วุ่นรักยัยตัวแสบ!

โทโมะ:ฉันชอบเธอ ฉันชอบเธอแก้ว

แก้ว:ฮะ! ตัวก็ไม่ร้อนนี่!

โทโมะ:ฉันไม่ได้ไม่สบาย ฉันชอบเธอจริงๆนะก้ว

---------------------------------------------------------------------------------------------

อุ๊บ!(โทโมะจูบแก้ว)

Tomo part

  ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเธอรักผมมั้ย แต่ที่ผมรู้ตอนนี้คือผมรักเธอจริงๆ เอ๊ะ!ว่าแต่ยัยนี่ปากหวานชะมัดเลย แต่ผมว่าผมถอนจูบออกก่อนดีกว่าเพราะตอนนี้ผมกับเธอเริ่มไม่มีอากาศหายใจแล้ว

แก้ว:ไอบ้า!!! ไอคนบ้านายมาจูบฉันทำไมเนี่ย

โทโมะ:นี่ก็ปากหวานดีนะ ^^

แก้ว:นี่!ไอบ้า 

โทโมะ:แก้ว(มองหน้าจริงจัง)

แก้ว:อะไร

โทโมะ:เป็นแฟนกันนะ

แก้ว:เฮ้ย! อะไรนะ

โทโมะ:เป็นแฟนกันนะ แก้วเป็นแฟนกัน

แก้ว:ฉัน.....

โทโมะ:............(โทโมะมองหน้าแก้วอย่างรอคำตอบ)

แก้ว:ฉัน.....ยังไม่อยากคบใครตอนนี้

โทโมะ:..........(โทโมะเงียบแต่ในใจอยากจะร้องไห้ออกมา)

แก้ว:ฉันขอโทษนะ ฉันยังไม่พร้อม

โทโมะ:ทำไมเหรอ เธอมีเหตุผลอะไรรึป่าว

แก้ว:.........(แก้วเงียบ)

โทโมะ:บอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก เราไปกันเถอะ

แก้ว:อืม เดี๋ยวโทโมะ!

โทโมะ:ฮึ

แก้ว:ฉันขอบคุณนะที่นายมีความรู้สึกดีๆให้กับฉัน แต่ฉันไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ

โทโมะ:ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ(ถึงปากจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ใจมันร้องไห้และเจ็บปวดมาก) เราไปกันเถอะ

แก้ว:อืม ขอบคุณนะที่เข้าใจ

Kaew part

 ฉันขอโทษนายนะโทโมะ อันที่จริงแล้วฉันก็รักนายนะแต่ฉันไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย

ตอนเย็น~

ห้องซ้อมk-otic(วันนี้ทุกคนตกลงกันว่าจะไม่ซ้อมเพราะอีกไม่กี่วันก็จะไปเข้าค่ายฝึกร้องเพลงแล้ว)

ป๊อป:เป็นไงบ้างว่ะไอโมะ(ขณะนี้โทโมะอยู่กับป๊อปและเขื่อน เพราะเขื่อนรู้เรื่องทุกอย่างจากป๊อปปี้แล้ว)

โทโมะ:เฮ้อ.... แก้วบอกว่าเค้ายังไม่พร้อมจะคบใคร

เขื่อน:ไม่เป็นไรเพื่อน แกยังมีฉัน2คนอยู่ข้างแกเสมอนะ

โทโมะ:ฉันขอบใจพวกแก2คนมากนะ

ป๊อป:ไม่เป็นไรก็เราเพื่อนกันนี่

เขื่อน:ใช่ไอเพื่อนร๊ากกทั้ง2ตัว เอ้ย...คนรึป่าว??

ป๊อป/โทโมะ:ไอเขื่่อน

เขื่อน:จ๋า

ป๊อป:โดนแน่

เขื่อน:อ๊ากก ช่วยด้วยป๊อปกับโมะจะข่มขืนเขื่อนช่วยด้วยๆ

ป๊อป/โทโมะ:อี๋!!!

ฝั่งแก้วกับโซ่~

ณ สวนสาธารณะใกล้ๆบ้านแก้วกับโซ่

โซ่:เจ้... เจ้ยังไม่ลืมเรื่องนั้นอีกเหรอ

แก้ว:โซ่แกมาเป็นฉันมั้ย ฉันไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยนะ 

โซ่:เฮ้อ...เจ้..เจ้คิดดีๆนะ เจ้ก็รักพี่โทโมะแต่เจ้กับไม่รับรักเค้า เพราะเพียงแค่เจ้กลัวจะเสียใจเหมือนที่พี่เอี๊ยงทำให้เจ้..เสียใจจนไม่กล้าคบใคร เพราะเจ้กลัวที่จะเจ็บอีก แต่เจ้คิดดีๆนะถ้าเจ้ปล่อยให้พี่เค้าไปเพียงเพราะเจ้กลัวจะเสียใจอีกเพราะเขาไม่รักเจ้จริงก็ตามใจเจ้ แต่เจ้ควรคิดดีๆนะการที่เจ้รักพี่โทโมะและพี่โทโมะก็รักเจ้มันเป็นเรื่องของพรมลิขิตนะ คิดเอาเองล่ะกัน

แก้ว:คือ..พี่...

โซ่:เจ้เลือกจะเจ็บบความจำ หรือจำความเจ็บเจ้คิดเอาเองล่ะกัน กลับบ้านเหอะ!

แก้ว:อืมกับบ้านกัน

ห้องนอนแก้ว~

Kaew part

 ฉันจะเอายังไงดีเนี่ย... ฉันรักนายนะโทโมะแต่ฉันกลัวนายไม่รักฉันจริงเหมือนพี่เอี๊ยง เฮ้อ...พรมลิขิตเหรอ...พรมลิขิต.....

เช้า~

ห้องเรียน

แก้ว:เฮ้อ...สุดท้ายในก็ไม่รักฉันจริงโทโมะื (เพราะแก้วเห็นภาพที่โทโมะยืนกอดกับผู้หญิงคนนึง)

โทโมะ:ไปได้แล้ว..... บ๊ายบาย

....:บ๊ายบาย หอมที

~ฟอด~(โทโมะหอมแก้ม....)

....:ไปล่ะ

โทโมะ:บ๊ายบาย

~ปัง!~แก้้ววางกระเป๋าลงบนเก้าอี้ แล้วเดินไปหาเฟย์ ฟาง

แก้ว:เฟย์ ฟาง ไปข้างล่างกันเบื่อ!

เฟย์/ฟาง:ไปดิ

จากนั้น3สาวก็ลงมาข้างล่าง

--------------------------------------------------------------------------------------------------

เป็นไงบ้างตอนนี้ ใครอยากรู้ว่า....ที่ว่านี่เป็นใครติดตามด้วยนะจ๊ะ  แต่ขอกำลังใจในการแต่งด้วยได้มั้ยอ่ะ