เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้... tk

15 นาทีผ่านไป โทโมะอาบน้ำเสร็จ ก็เดินออกมาจะเปลี่ยนเสื้อผ้า เห็นแก้วนอนหลับอยู่บนเตียง โทโมะเลย

ไม่ได้สนใจอะไร ก็เลยนอนเปิดทีวีดู 

แก้ว : อย่าทิ้งหนูไป! พ่อ อย่าทิ้งหนูไป ฟื้นขึ้นมาสิพ่อ พ่อค่ะ!! แก้วละเมอแล้วร้องไห้ออกมา

โทโมะ : แก้ว!! เป็นอะไร! โทโมะเขย่าตัวเพื่อนสาว

แก้ว : ห๊ะ ฮึกๆ แก้วลืมตาขึ้น ดวงตาแดงก่ำ หน้าเปรอะไปด้วยน้ำตา

โทโมะ : เธอเป็นอะไรหรือป่าวแก้ว! บอกฉันมาซิ โทโมะมองหน้าแก้ว

แก้ว : ไม่มี ฮึก! อะไรหรอก ฮึกๆ

โทโมะ : ร้องไห้หนักขนาดนี้ยังบอกว่าไปเป็นอะไรอีกหรอ!!! โทโมะพูดเสียงดัง   

แก้ว : แล้วทำไมต้องตะคอกใส่ฉันด้วยเล่า!! ฮึกๆ น้ำตาแก้วไหลออกมาอีกครั้ง

โทโมะ : เอ่อ.. ฉันขอโทษ เป็นอะไร ค่อยๆเล่าให้ฉันฟัง เธอจะได้ระบายออกมา

แก้ว : พ่อฉันเสียตอนฉันอายุ11 พ่อของฉันโดนรถชน เพราะจะข้ามถนนมาหาฉันกับแม่ แต่พ่อก็จากไป

ฉันฝันร้ายมาหลายครั้งแล้ว ฉันกลัว กลัวจะเสียแม่ไปอีกคน ฮึกๆ 

โทโมะ : ไม่เป็นไรนะ.. โทโมะพูดปลอบ งั้น ไปนอนดูดาวที่ทะเลกันป่าว เธอจะได้ฝันดี

แก้ว : ไปๆๆๆ แก้วปาดน้ำตาแล้วยิ้มออกมาทันที แกต้องพาฉันไปนะโว้ยยย ฮึก แก้วสะอื้นเล็กน้อย

โทโมะ : งั้นป่ะ โทโมะจับมือแก้วแล้วเดินไปขึ้นรถ 

ณ ทะเล

แก้ว : เฮ้ออ... เย็นท้ ><

โทโมะ : นอนๆๆ โทโมะล้มตัวลงนอน แล้วชวนแก้วมานอนด้วย

แก้ว : นอนจริงหรอ อ่า นอนก็นอน แก้วล้มตัวลงนอนพร้อมโทโมะ

โทโมะ : ดาวสวยเนอะ เต็มท้องฟ้าเลย โทโมะพูดแล้วหลับตาลง

แก้ว : จริงด้วย สวยเนอะ แก้วพูดแล้วมองหน้าโทโมะ อ้าว หลับซะแล้ว แก้วพูดแล้วถอนหายใจ 

ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมหัวใจเต้นแรงเมื่ออยู่กับแก ทำไมต้องหึง ทำไมต้องเป็นห่วง ฉันกำลังคิดอะไรอยู่

ฉันกำลังชอบแกใช่ไหม... โทโมะ แก้วพูดแล้วหลับตาลง น้ำตาใสๆของแก้วก็ไหลลงมา

โทโมะ : แก้ว เธอจะรู้บ้างไหม ว่าฉันก็ไม่ได้ต่างไปจากเธอหรอก โทโมะพูดเบาๆ โทโมะเห็นแก้วหลับ

เลยอุ้มแก้วขึ้นรถเพื่อกลับโรงแรม

@ โรงแรม # ห้องนอน

โทโมะวางแก้วลงบนเตียงเบาๆ แล้วโทโฒะมานอนบนโซฟาแทนจนถึงรุ่งเช้า

แก้ว : อะ ห้าววววว แก้วหาวและบิดขี้เกียจนิดหน่อย  นายนั้นนอนโซฟาเรอะ! รู้หน้าที่ดีหนิ 555

แก้วพูดแล้วเดินไปอาบน้ำ

---------------------------------------------------------------------------

สนุกไหม บอกไรเตอร์หน่อย 55555555 รักรีดเดอร์เน้อ จุ๊บๆ