เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้... tk
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแสงอาทิตย์อ่อนๆ ส่องมาในหน้าต่างของห้องนอนที่มีหญิงสาวคนนึงนอนอยู่บนเตียง
นั้นก็คือแก้วนั้นเอง ^^ วันนี้เป็นวันจันทร์ วันปิดเทอมของแก้ว แก้วเลยตื่นซะสายเพราะไหนๆก็ไม่ได้ไปเรียน
แต่แก้วคงจะลืมอะไรไปอย่างนึง คือ วันนี้แก้วมีนัดไปเที่ยวกะเพื่อนรัก นั้นก็คือโทโมะ โทโมะโทรแก้วอยู่นาน
แก้วก็ไม่ยอมรับสาย โทโมะเลยเตรียมที่จะออกไปหาแก้วที่บ้าน
20นาทีต่อมา
โทโมะ : สวัสดีค๊าบแม่ (แม่ของแก้ว)
แม่ของแก้ว : จ้าๆ วันนี้มีนัดไปเที่ยวกับยัยแสบใช่ไหมลูก? แม่ของแก้วถามโทโมะ
โทโมะ : ใช่ฮ่ะ แล้วตอนนี้ยัยนั่น เอ้ย!! แก้วอยู่ไหนอ่าครับ?
แม่ของแก้ว : 555 ยัยแสบมันยังไม่ตื่นเลย นอนหรือตายแม่ก็ไม่รู้ = =
โทโมะ : โหยยยย ยัยนี้หนิ -0- แกตาย! -*- (โทโมะคิดในใจ) เอ่อ แม่ครับ ผมขอไปปลุกยัยนั้นได้ไหมครับ
แม่ของแก้ว : ตามสบายเลยลูก ก่อนจะไปก็ลงมากินข้าวก่อนนะ เวลาหิวแล้วเดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุก
โทโมะ : ครับ ขอบคุณฮ่ะ ผมขอตัวไปฆ่า เอ้ย!! ไปปลุกยัยนั้นก่อนนะครับ
แม่ของแก้ว : 555 จ้าๆ
จากนั้นโทโมะก็เดินขึ้นไปบนชั้นสอง ซึ่งห้องของแ้ก้วอยู่ข้างโทโมะหน้าพอดี
ก๊อกๆ โทโมะเค๊าะประตู
แก้ว : แงงงงง!! ใครเค๊าะประตูแว้ โว๊ะ นอนต่อ ZZzzZZ
ก๊อกๆ โทโมะเค๊าะประตูรอบที่สอง
แก้ว : เง้อออออออ!! ใครแว้ แก้วจานอนนนนน =[]=
ก๊อกๆ โทโมะเค๊าะประตูรอบที่สาม แล้วเรียกแก้ว
โทโมะ : นี้!! ยัยแสบ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ถ้าไม่ตื่นฉันจะเข้าไปเดี๋ยวนี้
แก้ว : ... แก้วเงียบ เพราะแก้วหลับไปแล้ว
โทโมะ : ได้ ยัยแก้ว เจอดีแน่!! โทโมะพูดแล้วเปิดประตูเบาๆไม่ให้แก้วได้ยิน จากนั้นก็ย่องเข้าไปที่เตียง
ของแก้ว แล้วนอนค่อมแก้วไว้ เมื่อแก้วรู้สึกตัวจึงร้องออกมา
แก้ว : แว้กกกกกกกกกก!!!! แกเป็นใครๆๆๆ แก้วดิ้นไปดิ้นมา แต่ก็ยังหลับตาอยู่
โทโมะ : ฉันจะเธอไปสวรรค์หน่ะ ไม่ใช่สวรรค์ธรรมดาด้วยนะ! สวรรค์ชั้นเจ็ดด้วยหล่ะ โทโมะพูดแหย่แก้ว
แก้ว : อ๊าคคคคคค!! มิ๊จ๋าช่วยหนูด้วย T^T~
โทโมะ : 555 ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก เพราะแม่เธอไม่อยู่บ้าน หึหึ
แก้ว : ได้!! งั้นก็.. ตายซะ! แก้วพูดแล้วตีโทโมะไม่ยั้ง
โทโมะ : โอ้ยย!!ๆ ยัยแสบ เจ็บนะโว้ยยยย แกล้งแค่นี้ก็ไม่ได้ -*-
แก้ว : อีโทโมะ! แกอย่างแกล้งแบบนี้ดิ!! คนมันตกใจนะโว้ยย =[]=
โทโมะ : เลิกเรียกฉันว่าอีได้ไหม -0- มันดูเหมือนฉันเป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว ฉันแมนทั้งแท่งนะโว้ย!
แก้ว : โห่ววว จ้าๆ พ่อรูปหล่อ แล้วแกมาหาฉันทำไมว่ะ ?
โทโมะ : อย่าบอกนะ!! ว่าแกลืม ว่าวันนี้แกต้องไปเที่ยวกับฉัน
แก้ว : เห้ย!! เออ ลืม ขอโทษ ^[+ + +]^
โทโมะ : ไม่ต้องขอโทษหรอก ฉันชินแล้ว! ไปอาบน้ำไป๊
แก้ว : ค๊าบบบบบบ คุณชายโทโมะ สั่งทุกอย่าง -*-
โทโมะ : อย่าบ่นๆ ไปๆๆๆ โทโมะพูดแล้วนั่งบนเตียงเพื่อรอแก้ว
--------------------------------------------------------------
เป็นไง ตอนแรก หวังว่า รีดเดอร์ทุกคนคงจะชอบ 55555 ><
มาเม้นให้ด้วยน๊า รักรีดเดอร์นะแจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ