วุ่นรักยัยตัวแสบ!

~เช้า~เช้านี้อากาศดีมากๆเลย ฉันว่าจะชวนโทโมะกับพี่กิ่งไปออกกำลังกายสักหน่อย แต่ไม่รู้ว่าโทโมะจะตื่นรึยัง ว่าแล้วไปดูซะหน่อยดีกว่า

ก๊อกๆ

โทโมะ:อ้าว! แก้วมาที่ห้องแต่เช้ามีอะไรเหรอ

แก้ว:กรี๊ดๆ!!!!(ฉันรีบยกมาปิดตาทันที เพราะเอิ่ม..ไอโทโมะมันอยู่ในภาพแบบ..ใส่แต่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวอ่ะ)

โทโมะ:นี่แก้วเธอจะกร๊ดทำไมฮะ(โห่!ดูมัน มันยังกลัาถาม)

แก้ว:ก็ดูสภาพตัวเองก็ก่อนสิ!

โทโมะ:โอ๊ะ! ฉันใส่บ๊อกเซอร์อยู่จะกลัวอะไร(โทโมะพยายามแกะมือฉันออกจากตาตัวเอง แต่ฉันไม่มีทางยอมหรอกถึงเขาจะใส่บ๊อกเซอร์อยู่ก็เหอะนะ แต่มันก็น่าเกลียดอยู่ดีนั่นแหละ แต่ยอมรับเลยว่าเขามีซิกแพ็กที่น่าหลงไหลมาก โอ๊ย!~ ยัยแก้วคิดอะไรอยู่เนี่ย เข้่าเรื่องๆ)

แก้ว:โทโมะ ไปใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้นะ 

โทโมะ:ก็ได้ๆ(จากนั้นอีตานั่นก็ไปใส่เสื้อผ้าให้มันดูดีกว่าสภาพเมื่อกี้)

แก้ว:ทีหลังอย่าแต่งตัวแบบนี้อีกนะ>o<

โทโมะ:ทำไมอ่ะ

แก้ว:มันหน้าเกลียดไง เข้าใจม้ายยย

โทโมะ:เข้าใจดีมั้ยหว่า??

แก้ว:ไอโทโมะ>o<

โทโมะ:โอเคๆ เข้าใจก็ได้

แก้ว:วันนี้อากาศดีเลยว่าจะชวนนายกับพี่กิ่งไปวิ่งที่สวนน่ะ ไปมั้ย??

โทโมะ:ไปดิ แต่ขออาบน้ำแปปนะ

แก้ว:อืมๆ ไวๆนะ 

โทโมะ:ถ้าอยากให้ไวๆก็อาบให้สิ

แก้ว:ทะลึ่ง! รีบไปอาบน้ำไป

โทโมะ:ไม่อาบให้จริงๆออ(ดูมันถามฉันฉันเซ่)

แก้ว:ไม่อาบให้ย่ะ ไม่มีทางด้วย แบร่!! จากนั้นฉันก็ชิ่งลงมาข้างล่างก่อน)

กิ่ง:แก้วลงมาแล้วเหรอ

แก้ว:อื้ม เจ้วันนี้ไปออกกำลังกายกันป่าว

กิ่ง:ไม่อ่ะขี้เกียจ

แก้ว:เชอะ!

โทโมะ:แก้วใจไปกันยัง

แก้ว:อืมไปดิ วันนี้เจ้ไม่ไปนะ

โทโมะ:อื้ม (จากนั้นเรา2คนก็เดินออกมาจากบ้าน เรา2คนมาเรื่อยๆจนมาถึงสวน จากนั้นเรา2คนก็เข้าไปวิ่งกันได้ซักพักใหญ่ฉันก็เริ่มบ่นเหนื่อย)

แก้ว:เฮ้อ...เริ่มเหนื่อยแล้วนะ

โทโมะ:แค่นี้เหนื่อย ถึงว่าตัวบางขนาดนี้แล้วก็..นี่...ก็เอิ่ม...แบนด้วย'=_=(โอ๊ย!อีตาบ้านี่มันนิ้วมาชี้ที่หน้าอกฉันอ่ะ แล้วยังมาว่าตรงนั้นของฉันแบนอีก)

แก้ว:นี่!อีตาบ้ามาใครใช้ให้มาดูล่ะย่ะ แล้วตรงนั้นของฉันมันก็...เอิ่ม..คือ...

โทโมะ:คืออะไรล่ะ หึๆ..(อ๊ากก...ฉันอยากจะบีบคอมันจริงๆเลย ดูมันเซ่มันกวนประสาทคนสวย) เงียบแสดงว่าแบนจริงอ่ะดิ

แก้ว:นี่!นายมาว่าตรงนั้นของฉันแบนอ่ะนายเคยเห็นแล้วเหรอฮะ!!

โทโมะ:เอิ่ม..คือก็ยังไม่เคยอ่ะ แต่ดูจาก....เอิ่ม ช่างมันเหอะ(ดูม้านนพูดไม่เคียล์แล้วยังเดินหนีอีกเดี๋ยวโดนๆ จากนั้นฉันก็ตามโทโมะไป)

โทโมะ:แก้ว โมะหิวข้าวอ่ะ

แก้ว:อ้าว! นายหิวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันอ่ะ

โทโมะ:ก็เธอเเป็น'แฟน'ฉันนี่-o-(อ๊าก!พูดอะไรอ่ะเขินเป็นนะโว้ย>//<)

แก้ว:แล้วปากฉันมันติดกับนายรึยังงะ อุ๊บ:X (อะไรว่ะ งงรับประทานค่ะท่านผู้อ่าน อยู่ๆก็จูบโรคจิตรึป่าวเนี่ย)

โทโมะ:เป็นไงทีนีปากติดกันรึยัง หรือเมื่อกี้ยังไม่รู้สึกอีกรอบก็ได้นะไม่ว่า:)

แก้ว:ไม่ต้องย่ะ แล้วจะรับประทานอะไรล่ะค่ะคุณชายยยย

โทโมะ:กินแก้วได้ป่ะ-o-

แก้ว:ไอบ้าฉันเป็นคนน่ะย่ะจะกินได้ยังง้ายย

โทโมะ:ลองป่ะล่ะ

แก้ว:ไม่ล่ะเกรงใจอย่างแรง เอางี้ใครวิ่งไปถึงบ้านก่อนสามารถสั่งให้้คนที่แพ้ทำอะไรก็1อย่าง โอเคป่ะ โอเค งั้นไปล่ะนะ

ฟิ้ว~อ้าว! นางเอกตูไปนู่นแว้ว พระเอกยังยยืนนิ่งเป็นผักตายอยู่เบย

โทโมะ:อ้าวเฮ้ย!! ขี้โกงนี่หว่า

ฟิ้ว~จากนั้นท่านพระเอกสุดหล่อของไรเตอร์ก็ตามไป

หน้าบ้าน

โทโมะ:ฮ่าๆ เสียใจด้วยแก้วใจที่ฉันมาถึงก่อน ไม่รู้ซะแล้วนี่แชมป์เก่านะจะบอกให้

แก้ว:ใครถาม

โทโมะ:อยากบอกอ่ะมีไรป่ะ เอ๊ะ!นี่ตามข้อตกลงฉันสามารถสั่งเธอได้1ข้อนี่

แก้ว:เฮือก!!(อุสาห์ทำเนียๆไปแล้วนะ อีตานี่ความจำดีแท้)

โทโมะ:งั้นเอาเบาๆล่ะกัน เอิ่ม...แค่หอมแก้มก็พอล่ะกัน(นี่คือเบาของมันออ >//<)

~ฟอด~ฉันหลับหูหลับตาหอมแก้มอีตาบ้านี่จนได้>//<

แก้ว:เข้าบ้านกัน

โทโมะ:อื้มๆ(จากนั้นเรา2คนก็เดินเข้าบ้านไป)

--------------------------------------------------------------------------------------------------

ไรเตอร์ขอโทษน้าา~  ที่หายหน้าหายตาไปนานคือไรเตอร์ไม่ค่อยว่างเบยอ่ะ ขอโทษน้าาเดี๋ยวรีบกลับมาอัพให้เน้ออ แล้วก็ขอฝากนิยายอีกเรื่องของไรเตอร์ด้วยนะชื่อเรื่องว่า"คู่กัดหรือคู่รัก"เน้ออ