รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

หลังจากที่โทโมะเองส่งแก้วกลับบ้านแล้ว เขาก็รีบกลับบ้านทันที

มากิ - ไงน้องชายหน้าบานมาเชียว อั่นแน่ๆแฮบปี้งี้แสดงว่า.........

โทโมะ - หยุดเลยเจ๊ อย่ามาๆ แล้วทำไมยังไม่นอนดึกๆดื่นๆแบบนี้ระวังหน้าจะเหี่ยวก่อนวัยน่ะเจ๊ 

มากิ - คนเขาเป็นห๊วงเป็นห่วง นั่งถ่างตารอ ยังมิวายโดนแขวะกลับมาแบบนี้มันน่าอัดจริงๆ หึยๆ

โทโมะ - อ้าว ปกติโมะกลับมาเจ๊ก็นอนแล้ว มาแปลกๆแฮะมีไรป่าว ทำหน้าเหมือนมีเรื่องคุยแบบนี้ 

มากิ - ............มะ...มีสิโมะ...อืมงั้นตามเจ๊มาที่ห้องเจ๊หน่อยเร็วชักช้าจริง มาเลยย (จากนั้นมากิก็ลากเจ้าน้องชายตัวดีของเธอให้ตามไปคุยเรื่อง...บางเรื่องที่เธอนั่งคิดทบทวนอยู่นั้นเอง)

โทโมะ - มีไรว่ามาดิ ลับๆล่อๆแบบนี้มันชักจะยังไงๆไม่รู้ นี่ถ้าเจ๊ยังไม่พูดโมะกลับห้องไปนอนก่อนน่ะง่วงแล้ว

มากิ - ดะเดี๋ยวสิย่ะ ฉันกำลังเรียบเรียงจากสมองอันชาญฉลาดเล็กๆของฉันอยู่เว้ย ไม่ได้แปลว่าฉันจะไม่พูดอ๊าวไอ่เด็กเวง ย่ะมาๆ แกแม่หลังจากแยกย้ายกันมาถึงบ้านก็เอาแต่เก็บตัวเงียบพ่อถามอะไรก็ไม่บอก เงียบลูกเดียวเลยแก อ๋อ แล้วอีกอย่างแม่ยังพูดว่า ..... "หนูแก้วไม่มองหน้าแม่เลยเอาแต่เหม่อ ไม่ค่อยคุย เอาแต่ยิ้มกับทำหน้านิ่งๆ แม่ว่าหนูแก้วคงเกลียดแม่แล้วแน่ๆ คงไม่อยากเข้าใกล้ด้วยซ้ำไป เฮ่อออออ ถ้ารู้ว่าผลจากเรื่องเดิมๆ มันจะออกมาแบบนี้แม่คงไม่ทำ.....แม่เสียใจและรู้สึกผิด...ที่ใช้คำพูดแบบนั้น...ในตอนนั้น......" มันก็เป็นแบบนี้ โมะแกว่าแกจะหาทางออกเรื่องนี่ยังไงดี

โทโมะ - ......เรื่องนี้คงย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วล่ะเจ๊ คงต้องเดินหน้ากันต่อไปแล้วจะ โมะเองก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากแต่ก็น่ะ แม่เขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ปล่อยเขาคิดเองเหอะพี่ ถ้าเขาคิดไม่ออกเดี๋ยวก็มาปรึกษาเราเองแหละโมะเชื่อว่าแม่ต้องดีขึ้น ฮาวววววววง่วง

มากิ - โมะเอางี้ไหมแกหยุดงานสองวันฟรีเดย์แบบนี้ เราชวนน้องแก้วไปทะเลกันไหมๆ เอาแม่กะพ่อไปด้วยหรือไม่ก็ชวนบ้านน้องแก้วไปด้วยไง เผื่ออะไรๆบรรยากาศจะช่วยผ่อนคลายได้ด้วยไง

โทโมะ - เอ่อความคิดดีก็มีเยอะแห๊ะ เจ๊ของโมะเอาเป็นว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้โมะจะลองชวนแก้วดูแล้วกันว่าเขาไปหรือเปล่า งั้นโมะขอตัวไปนอนก่อนน่ะเจ๊ ฝันดีค๊าบบบบ

     หลังจากที่พวกเขาแยกย้ายกันนั้น โทโมะรีบส่งข้อความเพื่อคุยกับแก้วว่าเขาอยากชวนเธอไปเที่ยวทะเลซึ่งเขารอนานพอสมควรเห็นว่าแก้วไม่ตอบเขาจึงไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอนและในขณะนั้นเองหลังจากที่โทโมะอาบน้ำแต่งตัวกำลังจะนอนก็มีข้อความตอบกลับมาจากแก้วว่า..... อืม โอเคค่ะแก้วอยากไปตั้งนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปสักทีงั้นขอใช้โอกาสนี้ไปเที่ยวด้วยแล้วกันค่ะ พรุ่งนี้เจอกันน่ะค่ะ ฝันดีค่ะ แก้ว 

     เมื่ออ่านข้อความเสร็จ โทโมะก็เอาแต่ยิ้ม เขาคิดว่าคืนนี้เขาต้องนอนหลับฝันดีมากๆแน่นอนและเขาก็สู่ช่วงราตรีต่อไปจนถึงเวลาเช้า ชายหนุ่มรีบตื่นขึ้นมาจัดการกับร่างกายของเขาและเมื่อเดินออกจากห้องของตนเพื่อไปปลุกพี่สาวของเขา และได้ทำการนัดหมายกันว่า ให้ชายหนุ่มเดินทางไปรับหญิงสาว แล้วขับรถตามพี่สาวและพ่อแม่ของเขาเพื่อไปเจอกันที่บ้านพักหัวหินของพวกตน เมื่อทำการตกลงเขาจึงเดินทางไปรับหญิงสาวทันที 

แม่โทโมะ - มากิเรานนี่คิดยังไงถึงได้ไปทะเลกันกระทันหันแบบนี้แม่กับพ่อ ไม่ทันตั้งตัวไรเลยแล้วนี่ตาโมะหายไปไหนไม่ชวนน้องไปด้วยล่ะ นานๆทีเขาได้หยุดงาน

มากิ - ก็เพราะโมะหยุดไงค่ะมากิเลยใช้โอกาสนี้มาเที่ยวกันเลยส่วนเคนจะตามมาสมทบช่วงหัวค่ำค่ะแม่แล้วตอนนี้โมะมันไปรับน้องแก้วของมันอยู่ค่ะ แม่ช่วงนี้แม่อยากคุยอะไรกับแก้วแม่ก็คุยไปเลย 

พ่อโทโมะ - คุณมีอะไรคุยกับหนูแก้ว เขาเหรอ มีอะไรกันรึเปล่า

มากิ - ป่าวค่ะพ่อ พอดีแม่คงอยากได้น้องแก้วมาเป็นลูกสะใภ้คนเล็กเร็วๆมั้งค่ะพ่อ หรือว่าพ่อไม่ชอบน้องแก้วค่ะ

พ่อโทโมะ - ฮ่าๆๆๆ หนูแก้วสวย เก่ง ขนาดนี้จะรังเกียจเขาได้ยังไง ปฏิเสธไปล่ะก็ไม่โง่ก็บ้าน่าดู

แม่โทโมะ - แหม่ทันทีเลยน่ะค่ะคุณ ฉันว่าหนูแก้ว....(เธอนึกไปก็อายปาก อายตัวเองรู้สึกผิดจริงๆที่ดูถูกแก้วเอาไว้เหลือเกิน)

พ่อโทโมะ - ห๊ะ.....หนูแก้วทำไมเหรอคุณ คุณ คุณซาซากิ เิอิ่มคุณภรรยาครับ

แม่โทโมะ - คุณว่าไงน่ะ หือ

พ่อโทโมะ - ผมถามว่าหนูแก้วเขาทำไมเหรอ เขามีอะไรยังไงเหรอที่คุณคิดน่ะที่รัก

แม่โทโมะ - ก็เห็นด้วยกับคุณไงค่ะ (ได้แต่ตอบไปแบบไม่เต็มปากเต็มคำสักเท่าไหร่)

  ไม่นานพวกเขาก็เดินทางไปยังที่หมายของตนรีบเก็บของและเตรียมสถานที่และอาหาร สำหรับจากจัดปาร์ตี้เล็กๆในค่ำคืนนี้นั้นเอง และพวกเขาก็รอสมาชิกที่จะมาร่วมทริปนี้อีก สี่คน ที่กำลังจะเดินทางมาถึงในไม่ช้า

ย้ายมายังฝ่าย โทโมะ/แก้วกันบ้าง

แก้ว - มาแต่เช้าเชียว แหม่อะไรจะรีบร้อนปานนั้นค่ะ พี่โทโมะเราจองที่พักที่ไหนค่ะเป็นบ้านหรือว่าโรงแรม พอดีแก้วอยากพาตัวเล็กของแก้วไปด้วยค่ะ

โทโมะ - ตะตัวเล็ก ไหนเหรอครับ อ๋อ(แก้วรีบโชว์ลูกหมาพันธ์เจแปนนิช อิงลิชให้โทโมะดูทันที)น่ารักเชียว ชื่ออะไรครับตัวเล็ก เราพักบ้านพักตากอากาศของบ้านพี่เองครับ ตัวเล็กไปได้สบายมาก

แก้ว - ดีจางงงงเลยเนอะ ดอลล่าร์งั้นหนูไปเที่ยวทะเลกับแม่น่ะค้าบบบ ฟอดดด ไปกันๆ ป่ะพี่โทโมะไปกันดีกว่าค่ะสายๆแดดจะร้อนพอดี

โทโมะ - ตัวเล็กชื่อ ดอลล่าร์นี่เอง หว๊าแก้วค๊าบบ ดอลล่าร์เป็นลูกชายของแก้วแบบนี้เขาต้องให้ครบสูตรน่ะ เขามีแม่แล้วจะขาดพ่อได้ไง จากนั้นโทโมะก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับแก้วทันที ........

แก้ว - ยี๋- - - พี่อย่ามาเล่นมุขเสี่ยวๆแถวนี้น่ะ ดอลล่าร์ลูกชายแก้วก็จริง พี่เกี่ยวไรกับดอลล่าร์ล่ะเขาเป็นลูกหมาของแก้วน่ะ

โทโมะ - เกี่ยวไม่เกี่ยว เดี๊ยวก็รู้...........

แก้ว - หึยๆๆ ขับรถไปเลย เชอะ

ไม่นานโทโมะก็ต้องรีบออกเดินทางเพราะ คนสวยของเขาเริ่มตีหน้ายักษ์ใส่เขาแล้ว แต่ช่วงที่เดินทางไปยังหัวหินนั้น ตลอดทางโทโมะทั้งอ้อนและง้อ คนสวยของเขาไปตลอดเส้นทาง จนเขาคิดว่าการเดินของเขาในรอบนี้มันเป็นการเดินทางที่แสนคุ้มค่าและมีความสุขมากที่สุดเท่าที่ผ่านมา............เพราะเขาได้เดินเคียงข้างกับคนที่เขารักนั้นเอง................

งืบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้โทโมะแอบหวานเว่อร์เนอะ ตอนต่อไปดูสิว่าแม่ของโทโมะจะพูดอะไรกับแก้ว

แล้วแก้วจะพูดอะไรกับแม่ของโทโมะบ้าง มาลุ้นกันต่อไปน่ะค่ะ

รักรีดเดอร์เช่นเดิม มะวานไม่ได้อัพอันเนื่องมาจาก......ดัน!!!!!อย่างแรงนิ แต่วันนี้ค่อยยังชั่วหน่อย

ฝันดีกันน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ >x,<