Love Sad (PF TK)

เช้าวันหนึ่ง.......... (08.30 น.)

ณ ตอนนี้ เวลานี้ ใครหลายๆคนอาจจะตื่นแล้ว แต่ตอนนี้ยังมีร่างนึงที่ยังหลับใหลอยู่บนเตียง ซึ่งดูเหมือนเธอกำลังฝัน  และดูเหมือนจะเป็นฝันร้ายซะด้วย..........

‘‘เฮือก o_o!!!’’ เธอตื่นและเด้งตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอรู้สึกตื่นตกใจ เหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า หอบหายใจแรง ราวกับว่าเธอฝันร้ายมากและรู้สึกโล่งที่เธอหลุดพ้นจากฝันนั้นมาได้.....

‘‘แค่ฝันเองหรอเนี่ย....เฮ้อ!~’’ โล่งใจได้ไม่นาน ก็ตกใตอีกครั้งเมื่อเสียงโทรศัทพ์เจ้ากรรมดังขึ้น

~ ผิดก็ตรงที่เผลอใจ ไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เขารักเธอก่อนนะ ~

‘‘ตกใจหมดเลย!’’ มองโทรศัพท์อย่างเซ็งๆ ก่อนจะกดรับโดยไม่มองชื่อผู้ที่โทรเข้า

‘‘Hi! เพื่อนเลิฟ เป็นไงบ้างจ๊ะ สบายดีรึปล่าวเอ๋ย?’’ เสียงห้าวนิดๆ ทักเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงร่าเริง แต่เจ้าตัวกลับทำหน้างุนงง???

‘‘เอ่อ.........ใครค่ะ?’’ ถามไปเพราะไม่รู้ คนที่โดนถามก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เซ็งมากกกกกกกก!

‘‘ไอ้บ้า! นี่ก่อนแกจะรับโทรศัพท์แกได้ดูชื่อคนโทรเข้าไม่หะ ฉันทักแกแบบนี่ออกจะบ่อย ยัยฟางสมองปลาทองงงงง!’’ ในที่สุดเธอก็ถึงบางอ้อ!

‘‘ยัยแก้ว! แกว่าฉันหรอ!’’ เมื่อรู้ว่าใครก็สวนกลับทันที

‘‘จำฉันได้แล้วหรอยัยเป็ด!’’อีกฝ่ายก็ไม่ยอมแพ้

‘‘okๆ ขอโทษ ฉันเพิ่งตื่น แล้วแกโทรมาทำไม?’’ ถาม เพราะนานๆจะโทรมาที

‘‘ฉันแค่จะโทรมาบอกแกว่า พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้ว มารับฉันด้วย’’

‘‘แกเรียนจบแล้วหรอ?’’

‘‘จบแล้ว เอ้อ!ฟาง ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้ไปวันรับปริญญาของแกอ่ะ พอดีตอนนั้นฉันยุ่งมากเลย’’

‘‘ไม่เป็นไรหรอก ฉันเข้าใจ ว่าแต่เครื่องลงกี่โมงอ่ะ?’’

‘‘ประมาณ 10 โมง แกมารับฉันได้ใช่มะ??’’

‘‘ได้สิ! พรุ่งนี้ฉันว่างพอดี ’’

‘‘ok งั้นแค่นี้นะ ฉันเก็บของก่อน บ๊าย บาย ....... ตู๊ดๆๆๆๆ’’ เธอวางโทรศัพท์ลง แล้วนั่งคิดเรื่องที่เธอฝัน......แต่ไม่นานโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

~ ผิดก็ตรงที่เผลอใจ ไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอ เขารักเธอก่อนนะ ~

‘‘ใครอีกเนี่ย’’ มองดูที่หน้าจอปรากฏเป็นชื่อของ...........ป๊อปปี้

‘‘ฮัลโหล~ มีอะไรหรอป๊อป?’’ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สดใส แน่สิ! เธอคงไม่พูดกับคนที่...แอบรัก ด้วยน้ำเสียงเซ็งๆหรอก

‘‘หวัดดีฟาง พอดีวันนี้ไอ้โมะมันชวนไปเที่ยวผับน่ะ ฟางจะไปด้วยไหม?’’คนอย่างเธอไม่เคยไปผับ แต่ถ้าเขาคนนั้นไป เธอก็คง...

‘‘ไปก็ได้จ๊ะ’’ น่านไง - - ว่าแล้วเชียว

‘‘ok งั้นตอนเย็นเดี๋ยวป๊อปไปรับนะ ส่วนไอ้โมะมันจะไปรอที่ผับ’’

‘‘แล้วจินนี่ไม่ว่าหรอ?’’ถึงเธอจะถามอย่างนั้น แต่เธอก็เจ็บ เธอแค่ถามไปตามมารยาท เพราะเธอรู้ดีว่าเค้าทั้งสองคน......รักกัน

‘‘ไม่ว่าหรอก เค้าเข้าใจว่าเราเป็นเพื่อนกัน ’’ เพื่อน คำๆนี้สินะที่เป็นเส้นกั้นระหว่างเขากับเธออยู่ เธอเจ็บทุกครั้งที่เขาพูดคำนี้

‘‘ระ...หรอ ป๊อปนี่โชคดีเนอะ ที่ได้ผู้หญิงอย่างจินนี่เป็นแฟน’’

‘‘555 ไม่ขนาดนั้นหรอก’’

‘‘งั้นแค่นี้ก่อนนะ บาย.....ตู๊ดๆๆ’’ เธอรีบลาเขาแล้วปิดเครื่องทันที

‘‘จะมีวันไหนบางไหม...ที่นายจะสนใจฉันบาง  ฮึกๆ’’ น้ำตาที่ในตอนนี้เปรียบเสมือนที่สิ่งบรรเทาความทุกข์ กำลังไหลออกมาจากตาของเธอ เธอมักจะร้องไห้ทุกครั้งที่เขาพูดถึง........จินนี่

--------------------------------------------------------

ที่จริงจะอัพวันเสาร์ แต่พอดีวันนี้มีอารมณ์แต่งเลยอัพให้

ถ้าสั้นขอโทษนะค่ะ