แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

"แกเป็นอะไรยัยฟาง"หันมามองหน้าเพื่อนสาวที่ทำหน้าตกใจ

"ก็แกบอกว่าแกเจอลูกชายของตระกูลไทยานนท์แล้ว"บอกกับร่างบางก่อนจะจิบกาแฟ

"อืมแต่ชั้นก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่านั่นจะใช่นายวิศว ไทยานนท์หรือเปล่าแต่ชั้นเคยให้คนที่บ้านชั้นไปถ่ายรูปมาแต่มันไม่ชัดเห็นแค่ด้านข้างแต่ชั้นว่ามันคล้ายอยู่นะ"บอกเพื่อนรักแต่สายตามองออกไปนอกร้าน

"อืมๆชั้นว่าแกอย่าไปทำไรเค้าเลยดีกว่ามั้ยเค้าไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอกนะ"ปรามเพื่อนสาวที่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว

"หึไม่รู้เรื่องงั้นหรอถึงยังไงครอบครัวมันก็ใช้เงินจากบริษัทพ่อชั้นอยู่ไอ้พวกนั้นมันต้องเป็นแบบพ่อชั้น"ยิ้มมุมปากแบบคนมีเลศนัย

"เฮ้อ ~ชั้นก็คงห้ามแกไม่ได้หรอกห้ามมาตั้งนานแล้วแกไม่เชื่อกันสักทียัยดื้อ"บ่นเพื่อนสาวอย่างเหนื่อยใจ

"แกไม่ต้องห่วงชั้นห่วงตัวแกนู่นไปจ่ายตังค์เลยชั้นจะกลับบ้านแล้ว"ยื่นเงินให้ก่อนจะคว้ากระเป๋ากับถุงเสื้อผ้าเดินออกมารอนอกร้าน

"ยัยแก้ว"จ่ายตังค์เสร็จเดินออกมาหาเพื่อนที่ยืนรออยู่หน้าร้าน

"ว่าไง"หันมาหาคนตัวเล็ก

"ชั้นว่าแกอย่าเพิ่งกลับเลยนะชั้นเหงาอ่ะเดินเล่นก่อนดิ่นะๆๆ"ทำสายตาอ้อนสุดเกาะแขนร่างบางเอาหัวซบไหล่ส่งเสียงอ้อนเพื่อนรัก

"อืมๆเอาหัวแกออกไปเลย"ดันหัวออกก่อนจะจูงมือเพื่อนไปเดินเล่น

"ยัยแก้วนั่นมันยัยพยูนนี่หน่า"สะกิดแขนก่อนชี้ไปที่คนที่หาเรื่องเมื่อเช้ากับชายหนุ่มที่เพื่อนรักบอกว่าอาจจะเป็นลูกชายของตระกูลคู่อาฆาต

"หึยัยพยูนกับไอ้ตุ๊ดนั่นมันจะหวานกันไปถึงไหนเห็นแล้วเลี่ยน"ทำหน้าเบะก่อนจะเดินไปหาทั้งคู่ที่กำลังดูตุ๊กตาที่ร้านขายตุ๊กตาขนาดใหญ่ของห้าง

"โมะคะโมะว่าตัวนี้น่ารักมั้ย"ชูตุ๊กตาให้ชายหนุ่มดู

"อืมน่ารักดีหวายรีบเลือกเหอะผมเมื่อย"ปัดตุ๊กตาออกจากการบังเบาๆเร่งหญิงสาวตรงหน้า

"โมะทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะ"หน้ามุ่ยก่อนเดินไปอีกโซนของร้าน

"ขอโทษนะคะพี่คือต้องการตุ๊กตาที่ผู้หญิงคนนั้นถืออยู่น่ะค่ะ"ร่างบางเดินไปหาพนักงานก่อนจะบอกความต้องการชี้ไปที่ตุ๊กตาที่สาวร่างอวบถืออยู่

"เอ่อคือไม่ได้หรอกค่ะเพราะลูกค้าคนนั้นเค้ามาก่อนค่ะ"ก้มหน้าลงหลบสายตาดุดันของร่างบาง

"ยัยแก้วแกอย่าไปบังคับพี่เค้าสิ่ไปดูตัวอื่นดีกว่า"เขย่าแขนเพื่อนเบาๆ

"แต่ชั้นอยากได้ช้นต้องการมัน"ยืนจ้องหน้าพนักงานอยู่อย่างนั้นดวงตาดุดันฉายแววน่ากลัวออกมา

"คือไม่ได้จริงๆค่ะถ้าเราทำแบบนั้นคุณวิศวต้องโกรธเราแน่ๆที่ไม่ให้คุณหวายซื้อ"ก้มหน้าพูดโดยไม่ขึ้นมาสบตาร่างบาง

"อะไรนะวิศวงั้นหรอ"ถึงกับหยุดอารมณ์โกรธถามพนักงานตรงหน้า

"ค่ะคุณวิศว ไทยานนท์"พยักหน้ารับ

"ยัยฟางกลับชั้นไม่ต้องการมันแล้ว"ยิ้มมุมปากก่อนเดินออกไปจากร้าน

"มีอะไรหรอครับ"ชายหนุ่มเดินมาหาพนักงานหลังจากที่ยืนมองเพื่อนกับร่างบางที่ยืนคุยกับพนักงาน

"คือผู้หญิงคนเมื่อกี้อยากได้ตุ๊กตาที่คุณหวายถืออยู่น่ะค่ะ"ตอบชายหนุ่มที่ยืนหน้านิ่ง

"ขอบคุณครับที่บอกงั้นผมขอตัว"เดินไปหาแฟนสาวก่อนจะพาออกไปนอกร้าน

ด้าน แก้ว ฟาง

"แกจะทำอะไรของแกยัยแก้ว"เดินถามเพื่อนสาวตั้งแต่ออกนอกร้าน

"คอยดูละกัน"ยิ้มมุมปากให้รอยยิ้มที่เป็นแบบนี้แสดงว่ามันต้องมีอะไรเป็นแน่

"แกจะทำอะไร"ถามอย่างจริงจังขมวดคิ้มหากันจนจะเป็นปม

"ก็..."