แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

"อืม"รู้สึกถึงสัมผัวอุ่นจากด้านหลัง

"ทำอะไร"เอาคางวางเกยไว้ที่ไหล่ร่างบาง

"ตกปลาอยู่มั้งถามได้"แกะมือชายหนุ่มออก

"กอดกันไม่ได้หรอหะพอกอดพอจับมือทีไรก็ปัดออก!"โวยวายที่หญิงสาวไม่อยากให้ถูกตัว

"แล้วที่นายทำชั้นไว้ล่ะทั้งกระชากทั้งดึงแล้วทีนี้นายจะมาทำเป็นอ่อนโยนอย่ามาทำเป็นคนอารมณ์ปรวนแปรนักได้มั้ย"

"ทำไมหรือเธออยากไปจากชั้นหะ"

"ชั้นไม่ไปจากนายง่ายๆๆหรอกต่อให้นายฆ่าชั้นชั้นก็จะเอาของชั้นคืนให้ได้!"ตวาดก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง

"อีกแล้วหรอของอีกแล้วของบ้าบออะไรบอกหน่อยได้มั้ยหะ"ดึงแขนร่างบาง

"นายไม่จำเป็นต้องรู้ถึงเวลานายจะรู้มันเอง"สะบัดแขนออกก่อนจะวิ่งลงไปข้างล่าง

"นายหญิงจะไปไหนครับ"

"คือแก้วว่าแก้วจะไปซื้อของน่ะค่ะ"

"แล้วนายใหญ่ล่ะครับ"

"อยู่ข้างบนน่ะเค้าให้แก้วไป"

"ใครบอกว่าชั้นให้เธอไป"เดินลงมาจากข้างบนแล้วมาบีบข้อมือหญิงสาว

"โอ๊ย ชั้นแค่จะไปหาฟางไม่ได้หรือไงหะ"

"ไม่ได้ขึ้นมากับชั้น"

"ไม่ปล่อยนะพี่คะช่วยแก้วด้วย"ตะโกนเรียกลูกน้องร่างสงูงให้ช่วย

"ไอ้เสือห้ามให้ใครขึ้นไปกวนชั้น มานี่"ลากข้อมือบางทั้งล้มทั้งเจ็บข้อมือระบมไปทั้งตัวจนถึงห้องนอน

"ฮึกเจ็บ"ถูกผลักจนเซไปชนขอบเตียง

"โกหกชั้นไม่ได้ให้เธอไปไหน!!"ตวาดลั่นเดินเข้าไปบีบคางร่างบางแน่น

"แล้วถ้าชั้นขอนายดีๆนายจะให้ไปมั้ยหะ!!"ตะคอกชายหนุ่มอย่างโมโหเธอก็เป็นคนไม่ใช่ที่ระบายที่อยากจะดีด้วยเมื่อไหร่ก็ได้อยากทำร้ายเมื่อไหร่ก็ได้

"หึชั้นไม่ให้เธอไปหรอกเพราะชั้นจะให้เธออยู่กับชั้นตลอดไป!"ผลักหน้าร่างบางก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ

"ฮึกนายมันบ้าบ้าที่สุดเมื่อไหร่ที่แก้วได้ของพ่อกลับคืนมาแก้วจะไปจากไอ้ผู้ชายเฮงซวยฮือ"นั่งร้องไห้จนน้ำตาเปียกหน้าไปหมดคิดถึงวันที่ร่างสูงทำดีพูดดีกับเธอแต่ตอนนี้ไม่ใช่เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

***

"แก้ว แก้ว"เรียกชื่อร่างบางที่นอนหลับอยู่ข้างเตียงใบหนาสวยมีคราบน้ำตาเลอะเต็มไปหมดร่างสูงช้อนตัวร่างบางวางลงบนเตียงก่อนจะนัดท่านอนให้ก่อนจะไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดใบหน้าหญิงสาว

"อืม"ใช้มือปัดมือหนาออก

"แก้วอยู่เฉยๆ"จับแขนร่างบางก่อนจะทายาให้ที่รอยช้ำ

"โทโมะ...นายจะทำอะไร"ชักแขนออกก่อนจะลุกขึ้นนั่ง

"เห็นมั้ยว่าตัวเองแขนเขียวช้ำไปหมดแล้วมาเดี๋ยวทายาให้"ดึงแขนกลับก่อนจะทายาให้

"ไม่ต้องมาห่วงชั้นถอยออกไป"ดันชายหนุ่มออก

"ทำไมหะหรือว่ารังเกียจขยะแขยงนักใช่มั้ยผัวตัวเองน่ะหะ"กระชากแขนร่างบางเข้าหาตัวตวาดคนตัวเล็กลั่น

"ใช่ชั้นรังเกียจนายชั้นเกลียดนายเกียดเกลียดได้ยินมั้ยหะชั้นกะ อื้อ"กระชากร่างบางเข้ามาจูบอย่างบ้าคลั่งบดริมฝีปากอย่างรุนแรงจนมีกลิ่นคาวเลือดนิดๆออกจากริมฝีปากร่างบางมือหนากระชากเสื้อกล้ามสีขาวออกจนขาดติดมือผลักร่างบางนอนลงบนเตียงก่อนจะโถมทับร่างบางจับข้อมือขาวขึ้นเหนือหัวหญิงสาวมืออีกข้างที่เหลือก็บีบหน้าอกอวบอิ่มจนแดงไปหมดมือหนากระชากบราจนขาดละมือออกจากหน้าอกปลดกางเกงยีนส์ขาสั้นและกางเกงในร่างบางออกแล้วกลับมาบีบหน้าอกหญิงสาวอีกครั้งจนแดงเทือกปากหนาแสดงความเป็นเจ้าของทั่วขอลำคอระหงส์ขาวก่อนจะฝากรอยแดงไว้บนเนินหน้าอกขบกัดยอดอกสีชมพูอย่างรุนแรงจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองก่อนจะจูบปากหญิงสาวอีกครั้งค่อยยกสะโพกหญิงสาวขึ้นก่อนจะกระแทกแกนกลางของตัวเองเข้าไปจนสุด

"ฮึกอ๊ะเจ็บชั้นเจ็บ"หยดน้ำใสๆไหลออกจากดวงตาทั้งคู่จนเปียกหมอนแต่ชายหนุ่มกลับทำแรงขึ้นเรื่อยๆจนรู้สึกระบมไปทั่วตัวสมองมันตื้อจนไม่อยากรับรู้อะไรมือบางจิกผ้าปูแน่นทนความเจ็บที่ร่างสูงข้างบนมอบให้กัดปากจนเลือดออก

"อื้อ ฮึกอ๊ะอ๊ะ"เสียงครางปนเสียงสะอื้นน้ำตาหยดแล้วหยอดเล่าไหลลงปลอกหมอยจนชุ่ม

"อื้อ แก้วแน่นอื้อ"เสียงร่างสูงที่ครางในลำคอมองดูหญิงสาวที่อยู่ด้านล่างก่อนจะกระแทกอย่างแรงจนหญิงสาวหัวชนกับขอบเตียง

"ฮึกเจ็บพอรึยัง"สะอื้นถามทั้งที่แทบไม่มีแรง

"อืมยังชั้นรักเธอ อืม"ก้มลงดูดอกขาวขบเมม้นไปทั่ว

"ฮึกชั้นไม่ไหวแล้วฮึก อ่าส์"หญิงสาวปล่อยน้ำรักออกมาจากด้านในก่อนจะหอบหายใจอย่างเร็ว

"อื้อ อื้อเสร็จแล้ว อ่าส์"เสียงครางของชายหนุ่มก่อนจะปล่อยน้ำรักแล้วล้มตัวนอนข้างหญิงสาวแล้วกอดเอวบางไว้แน่น

"ฮึก"สะอื้นนอนหันหลังให้ชายหนุ่มเจ็บหนึบไปทั้งตัว

"เป็นอะไรหะชั้นมันน่ารังเกียจจนไม่อยากเข้าใกล้เลยรึไง!"ตวาดหญิงสาวทีขยับตัวหนี

"ฮึกใช่นายมันน่ารังเกียจชั้นเกลียดนายที่สุด"

"รังเกียจนักใช่มั้ยหะ"

"ใช่ฮึกรังเกียจรังเกียจนายชั้น อื้อ"ถูกปิดปากก่อนที่ชายหนุ่มจะเริ่มบทรักที่รุนแรงอีกครั้งโดยที่ร่างบางไม่เต็มใจแม้แต่ได้แต่นอนร้องไห้ตีสามกว่าชายหนุ่มถึงจะหยุดก่อนจะหลับไปด้วสยความเพลียทั้งคู่