รักวุ่นวาย..ของนักแต่งเพลง

พี่เอก - แก้วแกจะหนีไปทั้งที่แกกำลังมีงานแบบนี้เหรอ

แก้ว - พี่เอกแก้วก็ไม่อยากไปหรอกพี่ แก้วอยากเจออะไรที่แปลกใหม่ เอาน่าพี่แก้วไปแค่สามปีสี่ปีเอง ยัยฟาง ยัยเฟย์ยังอยู่พี่ก็ยังมีคนช่วยงานพี่อยู่น่ะพี่กลัวไร

พี่เอก - ช่างเหอะ ยังไงก็จะไปแล้วนิ ยัยสองคนนั้นมันช่วยงานพี่ด้านเสื้อผ้าแต่งหน้่าทำผม แต่แกมันช่วยฉันเรื่องเพลง เรื่องเต้น เอาเหอะรีบไปรีบกลับแล้วกัน

นี่คือบทสนทนาสุดท้ายของพวกเขานี่เป็นเวลาผ่านมาได้ร่วมสามปีกว่าที่เธอดั้นดลมาเรียนไกลถึงลอนดอน เธอเรียนรู้เบื้องหลังทั้งหมด เธอคนนี้ตอนนี้ครอบครองรูปร่าง ที่มครต่างเห็นแล้วหลงใหลในความลึกลับ เงียบขรึม เธอมีร่างระหง สมส่วน ผิวขาวราวหิมะแร่น้ำนมชั้นเลิศ ซึ่งถ้าบอกใครในตอนนี้ว่าเธอคือแก้ว น้องสาวพี่เอก คงไม่มีใครเชืี่อ เพราะเมื่อก่อนเธอ อ้วน เตี้ย สิวเครอะ พูดเก่ง แต่ตอนนี้ตรงกันข้ามทั้งหมด 

แก้ว - สามปีแล้วน่ะที่ไม่ได้กลับเมืองไทย กรุงเทพจ้าแก้วกลับมาแล้ว (ยิ้ม) 

วันนี้มาเรียกน้ำน่อยก่อนน่ะค่ะ ใครอยากอ่านต่อขอเสียงโหนยยยยย