Coffee In Love

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

! เรื่องสั้นเรื่อง เอสเปรสโซ่  แก้วที่ 1 The FIRST !

 

“ตาเขื่อนลูก ไปรับเฟย์มาหน่อย น้าพริ้งเค้าจะออกไปสัมภาษณ์งาน”

“ครับแม่”

 

            รับคำของคุณแม่สุดที่รัก ก็รีบเปิดประตูออกไปบ้านข้างๆ บ้านน้าพริ้งน้องสาวของเพื่อนแม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เห็นคุณแม่บอกว่าน้าพริ้งน่ะเป็นซิงเกิลมัม (single mom) ตั้งแต่คลอดลูกสาวแฟนน้าแกก็เสีย หมายถึงไปทำงานแล้วเกิดอุบัติเหตุอ่ะนะครับ ก็เลยต้องเลี้ยงลูกคนเดียว โคตรเก่งเลย

 

 

“เฟย์จ๋า เฟย์คนเก่งอยู่ไหนครับผม”

“...................”

“อ๊บ อ๊บ อ๊บ.....ว้าก...........”

เหมือนมีวัตถุก้อนใหญ่เท่าลูกแตงโมตกกระแทกเข้าที่ศีรษะหล่อๆของเขา วัตถุมีพิษซะด้วย เมื่อเกาะหลังเขาได้เด็กน้อยก็ทั้งงับหู งับคอจนตัวเขาแดงไปหมด

 

 

“ว้าก.............น้ายอมแล้วครับเฟย์ น้ายอมแล้วคร้าบ....”

“อ๊บ อ๊บ อ๊บ ฮ่าๆๆๆๆๆ....หิวอ่ะอ๊บ หนูหิว”

“เคเค เดี๋ยวน้าพาไปกินนม เอ...นมอยู่ไหนน้า อ่ะไปที่บ้านกันดีกว่าครับเนอะๆ”

ไม่รู้จะทำอย่างไรเมื่อเด็กน้อยตรงหน้าออดอ้อนว่าหิว จะหานมให้ก็ไม่รู้ว่าชงยังไง เดี๋ยวลูกเค้าเป็นอะไรขึ้นมา กบตายแน่ๆ จึงรีบวิ่งกลับบ้านโดยไม่ลืมหยิบหลานติดมือมาด้วย

 

เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง วัย 3 ขวบเศษ กำลังนั่งต่อเลโก้กบสีเขียวตัวใหญ่อยู่ในห้องนอนของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาล่ะเชื่อจริงๆว่าเด็กทุกคนโคตรแรงเยอะเลยอ่ะ นั่งมา 3 ชั่วโมงกว่าแล้วเฟย์ก็ยังไม่ยอมนอนจนเขาทนไม่ไหว

เอาล่ะเฟย์ไม่นอนใช่ไหมครับ ได้!! งั้นน้านอนเอง ฮ่าๆๆๆ

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

อืม....กว่าจะรู้สึกตัวตื่นอีกทีก็ปาเข้าไป 5 โมงเย็น อ่ะ ผี! ผีอำครับงานนี้ ว้าก..................นะโมตัสสะๆๆๆๆ

เขาพยายามลืมตาขึ้นมา แล้วมองดูผีที่มาอำบนอกของเขา ผีหลับครับท่าน เฮ่อ.....หัวใจเกือบวาย

ฝีเฟย์....จะบ้า!

 

เด็กน้อยนอนหลับแบบไม่รู้เรื่องบนตัวของเขา ก็อย่างว่าแหล่ะเด็กเล็กๆนี่ดูยังไงก็น่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย แก้มอวบๆนั่นอีก น่าหยิกชะมัด เผลอตัวอุ้มเอาเด็กน้อยขึ้นมาใกล้ๆ จมูกโด่งๆตั้งใจกดลงไปที่แก้มนุ่มนิ่มนั้นอย่างแรง จนเด็กน้อยในมือดิ้นหยุกหยิก ปากอิ่มสีเชอร์รี่นั้นขยับเล็กน้อยเหมือนรู้ว่ามีคนมาขัดใจการนอน ริมฝีปากเล็กๆนั่นเผยอออกเล็กน้อยเมื่อนิ้วโป้งหลุดจากการควบคุม

....แอบเบือนหน้าหนี ยกตัวหลานออกจากตัวแล้วห่มผ้าให้

 

“ไอเขื่อนเอ๊ย นั่นเด็ก 3 ขวบนะเว้ย ตูจะบ้า T^T”

 

เมื่อรู้ถึงสติสตางค์ของตัวเองว่าเริ่มไม่ค่อยจะมีเท่าที่ควร จึงออกจากห้องไปหาคุณแม่ที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ แอบเดินไปโอบเอวคุณแม่เพื่อเอาใจ เผื่อคุณแม่จะใจดีจัดของโปรดของเขาไว้ให้มากกว่าคุณพ่อนิดหนึ่งอ่ะนะ

 

“หอมจังเลยคร้าบ....วันนี้มีของโปรดเขื่อนหรือเปล่าครับเนี่ย?”

“ไอเขื่อนนั่นเมียข้าเว้ย ให้มันน้อยๆหน่อยไอเด็กแก่แดด โตแล้วนะจะขึ้น ม.2 อยู่เทอมหน้าแล้วเนี่ย”

“ลูกมันโตที่ไหนกันล่ะคุณ นี่เพื่อนยายเฟย์นะ เห็นพากันเรียก อ๊บเฟย์ๆๆ ฮิฮิ”

“โหย.....คุณแม่อ่ะ”

 

 

            เพื่อนเหรอ? เห็นจะจริง ก็ตอนนี้เฟย์เพื่อนเขากำลังไต่ขาขึ้นมานั่งบนตักแล้วก็เอาแต่เรียก “อ๊บๆๆๆ”นี่น้านะครับ คนหล่อเสียความมั่นใจอย่างแรงเลยอ่า....

            คุณแม่หยิบช็อกโกแลตเหลวจากในตู้มาให้ตัวเล็กจิ้มทานกับแครกเกอร์รูปหมี เด็กน้อยก็เอาแต่ใช้นิ้วจิ้มๆจนเลอะไปหมดทั้งมือ ทั้งหน้า....ทั้งปาก ฮะฮะ เด็กหนอเด็ก ผ่านไป 20 นาทีกว่าๆ เจ้าตัวเล็กก็็ยื่นมือมาทางเขาคงอยากหาตัวช่วยล่ะสิ

 

 

“ว่าไงครับตัวเล็ก.....เอาอีกป่าว?”

“อีก อ๊บ อีก”

“จัดไปคร้าบ.....”

 

             เอาเจ้าตัวเล็กหนีบมาด้วยที่ด้านข้างของลำตัว มุ่งตรงมายังห้องครัวที่ถูกทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว เปิดหานิวเทนล่าช็อกฯของคุณแม่ในตู้ ก่อนจะเทลงอ่างเล็กๆของเด็กข้างตัว กินไม่ได้แน่ๆของแบบนี้ อี๋ เห็นแล้วสยอง กบไม่ชอบของหวานๆครับ รับไม่ได้ >_<

            เด็กน้อยลงจากตัวเขาแล้วเดินลงบนซิงค์เข้าไปหาอ่างช็อกฯของโปรด ใช้นิ้วทั้ง 5 จิ้มลงไปในอ่างเล็กๆนั่นแล้วเอามาเลียอย่างเอร็ดอร่อย ก็ได้แต่มองไปยิ้มไป เด็กเอ๋ย.....

 

“อ๊บ กิน อ๊บ กิน”

“ไม่เอาครับ น้าไม่ชอบของหวาน ..... อ๊า อย่านะครับเดี๋ยวน้าเปื้อนน้าอาบน้ำแล้วนะเฟย์ๆๆๆ”

“จุ๊บ.....”

            เด็กตัวน้อยเอานิ้วทั้ง 5 ยื่นมาทางเขาแล้วพยายามจะป้อนให้ได้ พยายามเบี่ยงหลบไปมาเพราะไม่อยากจะอาบน้ำใหม่ และไม่อยากให้มีกลิ่นช็อกโกแลตติดตัว เจ้าตัวเล็กก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่พุ่งหน้ามาที่เขาแทนซะงั้น

            ปากประกบปากสิครับงานนี้....มายบุดเดส

 

            จูบแรกของเขื่อน ว้าก.................

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

“กบ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!! จ้าก....................”

“ฮึ่ย.....อะไรเนี่ย.....”

“บอกให้ตื่นไงเล่าๆๆๆๆๆๆๆ กบตื่น! นี่แน่ะๆๆๆๆ”

“โอ๊ย....แม่ครับผมเจ็บครับ ตื่นแล้วๆๆๆ”

“ฮ่าๆๆๆ นึกว่าจะแน่”

“เฮ้ย !!”

 

           ตื่นขึ้นมาแต่เช้าด้วยความจำยอม เพราะคุณแม่น่ะสิเข้ามาปลุกด้วยอาวุธครบมือ ทั้งทุบด้วยหมอนทั้งตีด้วยฝ่ามือใหญ่ๆจนเขาน่วมไปหมด เมื่อคืนเขาออกไปย่ำราตรีกับวีวี่เสียจนเกือบเช้า เพราะวันนี้วันหยุดเขาก็กะว่าจะนอนตื่นสายแบบสบายอารมณ์สักหน่อย แต่จะให้หันมาเหวี่ยงใส่คุณแม่บังเกิดเกล้าก็เห็นจะเป็นไปไม่ได้ ณ จุดนี้ก็เลยต้องยอมตื่น

          แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาแว๊บแรกที่เห็นคือ ขาว...ขาขาวๆโผล่พ้นกางเกงยีนส์ขาสั้นจู๋มานิดเดียว เห...แม่เขาเปลี่ยนรสนิยมรวดเร็วไปไหม? ต่อไปคือ เนียน ผิวเนียนๆที่เข้ามาล็อคตัวของเขาแล้วพยายามสะบัดให้หลุดออกจากผ้าห่มผืนหนานั้น มันทั้งเนียนทั้งนุ่ม นุ่มไปทั้งตัว

สุดท้ายคือ ใส .... อ่าไม่ใช่คุณแม่แน่ๆครับงานนี้

 

 

“เฮ้ย !! ยายเฟย์มาไงเนี่ย? ลงไปเดี๋ยวนี้เลยๆๆ”

“ฮึ คุณป้าให้มาตามหรอก ไม่งั้นเฟย์ไม่ขึ้นมาให้เมื่อยตุ้มแน่ๆ ห้องนี้นะทั้งเน่า ทั้งเหม็น อี๋”

“ก่อนจะอี๋ ช่วยลงไปก่อนได้ไหม? น้าหนักมั้ง....”

 

ตอนนี้น่ะ เขาตื่นแล้ว...แต่จะมีอะไรๆตื่นขึ้นมาอีกแน่ๆถ้าหลานตัวแสบยังไม่ยอมลงไปจากร่างกายของเขาซักที เฮ่ย ก็ไอสภาพล่อแหลมแบบนี้

 

....คนตัวเล็กนั่งคร่อมอยู่บนหน้าท้องแกร่ง

....หน้าท้อง6ห่อ ที่มีแค่กางเกงบ๊อกเซ่อร์ กับเสื้อ(?)สีเนื้อ ที่มีหัวนมอมชมพูโผล่

....ขาเนียนๆของนักเรียน ม.2 กำลังทำร้ายจิตใต้สำนึกของว่าที่ผู้บริหารหนุ่ม อายุ 24

ก่อนที่อะไรขาวๆเนียนจะเข้าโจมตีกับความคิดในด้านดีๆของตัวเอง ก็มีเสียงระฆังช่วยชีวิตเขาไว้ก่อน

เฮ่อ....หมดยกแรก

 -----------------------------------------------------

อรุณสวัสดิ์ตอนดึกๆค่ะ T^T  เฮ่อ เน็ตกากไฟติ้ง ...