รักคือ.....เธอ (TK )((ขอภัยสำหรับรูป))

แก้ว - อึ๋ย พี่โมะปะปล่อยแก้วได้แล้วจะรัดมากไปแล้วน่ะพ่อคนดื้อ แน๊ะยังมามองตาปริบๆ อีกเหรอ ฟ้องเฮียนี่ว่าเฮียละเมิดกฎที่เฮียเขื่อนตั้งไว้

โทโมะ - ทำไมล่ะค่ะ ที่รักของพี่ใจร้ายกับพี่มากเกินไปแล้วน่ะเวลาไม่มีให้พี่แบบนี้อ่ะ (ไม่ว่าเปล่ายังดึงแก้วให้มานั่งตักแล้วพลาดคางไว้ตรงไหล่แก้ว)ไม่รักพี่บ้างเหรอค่ะ

แก้ว - ไม่ให้หรือไม่รักตรงไหนคับ ถ้าไม่แคร์จะอยู่แบบนี้เหรอคับ ถ้าพี่ขี้น้อยใจแบบนี้ รู้งี้แก้วทิ้งไปเที่ยวกับพวกเฮียเลยก็ดีน่ะเบื่อจริงคนแก่ขี้น้อยใจ

โทโมะ - แก่อะไรใครแก่ พี่ออกจะหล่อไม่เชื่อหันมามองพี่สิครับ

แก้ว - นี่ไง อุ๊บส์.....

ช่วงที่แก้วหันมานี่เองโทโมะที่คิดแผนเจ้าเล่ห์ตื้นเอาไว้ใช้ช่วงจังหวะที่แก้วหัน โน้มหน้าไปใกล้แล้วประกบปากแก้วทันที แก้วตกใจเพราะยังไม่เคยจูบใครหรือโดนใครจูบปากมาก่อน ที่ตอนนี้เริ่มหายใจไม่ออกใช้มือทุบไหล่โทโมะ ตอนนี้โทโมะเองก็หยุดไม่ได้ พยายามนำลิ้นหนาควานหาความหวานของลิ้นเล็กที่หลบหลีกอย่างไม่ประสีประสา ยิ่งทำให้โทโมะยิ่งได้ใจ โทโมะขยับถอยปากเพื่อเบาลมเข้าปากแก้วเพื่อให้แก้วสามารถหายใจสะดวก จากนั้นก็ประกบปากลงไปที่ปากบางอีกครั้ง และขณะนั้นเองป้านวลที่เป็นแม่บ้านของแก้วก็ส่งเสียงทักป้าอเชยที่กำลังจะเดินเข้ามาในบ้าน เสียก่อนโทโมะได้ถอนริมฝีปากจากแล้วอยากแสนเสียดาย

แก้ว - พี่โมะบ้า 0///////////////////0 นี่ถ้าป้านวลไม่มาหาป้าอบเชย พี่โทโมะจะไม่ล้วงเกินไปกว่าที่เป็นเหรอนนี่

โทโมะ - ก็ปากแก้วมันหว๊านหวานน่ะครับ 

ป้านวล - คุณแก้วขาอยู่เองป้ารอตั้งนาน ไม่นึกว่าจะมาอยู่กับคุณคนหล่อคนนี้ อิิอิ คุณท่านโทรมาหาคุณแก้วน่ะค่ะ บอกใ้ห้คุณแก้วโทรกลับหาคุณท่านด้วยน่ะค่ะปากคุณแก้วทำไมบวมๆแบบนั้นน่ะค่ะ

แก้ว - ค๊าาา อ่อ บวมเหรอค่ะไม่หรอกมั๊งค่ะแก้วไม่เห็นเจ็บไรนี่ค่ะ ยังไงเดี๋ยวแก้วโทรกลับหาคุณแม่แล้วกันค่ะ ขอบคุณป้านวลมากน่ะค่ะ

จากนั้น แก้วก้รีบลากโทโมะออกจากบ้านเพื่อไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารทันที 

แก้ว - พี่โมะไหวไหมปวดแผลเหรอ กินไรดี แก้วอยากกินข้าวผัดกุ้ง กุ้งเผา 

โทโมะ - ป่าวๆพี่นั่งคิดถึงเรื่องเมื่อกี๊ ปากแก้วบวมเพราะพี่เหรอ อ๊าส์ไม่ล้อแล้วๆๆ อย่ามองแบบนั้นสิตัวเอง พี่ทานไรดีน๊า น้องครับพี่ขอสปาเก็ตตี้คาโบราน่า กุ้งเผา ข้าวผัดกุ้งอย่างล่ะชุด แล้วขอน้ำส้มกับน้ำมะนาวน่ะครับ

สักพักเมื่ออาหารมาเสริฟทั้งสองก็ลงมือทานกัน

โทโมะ - แก้วจ้าปิดเทอมแก้วไปไหนไหมครับ พี่ว่าพี่จะไปญี่ปุ่นแก้วไปกับพี่ไหมครับจะพาว่าที่ภรรยาไปเปิดตัวกับครอบครัว

แก้ว - แค๊กๆๆ พี่ว่าไงน่ะจะพาแก้วไปบ้านพี่เหรอ กะแก้วยังไม่รู้อ่ะค่ะ พอดียังไม่ได้คิดว่าจะไปไหนเลยค่ะ

โทโมะ - งั้นตกลงโอเค แก้วไปญี่ปุ่นกับพี่ครับ อีกสองอาทิตย์เราสอบเสร็จเราไปกันเลยน่ะครับแค่สองคนเนอะ

แก้ว - ไม่ไวไปเหรอค่ะ แก้วยังไม่รับปากน่ะ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิค่ะ รอแก้วคุยกับแม่ก่อนน่ะเค้าโทรมาไม่รู้ว่าจะมีอะไรรึเปล่า

โทโมะ - โอเคครับ ถ้าได้เรื่องไงบอกพี่น่ะครับแก้ว ไม่ว่ายังไงพี่จะรอพาแก้วไปกลับพี่ให้ได้สิคอยดู เดี๋ยวทานข้าวเสร็จแก้วอยากไปไหนไหมครับ พี่จะพา หรือว่ากลับบ้านเลย

แก้ว - แก้วว่าเรากลับบ้านไปพักผ่อนดีกว่า พี่ต้องล้างแผลทานยาแล้วพักผ่อนน่ะค่ะ ใช่อาทิตย์สอบเสร็จสอบวันสุดท้ายพี่ไปโรงพยาบาลกับแก้วน่ะ เพราะหมอนัดพี่ครั้งสุดท้ายแล้ว

จากนั้นผมกับแก้วก็กลับบ้านเขื่อนทันที ผมบอกว่าไปบ้านแก้ว แก้วบอกว่าไม่เอาขี้เกียจเดินข้ามบ้านไปมาเพราะของของผมอยู่บ้านเขื่อนหมด ผมล่ะเสียดายนึกว่าจะมีรอบหวานๆอีกรอบ เพราะอะไรเหรอครับก็แก้วน่ะสิให้ป้าอบเชยแม่บ้านแสนน่ารักของเขื่อนมานั่งปักผ้าข้างๆพวกผมน่ะสิ แสบไหมครับที่รักของผม แสบพอๆกับพี่ชายเขาเลย

แก้ว - พี่โมะแก้วจะนั่งอ่านหนังสือน่ะ จะได้สรุปเนื้อหาเตรียมสอบพี่จะอ่านไหมหรือว่านอนพักก่อนพี่พึ่งทานยาไปนอนพักก่อนไหม 

โทโมะ - พี่นอนตักแก้วแล้วแก้วอ่านให้พี่ฟังดีกว่า ถ้าพี่ง่วงพี่ก็จะหลับไปเลย ตกลงน่ะครับ อ่านเลยๆพี่พร้อมฟังอย่างตั้งใจ

แก้ว - เอาแบบนี้เลยเหรอ เฮ่อก็ได้ๆๆ

จากนั้นแก้วก็อ่านและวิเคราะห์ แลกเปลี่ยนเนื้อหากันกับโทโมะ ได้สักพักใหญ่ๆโทโมะก็ผล่อยหลับบนตักแก้วไปดื้อๆแก้วก็ได้แต่ยิ้มให้กับความน่ารัีกของโทโมะ จากนั้นแก้วก็อ่้านหนังสือต่อไปเรื่อยจนเผลอหลับตามโทโมะ ความเงียบจึงเข้ามาแทนทีเสียงของเนื้อหาที่สองหนุ่มสาวทบทวนกันจนป้าอบเชย ที่นั้งอยู่ใกล้ ที่นั่งมองอยู่อดอมยิ้มให้กับความน่ารักของทั้งคู่ไม่ได้ 

เขื่อน - มาแล้วๆๆอยู่ไหนกันบ้านเงียบเชียว

เฟย์ - กบเบาๆนู้นอยู่ตรงนู้นกันเบาๆสิ ป้าอบเชยค่ะ สองคนนี้นอนตรงนี้นานยังค่ะ

ฟาง - น่ารักอ่ะ คู่นี้แอบน่ารักอ่้ะเฟย์ถ่ายรูปเก็บไว้สิ น่ารักจังเลย หวานมากๆ

เขื่อน - ป้าอบผมบอกให้ดูแลใกล้สิ วันนี้เป็นไงบ้างครับ มันทำไรแก้วป่าว((อาการหวงน้องมันมาแล้ว//ไรเตอร์))

ป้าอบเชย - ไม่น่ะค่ะ ป้าเห็นคุณแก้วพาคุณโทโมะออกไปทานข้าวข้างนอกกลับมาก็ติวหนังสือกันจนเผลอหลับไปเมื่อกี๊เองค่ะ ไม่เหมือนเด็กบางคนกลับมาก็จะเล่นเกมส์อย่างเดียว

เขื่อน - ป้าว่าเขื่อนเหรอครับ ป้าไม่รักเขื่อนแล้วเหรอ 

ป้าอบเชย - ป้าป่าวน่ะค่ะไม่เอาล่ะๆป้าไปเตรียมอาหารเย็นให้พวกคุณดีกว่า

ป๊อปปี้ - เฮ้ยเขื่อนฉันว่าจะขอตัวก่อนน่ะวันนี้พอดี หนังสือจะสอบอาทิตย์ยังไม่ได้เตรียมว่ะข้าขอตัวก่อนล่ะกัน แล้วเจอกันใหม่ ฟางจะกลับพร้อมป๊อปเลยหรือว่าจะรอกลับพร้อมเฟย์ครับ

ฟาง - ฟางกลับพร้อมป็อปแล้วกันเฟย์พี่ไปก่อนน่ะ ถ้าไงไม่ต้องรีบก็ได้เดี๋ยวพี่บอกพ่อกับแม่เอง

เฟย์ - ไม่เอาดีกว่ากลับพร้อมกันนี่แหละ กบเฟย์กับก่อนน่ะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ที่มหาลัยน่ะกบ อ๊ะเฟย์กลับบ้านแล้วเขื่อนอ่านหนังสือด้วยน่ะ ห้ามมัวแต่เล่นเกมส์จะสอบแล้วน่ะ 

จุ๊ๆๆๆๆๆ เอาไปเท่านี้ก่อนน่ะค่ะรีดเดอร์ที่น่ารัก วันนี้หวานพอไหมค่ะ

ตอนหน้าแก้วจะได้ไป ญี่ปุ่นกับโทโมะไหม เรามารอลุ้นกันน่ะค่ะ

วันนี้เช่นเคยรักน่ะค่ะ ส่งเสียงหน่อย เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ