my heart หัวใจของฉันอยู่ที่เธอ
great_TKfriend
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ป้านมไปตามเจ้าโทโมะมาทานข้าวเย็นสิ"เสียงคุณพ่อเรียกป้านมให้ไปตามโทโมะ เออพูดถึงโทโมะหมอนั้นไปไหน? เห็นออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว
"คุณหนูยังไม่กลับเลยค่ะตั้งแต่ทะเลาะกับคุณท่าน"หืม ยังไม่กลับอีกเหรอ
"เฮ้อ เหนื่อยใจกับเจ้าลูกชายคนนี้จริงๆเลย"
"เดี๋ยวโทโมะ..เอ่อ..พี่โทโมะก็คงกลับบมามั้งค่ะ"เกือบเรียกว่าโทโมะอย่างเดี่ยวแล้วไม่ล่ะดีนะที่เราคิดได้ว่าโทโมะเป็นรุ่นพี่เรา2ปีไม่งั้นก็จะเสียมารยาทนะสิถ้าไม่เรียกพี่
"ช่างมันเถอะหนูแก้ว..พ่อว่าเรามาท่านข้าวกันเถอะ"
"ค่ะคุณพ่อ"
.
.
.
.
-badboy and badgirl pub-
"เฮ้ยๆๆไอ้โมะพอๆๆๆ"ไอ้ป๊อปมันห้ามผมขณะที่ผมกับลังกระดกน้ำมีสีที่เรียกว่าวอดก้าเข้าปาก
"ทำไมว่ะ!!!!"ผมเหวี่ยงใส่มัน
"แกดื่มมา10กว่าแก้วแล้วนะเว้ยเดี๋ยวก็ขับรถกลับบ้านไม่ไหวหรอก"
"มันก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับแก"
"แล้วแกไปเครียดอะไรมานักหนาเนียห๊า!"
"พ่อฉันนะสิพาผู้หญิงที่ไหนมาก็ไม่รู้เข้ามาในบ้านแล้วบอกว่าเป็นน้องสาวของฉันแล้วเป็นลูกคนใหม่ของพ่อ"
"ก็ดีอ่ะดิแกอยากมีน้องสาวอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ"
"ใช่!ฉันอยากมีน้องสาว แต่ต้องเป็นน้องสาวในสายเลือดไม่ใช่ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้!!!!"ยิ่งพูดยิ่งอารมณ์เสีย
"เออๆแกจะคิดยังไงก็เรื่องของแก"
"ฉันกลับก่อนนะ"ผมพูดแล้วลุกขึ้นมาจากเก้าอีสุดหรูเพื่อกลับบ้าน
"ขับรถกลับดีๆก็แล้วกัน!!!!"
.
.
.
.
"คุณพ่อยังไม่นอนอีกเหรอค่ะ"ฉันจะลงมาดื่มน้ำแต่เห็นคุณพ่อนั่งดูทีวีอยู่
"พ่อรอเจ้าโทโมะอยู่นะ"โทโมะยังไม่กลับอีกเหรอนี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะ
"คุณพ่อขึ้นไปนอนเถอะค่ะเดี๋ยวแก้วอยู่รอให้ก็ได้ค่ะ"
"จะดีเหรอหนูแก้ว"
"ดีค่ะคุณพ่อขึ้นไปนอนเถอะค่ะ เชื่อแก้ว"
"ก็ได้งั้นพ่อฝากด้วยนะ"
"ค่ะ"เฮ้อ กว่าจะให้คุณพ่อขึ้นไปนอนได้เล่นเอาซะเหนื่อยเลย แล้วเมื่อไรโทโดมะจะกลับมาล่ะเนียฉันเลยเดินไปนั่งที่มานั่งหน้าบ้าน
รอ รอ รอ รอ รอ รอ โอ๊ย!!!ขี้เกียดรอแล้วนะนี่มันจะตีสองแล้วยังไม่กลับบ้านอีก
ปี้นๆๆๆๆๆๆ
เสียงรถใครอ่ะ สงสัยจะเป็นโทโมะแน่ๆ
"มาแล้วค่ะๆ"ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตูแต่พอเปิดเท่านั้นแหละไอ้หมอนั้นรีบขับรถเข้ามาทันที่โชคดีนะที่ฉันหลบทันไม่งั้นโดนชนไปแล้ว
"นี่!!!ขับรถภาษอะไร ไม่เห็นคนหรื...หืม..นายไปดื่มเหล้ามาใช่ไหมเนีย"ฉันเดินไปเคาะกระจกโทโมะเพื่อจะโวยวายแต่กลิ่นเหล้านี่สิทำฉันแทบอ้วก
"มันก็เรื่องของฉันเธอไม่ได้มายุ่งยัยผูหญิงสกปรก"
"นาย!!!"
"ทำไมฉันมันทำไม..ถ้าไม่มีอะไรฉันเข้าบ้านก่อนนะ"ไอ้บ้านั้นพูดแล้วเดินเชิดหน้าเข้าบ้าน
"ไอ้บ้า!!!ฉันเกียดนาย!!!!"ด้วยความโมโหฉันเลยปารองเท้าที่ฉันใส่ไปแต่ไม่คิดว่า...จะโดนหัวโทโมะ
ปัก!!!
"โอ๊ย!!!ยังสกปรกเธอปาอะไรมาห๊า!!!"เอาแล้วไงไอ้นั้นเดินมาทางฉันแล้วทำไงดี
"อย่า..อย่าเข้ามานะ"ฉันเดินถอยหลังนหนี้โทโมะไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าข้างหลังนั้นมันมี แม่น้ำ อยู่
"ทำไมเธอนึกว่าฉันจะทำอะไร หึ"แง้ๆๆๆพ่อจ้าแม่จ้าช่วยแก้วด้วย
"ก็...ไม่รู้...กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"กรี๊ดดดดฉันจะตกแม่น้ำแล้วช่วยด้วย help me
หมับ!!!
"ยัยสกปรกทำไมเธอถึงได้ซุ่มซามยังงี้ห๊า!!!"ระหว่างที่ฉันจะตกมือใหญ่ๆของโทโมะก็เข้ามาจับเอวฉันไว้พอดี
"ฉันไม่ได้สกปรกนะ..และที่สำคัญนายเอามือออกจากเอวฉันได้แล้วนะ...หรือว่านายจะแอบแต๊ะอั๊งฉัน^^"
"ยัยบ้า..ฉันไม่ได้แอบแต๊ะอั๊งเธอสักหน่อย-///-"
"ฮั่นแน่~~หน้าแดงด้วย^^"
"พอๆๆฉันไม่คุยด้วยแล้ว"โทโมะพูดแล้วเดินจะเดินเข้าบ้าน
"เวลานายทำตัวไม่โมโหและอารมณ์เสียก็น่ารักดีนะไม่สิ น่ารักมากๆๆๆๆๆด้วย^^"
"หยูดพูด!!!-/////-"
"น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฮิฮิ แกล้งโทโมะนี้สนุกจัง
"ยัยบ้า!!!!!"
ฮ่าฮ่าฮ่า จะว่าไปโทโมะก็น่ารักจริงๆนะ>///<
..................................................................................................................................
อันนี้ไรเตอร์แอบแม่มาอัพ ฮิฮิ เป็นเด็กดีมากกกก 555+
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
