใจ
“อาหารเสร็จแล้วค่ะ”ร่างบางเดินออกมาตามทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก
“เสร็จแล้วหรอลูก”
“ค่ะ คุณพ่อคุณแม่พี่เคนจิไปทานอาหารกันค่ะ”
“อ้าวแล้วโทโมะล่ะ”ร่างสูงเอ่ยถามร่างบางที่ไม่ยอมเรียกตนเอง
“ก็ไปกินสิค่ะ”
“เชอะ”
“ไปกันน้องแก้วอย่าไปสนใจเลย”
“ฮ่าๆไปค่ะพี่เคนจิ”ร่างบางเดินตามพี่เคนจิเข้าไปในห้องอาหาร ทิ้งให้ร่างสูงให้เดียวดายอยู่ในห้องรับแขก
“แก้วอ่ะ รอโทโมะด้วย”เรียกร่างบางแล้ววิ่งตามร่างบางไป
“อร่อยมั้ยค่ะ”ร่างบางถามทุกคนที่นั่งทานอาหารกันอยู่
“อร่อยจ้ะลูก แล้วหนูแก้วอิ่มแล้วหรอ ทานไปนิดเดียวเอง”แม่ของชายหนุ่มถามร่างบาง
“แก้วมีทานมาจากข้างนอกแล้วค่ะ”
“อ่อ งั้นขึ้นไปอาบน้ำไปลูก ให้ตาโมะพาขึ้นไป”
“งั้นผมขอตัวนะครับ ไปแก้ว”ร่างสูงลุกขึ้นมาประคองร่างบางขึ้นมายังห้องนอน
“ไปอาบน้ำไปแก้วจะได้มานอนพัก วันนี้เดินมาทั้งวันแล้ว”
“ค่าคุณพ่อ” ร่างบางเอ่ยล้อๆก่อนจะเข้าห้องน้ำไป
ร่างบางออกมานั่งเช็ดผมอยู่ที่ปลายเตียงรอร่างสูงที่พึ่งเดินเข้าไปในห้องน้ำเมื่อกี้ นั่งเช็ดไปเช็ดมาอยู่ดีๆ
รู้สึกปวดจี๊ดที่ขา ทำไมอยู่ๆถึงเป็นตะครวนะ
“โอ๊ยเจ็บ โทโมะๆ”ร่างบางรู้องเรียกร่างสูง ทำให้ร่างสูงที่ยังอาบน้ำไม่ทันเสร็จต้องนุ่มผ้าเช็ดตัวออกมาหาร่างบาง
“แก้วเป็นอะไร ร้องทำไม”
“ตะคริวอ่ะโทโมะ”
ร่างสูงนั่งลงตรงหน้าร่างบางก่อนจะนวดขาให้ร่างบาง
“เจ็บอ่ะโทโมะ”ร่างบางบอกเสียงสั่น
“ทนหน่อยนะแก้ว”ร่างสูงนวดขาร่างบางพยายามเบามือที่สุด จนก้อนเนื้อแข็งๆหายไป
“ดีขึ้นมั้ย”
“อืม”
“แก้วขอโทษนะที่ทำให้ตกใจ ปกติเวลาเป็นก็จะก้มลงไปนวดเองได้ แต่ตอนนี้มันไม่ได้แล้วล่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ เวลาเป็นอะไรก็บอกโทโมะนะ”
“อืมไปอาบน้ำต่อได้แล้วไป ไม่อายลูกบ้างหรือไง”
“อายทำไมเนอะตัวเล็ก”ร่างสูงแกล้งร่างบางจนพอใจก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
วันนี้มาลงให้แบบยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครถูกใจ ขอตอบแทนไรเตอร์เป็นเม้น+โหวตนะค่ะ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
