ผมรักยัยพี่เลี้ยง

9.7

เขียนโดย MBtkonly

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.18 น.

  27 ตอน
  340 วิจารณ์
  44.76K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เรื่องราวเริ่มจาก........

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แม่คับเกิดอะไรขึ้นเนี้ย

ฮือ  ฮือ พะ พี่เรา ฮือเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำลูก  

พะ  พี่....  

ภาพหญิงสาววัยกลางคนนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล   ในอ้อมกอดกอดรัดเด็กชายวัยสามขวบที่ร้องไห้เช่นกันไว้แน่   นั่นคือแม่และหลานชายของผมที่กำลังตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา  ผมเองก็ตกใจไม่ใช่น้อยเหมือนกันแต่ตอนนี้ทำได้เพียงภาวนาให้พี่สาวผมและพี่เขยผมรอด

หมอคับ  พี่ผม พี่ผมทั้งสองเป็นไงบ้างคับ??

ใจเย็น ๆ น่ะคับ  หมอเสียใจด้วยน่ะคับทางเราช่วยทั้งสองเต็มที่แล้วคับแต่ทั้งสองได้เสียชีวิตก่อนถึงโรงพยาบาลแล้วคับ  หมอขอตัวน่ะคับ

คะ คับหมอ

แม่คับ  แม่  แม่

เมื่อผมและแม่ได้รับข่าวร้าย แม่ก็เป็นลมล้มลงทัน   เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมเองไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยผมสงสารแม่  สงสารไอ้หลานชายของผมเสียจริง  แต่นาทีนี้คงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วซิน่ะ

1 เดือนต่อมา   หลังจากงานศพของพี่สาวและพี่เขย

แม่คับ  พักผ่อนหน่อยน่ะเดี๋ยวไม่สบาย

ยายคับพักผ่อนน่ะคับ  น้าโมะด้วย

ไอ้ตัวแสบเราน่ะแหละพักผ่อนเถอะพายายไปพักผ่อนด้วย  เดี๋ยวน้าจะออกไปข้างนอก

ไปเที่ยวเอ๊อ  มินไปด้วยจิ

เรื่องของผู้ใหญ่เด็กไม่เกี่ยว

หลังจากการจากไปของพี่สาวและพี่เขยผมแม่ก็ยังไม่ได้นอนพักเต็มอิ่มเลย  คงยังเสียใจอยู่  แต่วันนี้ผมขอเถอะผมเสียใจมามากแล้วขอเที่ยวสนุกเหมือนวันก่อน ๆ ของผมล่ะกัน

.........................................................................................................................................

 

 

เฮ้ย  ไอ้โมะทางนี้เว้ย!!!   เพื่อนผมเองแหละ

หวัดดีว่ะ   ไม่เจอกันแค่เดือนเดียวโทรมน่ะมึง

ไอ้ปากเสีย....กูหล่อขึ้นเว้ย

แนะนำคับ  นี้ไอ้ป๊อปปี้เพื่อนผมเองคบ(เป็นเพื่อน)กันมาต่อแต่ ม. ต้นแล้วนี้ก็อยู่ปีสาม  นานมากผมเริ่มเบื่อมันแล้วล่ะ  มันก็หล่อน่ะแต่น้อยกว่าผม  มันมีแฟนแล้วล่ะชื่อน้องฟางน่ารักเชียว

คืนนี้ยาวไม่ว่ะไอ้โมะ

คงไม่ว่ะ  มีเรียนเช้าเว้ย

แล้วแต่ว่ะ  ตามนั้น

.........................................................................................................................................

 

 

โทโมะ   มาหาแม่หน่อยลูก

คับแม่   มีไรอ่ะคับ

แม่ต้องไปดูแล้วคุณยายที่ญี่ปุ่นน่ะลูก  แม่ฝากตามินอยู่ที่บ้านกับลูกน่ะ

เฮ้ยแม่......ได้ไงอ่ะแม่ก็พาไปด้วยสิคับ

แม่ดูไม่ทันหรอก  แม่ต้องดูแลคุณยายน่ะ

ผมก็ต้องเรียนน่ะแม่

ก็หาพี่เลี้ยงเอาสิลูก  เออ  แล้วอีกอย่างเราต้องทำหน้าที่พ่อให้หลานด้วยล่ะ  แม่ไปน่ะ

แม่  แม่......

งานเข้าแล้วไง  ผมต้องมาเลี้ยงเด็กจริง ๆ เหรอ  แล้วยังต้องเป็นพ่ออีก  ทำไงล่ะทีนี้ให้พี่เลี้ยงก็ได้ว่ะ

ประกาศ รับสมัครพี่เลี้ยงเด็ก  ติดต่อ 081-xxxxxxxx

ให้มันได้อย่างนี้สิ  นี้ไม่ใช่ประกาศครั้งแรกน่ะ  แต่นี้คือ ครั้งที่ 12  แล้ว  เพราะอะไรน่ะเหรอก็ไอ้ลูกรักของผมอ่ะดิมันสร้างเรื่องแกล้งพี่เลี้ยงจนต้องลาออกกันถ้วนหน้า  อย่างคนล่าสุดมันเอาน้ำมันพืชราดบันไดแล้วหลอกพี่เลี้ยงให้เดินผ่าน   เหอะ   พี่เลี้ยงพลาดทางไอ้ตัวแสบลื้นลมแขนหักคับ  ต้องจ่ายค่าพยาบาลอีก

พ่อคับ....พี่เลี้ยงคนใหม่ผมอ่ะ  เรียกพ่อเต็มปากเลยน่ะไอ้ตัวแสบ

ไม่มีแล้ว....ไม่มีใครมาสมัครเลย  เพราะเราน่ะแหละแสบนักน่ะ  นี่แหนะ   ผมเขกหัวไอ้ตัวแสบไปทีหนึ่งอายุแค่นี้แก้ลงคนอื่นสาระพัด  นิสัยเหมือนใครกัน  แล้วผมจะหาใครมาดูและมันต่อล่ะเนี้ย...................................................................................................................................

หวัดดีค่ะ   มาแล้ว ๆ เรื่องที่สองแล้วน่ะค่ะติดตามด้วยน่ะจะพยายามอัพบ่อย ๆ แล้วกัน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา