Girl or Boy เธอเป็นหญิงหรือชาย

ความเดิมตอนที่แล้ว

ก๊อก! ~ ก๊อก! ~  (เสียงเคาะประตูนะ)

สงสัยพี่โทโมะ กลับมาแล้วแน่เลย

“อยู่นิ่งๆ หน่อยดิว่ะ!”  ฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูแต่ก็ได้ยินเสียงคนพูด (= =) เลยชะงัก  แล้วหยุดฟัง

“ปล่อยนะ! ฉันเดินเองได้” เสียงใครอ่ะ คุ้นๆแหะ

ก๊อก! ~ ก๊อก! ~  น่าน เคาะอีกแล้ว ใคร? หรือว่าเป็นโจร O_o

.

.

ฉันยืนอยู่หน้าประตูแล้วแต่ไม่กล้าเปิดอ่ะ

“ยัยแก้วเมื่อไหร่จะเปิดประตูให้พี่ เคาะจนมือจะหักแล้วเนี่ย” อ้าวที่แท้ก็พี่ป๊อปนี่เองนึกว่าโจร แล้วเสียงอีกคนเป็นเสียงใครหรือว่าโจรจับพี่ป็อปเป็นตัวประกัน O_o (ยังไม่เลิกคิดอีก = = )

“แก้ว! ยังไม่เปิดให้พี่อีก! เร็วๆหน่อย พี่หนักนะ” ก็คนมันกลัวนี้น่าผิดด้วยหรอ

 รู้ไหมว่าแบกไอ้โทโมะกลับมาเนี่ย มันหนักแค่ไหน เมาแล้วไม่รู้เรื่องอะไรเลย ยังมาเถียงเราอีกว่าเดินเองได้  เฮ้อ ~  คนหล่อเซ็ง

“เปิดแล้วๆค่ะ เร่งจิงๆเลย ”

“พูดอะไรระวังหน่อยเดี๊ยวใครก็มาได้ยินหรอก ว่าแต่ทำไมเปิดช้าจังเลย รู้ไหมว่าพี่หนักไอ้โทโมะนี่ก็เมาไม่รู้เรื่องอะไรเลย” พี่ป็อปยกมือมาตีหัวฉันหนึ่งทีก่อนจะบ่นยาวเป็นขบวนรถไฟ

“เห้ย! ไอ้ปอป..คายเมาว่ะ..ฉานม่ายด้ายเมาน่ะ” โทโมะพอได้ยินเสียงเพื่อนพูดว่าตัวเองเมาก็รีบแย้งทันที

พี่โทโมะนี้ขนาดบอกไม่เมานะพูดซะยานเลย ถ้าเมาจะเหลือสภาพไหมเนี่ย

“ฉันชื่อป็อปไม่ได้ชื่อ ปอปเว้ยไอ้เพี้ยน” พี่ป็อปนี่ ยังจะไปเถียงคนเมาอีก

“เอาน่าพี่ป็อป พี่ก็รู้ว่าเพื่อนพี่เมายังจะไปเถียงให้ได้อะไร พาพี่โทโมะไปที่เตียงเลยบ่นว่าหนักอยู่ไม่ใช่หรอ”

“พี่จัดการเพื่อนพี่เองนะ แก้วไม่เกี่ยว”

~ ~ ป็อปปี้ค่ะ ที่รักโทรมารีบรับหน่อย ฟางรอนานแล้วนะ ~ ~ << เสียงโทรศัพท์ป๊อปปี้ดังขึ้น

แหมพี่ชายเราไม่น้อยเลย ตั้งแต่เป็นแฟนกับยัยฟางเนี่ย หวานกันตลอด น่าอิจฉาจิงๆ

“ว่าไงคับฟาง”

“............”

“คับ”

“..............”

“จะไปเดี๊ยวนี้แหละคับที่รัก...จุ๊ฟ จุ๊ฟ”   แล้วพี่ป็อปก็วางสายไป

“แก้วพี่จะออกไปข้างนอกกับฟางนะ พี่ฝากไอ้โทโมะด้วย” พี่ป็อปหันมาบอกฉัน

“เดี๊ยวสิพี่ป็อป พี่ช่วยแก้วก่อนสิ นะๆ *-*” ต้องอ้อนหน่อย

“ก็ได้ T^T” เย้ ~ ~

“ พี่ป็อปน่ารักที่สุดเลย ^^”

“พี่ช่วยแค่นี้นะที่เหลือจัดการเอง เช็ดตัวให้มันด้วยนะ พี่ไปล่ะ”

“เดี๊ยวสิ พี่ป็อป” ไปซะแล้ว จะทำไงดีเนี่ย พี่ป็อปนะพี่ป็อป ไม่ได้ช่วยอ่ะไรเลย พอถอดเสื้อผ้าให้พี่โทโมะเสร็จก็ไปซะและ นึกว่าจะเช็ดตัวให้ด้วย ให้เราเช็ดซะงั้น

ตอนนี้ฉันกำลังจะเช็ดตัวให้พี่โทโมะ ทำไมใจเต้นแรงอย่างนี้ ~ ~  มือไม้สั่นไปหมดเลย

“ อือ..” เสียงโทโมะดังขึ้นเมื่อรู้สึกถึงความเย็นของน้ำที่แก้วกำลังเช็ดตัวให้ พร้อมกับปัดมือแก้วออก

“พี่โทโมะ พี่นอนนิ่งๆสิ แก้วเช็ดตัวให้ไม่ได้” แก้วปัดมือโทโมะออก

“แก้ว แก้วหนาย~ ~ ช่ายน้องไอ้ป็อปไหม” พูดพร้อมกับลืมตาขึ้นมาดูคนที่กำลังเช็ดตัวให้

“รู้แล้วพี่ก็อยู่นิ่งๆ ด้วยแก้วเช็ดตัวไม่ได้” เมาแล้วไม่รู้เรื่องจิงๆเลย

“เฮ้ย O_o~ ~ พี่จะทำอะไรมาคร่อมแก้วทำไม ออกไปนะ!” โทโมะดึงแก้วลงมาแล้วตัวเองก็คร่อมไว้ ตามด้วยมือหนาที่ยกขึ้นมาลูบที่ใบหน้าของแก้ว

“แก้ว รู้อะไรไหมว่าเธอเป็นผู้ชาย ที่ไม่เหมือนผู้ชายทั่วไป” รู้สิก็ฉันเป็นผู้หญิงนี่

“ มะ..ไม่รู้สิ แต่พี่..ปะ..ปล่อยแก้วก่อนดีกว่านะ”

 อยู่ใกล้แบบนี้ แก้วใจ ก็เขินเป็นนะ

“เธอเป็นผู้ชายจิงหรอ ตัวก็เล็ก ผิวก็เนียน” แง่ๆ ยังไม่หยุดจ้องหน้าฉันอีก มือก็ยังจับอยู่ที่แก้มขาวๆของฉัน(สิวจะขึ้นไหมเนี่ย)

“อะ..เอ่อ” พี่โทโมะยังไม่หยุดอยู่แค่นั้นยังโมน้มหน้าลงมาเรื่อยๆอีก

อร้ายยย เขิน เขิน~ ~

“ตอบพี่มาสิ ว่าเป็นผู้ชายจิงหรอ”  อ้ายยย ~ ~ หน้าพี่จะชนกับหน้าแก้วแล้วนะ ><!

“อะ..เอ่อ..ปะ.เป็น” ก่อนที่ฉันจะตอบไป พี่โทโมะก็.........

...........................................................................................

ไม่ยาวเท่าไหร่ก็ขอโทดนะ พอดีรีบแต่ง

เป็นอย่างไร ก็เม้นบอกได้นะ