ทอมหน้าหวานกับนายญี่ปุ่นสุดหล่อ**

**เช้า**

~~ก๊อก~ก๊อก~ ก๊อก~~ ร่างบางเคาะประตูห้องนอนของร่างสูง

"นายโทโมะ ตื่นๆ" 

"....."

"ตื่นนน ผีญี่ปุ่น"

"....."

"ปลุกยากจริงๆเลย" 

{{{KaewTime: เฮ้อ!! นายนี้นิ ตื่นยากจัง เหมือนใครนะ? (ตัวเองไงเจ๊ 55) เหมือนตอนเด็กๆไม่มีผิด ฉันยังจำได้ว่าตอนนั้นนายโทโมะไม่ยอมตื่นฉันเลย......จูบปากนายโทโมะ อ๊าย คิดไรเนี่ย?? บ้าแล้วๆ ตอนนั้นมันนานมาแล้วด้วย ตอนนั้นฉันยัง 8 ปีอยู่เลย นายโทโมะคงไม่คิดอะไรหรอกมั้ง จูบแรกฉัน! T^T}}}

~~ปัง!!!~~(โหดจังพี่แก้ว KittyM.) ร่างยางถีบประตูห้องนอนร่างสูงดังลั้น

"ผีญี่ปุ่นน ตื่นมากินซูชิดิ! เร็วๆ" แก้วตะโกน

"หืม....แก้วเหรอ" ร่างสูงเดินมาเปิดประตู...

"เฮ้ย!" [[Kaew: ผีญี่ปุ่นไม่มีใส่เลยนอกจากบ๊อกเซอร์ โอโห! ซิกแพค! เลือดกำดาวฉันจะไหล ตอนนี้ฉันรู้สึกแปลกๆ ทำมัยมันเขินแบบนี้เนี่ย? ปกติเห็นแบบนี้บ่อยแล้ว น่าจะชินได้แล้วนะ]]

"มีไร? มากวนฉันตอนหลับอีกแล้วนะ"

"อะ เออ...พอดี วันนี้ฉันจะพาไปข้างนอกอ่ะ นะ นายรีบแต่งตัวลงมานะ จะ จะได้ทานข้าวชะ เช้ากัน" แก้วมองซิกแพคของโทโมะไม่ขาดตา

"อืมๆ เดี๋วยลงไป ขออาบน้ำก่อน"

"อื้มๆ ฉันรอข้างล้างนะ"

**30 นาทีผ่านไป**

ร่างสูงเดินมาหาร่างบางที่ห้องนั่งเล่น

"ทำไรอยู่อ่ะแก้ว?"

"ดูทีวี เอ้ย อ่านหนังสืออยู่ ไม่เห็นเหรอ? แบร่" ;P

"กวนแหละ ป่ะ ฉันหิว" โทโมะขยี้ผมแก้วจนยุ่ง

"ไอบ้า ผมฉันยุ่งหมดเลย"

"ฮ่าๆๆ"

"จะกินอะไรดี?  ฉันจะได้ทำให้"

 "ทำเป็นด้วยเหรอเนี่ย?? งั้น..อะไรก็ได้แต่...เธอก็ดี"

"ไอผีญี่ปุ่นหื่น เอาดีๆ"

"อะไรก็ได้ ทำมาเหอะ หิวแล้ว"

"โอเคๆ" 

ร่างบางเดินไปที่ครัวและร่างสูงก็เดินตามไป..

"มีไรใหฉันช่วยหรือเปล่า?" ร่างสูงถามร่างบาง

"หันผักให้ฉันก็พอแล้วล่ะ ฉันจะทำข้าวพัดให้ ง่ายสุดแล้ว"

"โอเค อย่าให้ไหม้นะ" 

"ขอบคุณที่ให้กำลังใจ! ยิ่งทำไม่ค่อยเป็นอยู่"

"แล้วแม่เธอล่ะ?"

"ออกไปข้างนอกอ่ะ เห็นบอกว่าไปบ้านเพื่อน คงกลับพรุ่งนี้"

[[TomoTime: วันนี้เธอเสร็จฉันแน่แก้ว ฉันจะแกล้งเธอให้สะใจไปเลย หึ]]

"อ่อ แล้วเราจะออกไปไหน?" 

"ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ เฟย์ฟางบอกว่าตอนนี้ป๊อปเขื่อนอยู่ที่โรงแรมของพ่อเฟย์ฟาง แแต่ฟางบอกว่าให้ไปเจอกันที่ส่วนสนุกอ่ะ"

"เฮ้ย!! แก้ว ข้าวพัดไหม้แล้ว"

"อ๊าย ไหนๆ เดี๋วยฉันไปเอาที่ดับไฟก่อนนะ"

"ฮ่าๆๆ ฉันพูดเล่นนะ"

"อ้าว ไอผีญี่ปุ่นนิ หลอกเด็กน่ารักๆอย่างฉันได้ไง" 

"ฮ่าๆๆ บ้านเงียบจังนะ คนใช้หายไปไหนหมดเนี่ย?"

"แม่ฉันให้คนใช้หยุดอ่ะ คงเดือนหน้าถึงมารับใช้ใหม่"

"อ่อ แสดงว่า....เราก็อยู่กันแค่ 2 คนล่ะสิ"

"เฮ้ย คิดไรๆ อย่านะโดโซะ"

"เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเหรอแก้วใจ?" หยอดเสียงนิดๆ

[[Kaew: ถ้าทางไม่ค่อยไว้ใจเล๊ยย]]

"เปล่าๆ กินข้าวๆ เสร็จแล้ว"

"หึ" โทโมะหัวเลาะในลำคอ

สองคนนั้นก็ทานข้าวด้วยกันอย่างอร่อยแต่ว่า....

~~ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น เรื่องของเธอ ของเธอ ถ้าไม่จำก็ลืม~~

[[ เบอร์ใครเนี่ย?]]" ฮัลโล?"

"แก้วเหรอ?"

"ใครอ่ะ?"

"ฉันเอง กวินไง ดีใจนะที่เธอรับสายฉัน"

"....."

"แก้วอย่าเพิ่งวางสายนะ"

"......"

"แก้ว แก้ว แก้วหรือเปล่าเนี่ย?"

"แก้ว ใครโทรมา?" ร่างสูงถามขึ้น

"แก้ว อยู่กบใครเนี่ย? นั้นมันเสียงใครห๊ะ?" เสียงกวินเหมือจะโมโห

"นายอย่ามายุ่งกับฉันอีก เข้าใจไม? อย่ามายุ่งกับฉัน ได้ยินไมห๊ะ!? ฮึก" ร่างบางรีบตัดสาย

"แก้ว ใคร"? โทโมะถามอีกครั้ง

"ปะ เปล่า ทานต่อเถอะ" ร่างบางฝืนยิ้มให้กับคนตรงหน้าแล้วก็ทานต่อ

-------------------------------------------------------------------------------------------

ขอโทษที่ไม่ได้อัพนะครับ พอดีติดเรียน พรุ่งนี้อัพให้ 2 ตอนเลยล่ะกันนะครับ(มั้ง)

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะครับ โปรดติดตามต่อด้วยนะครับ

Good Night kab

Ai Shiteru (I Love You) >< <3 

รักคนอ่าน ฮ่าๆ