แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

ผับ K_Club

ตอนนี้คนในผับของเขื่อนดูจะงงๆกับเหตุการณ์ตรงหน้าเพลงทุกอย่างในผับถูกปิดทุกสายตามองมายังหญิงสาวที่กำลังโวยวายอยู่กับเขื่อนและป๊อปปี้

"บอกมานะโทโมะอยู่ไหน"

"โห่บอกไปกี่ครั้งแล้วละบอกไม่รู้เว้ยเดี๋ยวพ่อตบร่วงเลย"ทำท่าจะตบด้วยหลังมือ

"เห้ยไอ้เขื่อนผู้หญิงนะเว้ยใจเย็น"กระชากคอเสื้อเพื่อนให้หยุด

"ป๊อปบอกมาโทโมะอยู่ไหน"

"ชั้นบอกไปกี่ครั้งแล้วหะยัยระฆังว่าไอ้โมะมันไม่ได้มาที่นี่"ตะคอกใส่หญิงสาวตรงหน้า

"ไม่จริงไปที่บ้านก็บอกไม่อยู่ถ้าไม่อยู่เค้าต้องมาที่นี่"

"มันอยู่กับเมียมันไงยัยโง่"

"อ๊ายไอ้เขื่อนแตกแกบอกว่าอะไรนะอยู่กับเมียงั้นหรอ"ปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อหนุ่มหน้ายาว

"โธ่ปล่อยเว้ยยัยระฆังเดี๋ยวก็ตบร่วงจริงๆซะนี่"ผลักหญิงสาวจนล้มลงกับพื้น

"ไอ้เขื่อนแกยกเว้นบางเหอะว่ะ"เข้าไปล๊อคแขนเพื่อนชายไว้

"เบลล์"เสียงชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลังของป๊อปปี้กับเขื่อน

"โทโมะ"รู้ว่าเป็นใครก็วิ่งเข้าไปกอดทันที

"มานี่เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกยาว"กระชากแขนก่อนพาเดินออกจากผับแล้วพาขึ้นรถ

***

"โอ๊ยคุณแม่เบาๆแก้วเจ็บ"นั่งร้องเมื่อถูกนวดที่ข้อเท้า

"แล้วตกลงแกไปโดนอะไรมา"ถามลูกสาวแต่ก็ยังนวดให้ไม่หยุด

"แก้วตกบันไดเฉยๆมันเลยบวม"นั่งมองข้อเท้าตัวเองก่อนจะค่อยๆนวด

"แกนี่มันฮึ่ยทำเองไปเลยไป"โยนกล่องยาให้ลูกสาวก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

"คุณหนูคะเดี๋ยวนมนวดให้นะ"เข้ามานวดข้อเท้าให้หญิงสาว

"เอ่อนมไปนอนเถอะค่ะนี่ดึกแล้วแก้วนวดเองก็ได้"จับมือนมให้หยุุด

"ไม่เป็นไรค่ะคุณหนูเพื่อคุณหนูนมทำได้นะคะ"นวดต่อให้หญิงสาว

"ขอบคุณนะคะนม"เอ่ยขอบคุณหลังจากนั้นนมก็นวดข้อเท้าให้จนเสร็จก่อนจะขึ้นไปนอนแม้อาการปวดข้อเท้าจะไม่หายไปแต่ก็ยังพูดกับตัวเองว่ายังไงก็ต้องตามชายหนุ่มให้ถึงที่สุดแต่ก็ไม่ลืมที่จะหยิบใบโอนหุ้นออกมาตรวจดู

***

"ไปที่นั่นทำไม"ผลักหญิงสาวทันทีเมื่อเข้ามาในห้อง

"ก็เบลล์ไปหาคุณที่บ้านลูกน้องคุณก็บอกไม่อยู่เบลล์เลยไปหาคุณที่ผับ"ลุกขึ้นซบอกชายหนุ่มมือบางลูบไล้ไปทั่วอกแกร่งของร่างสูง

"โธ่เว้ยชั้นบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอย่ามายุ่งกับชั้น"ผลักออกจากตัว

"แต่เบลล์รักคุณนะคะรักมากด้วยรักก่อนยัยนั่น"เข้าไปเกาะแขนชายหนุ่มไว้แน่น

"ชั้นเบื่อผู้หญิงแบบเธอที่สุดยัยบ้าเอ้ย"แกะมือออกก่อนจะจับไหล่บางจนเป็นรอยแดงเพราะชุดที่หญิงสาวใส่เป็นชุดแซกรัดรูปสีม่วงชุดที่รัดทำให้เห็นเนินอกขาวที่อวบอิ่มจนแทบล้นเกราะเสื้อ

"โทโมะอย่าเบื่อเบลล์นะคะให้เบลล์อยู่กับคุณนะคะเบลล์ยอมคุณทุกอย่างนะ"กอดชายหนุ่มไว้แน่น

"ปล่อยชะ อื้อ"ถูกคนตัวเล็กจูบไว้ตอนแรกดูตกใจแต่ยังไงก็ขึ้นชื่อว่ายังหนุ่มอารมณ์มันก็เริ่มพุ่งจูบตอบอย่างเร่าร้อนมือหนารวบเอวหญิงสาวแนบตัวส่วนมือที่ว่างก็บีบคลึงอกอวบอิ่มจนล้นมืออุ้มร่างบางไปที่ห้องนอนโดยไม่ยอมผละออกจากกันวางหญิงสาวลงบนเตียงนอนมือหนาลูบไปทั่วตัวหญิงสาวก่อนจะถอดพันธนาการของตัวเองและหญิงสาวออกจนหมดมือหนาลากผ่านเนินเนื้อสาวไปมาจนร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความเสียวลิ้นร้อนตวัดอยู่บนยอดอกร่างบางจนหญิงสาวแอ่นอกรับมือบางขย้ำเส้นผมร่างหนาเพื่อระบายความเสียวหญิงสาวพลิกตัวขึ้นมาอยู่ด้านบนก่อนจะเป็นคนคุมเกมส์รักจนหมดแรงและก็ผลัดกันคุมเกมส์จนเกือบเช้าถึงจะหยุดเกมส์สวาทนี้ได้

***

"คุณหนูตื่นได้แล้วนะคะ"เดินเข้ามาปลุกหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงก่อนจะดูที่ข้อเท้าที่อาการน่าจะเบาลง

"อืมค่ะนม"ลุกขึ้นก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำรู้สึกว่าข้อเท้าจะเริ่มดีขึ้นแม้จะเจ็บนิดหน่อยแต่ก็ยังเดินได้เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ลงไปทานข้าวกับคุณแม่จากนั้นก้ไปหาชายหนุ่มที่บ้าน

"หนูแก้วตาโมะไม่ได้กลับหรอกจ้ะ"เมื่อเห็นร่างบางเดินเข้ามาก็บอกทันที

"หรอคะงั้นแก้วลาค่ะ"จากนั้นก็รีบเดินไปขึ้นรถก่อนจะคิดอยู่นานว่าชายหนุ่มไปไหนนึกได้เลยขับไปที่คอนโดชายหนุ่มทันที

***

"โทโมะชั้นรักคุณนะ"นอนบนอกแกร่งมือบางกอดร่างสูงแน่นร่างเปลือยเปล่าของทั้งคู่ถูกผ้าห่มผืนหนาคลุมไว้ชายหนุ่มนอนหลับสนิทอาจเป็นเพราะความเพลีรยจากเมื่อคืนจนทำให้หลับสนิท

"โทโมะ"เสียงหญิงสาวดังขึ้นที่หน้าประตูห้องนอน

"อืม"พลิกตัวนิดหน่อยก่อนจะขยี้ตาแล้วลุกขึ้นมานั่งบนเตียง

"ใส่เสื้อผ้าให้เสร็จแล้วลุกไปทำงาน"บอกเสียงเรียบก่อนจะเดินไปนั่งรอหน้าห้อง

"เฮ้ย!!เบลล์ไปใส่เสื้อผ้าซะนี่เงินเอาไปแล้วเลิกยุ่งกับชั้นจำไว้"โยนเงินให้ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำแล้วเดินออกมาในชุดทำงานแล้วเดินออกไปหาร่างบางที่นั่งรออยู่หน้าห้องโดยไม่สนใจหญิงสาวที่อยู่ในห้องแม้แต่น้อย

"เสร็จแล้วหรอร่ำลาเสร็จรึยังล่ะ"หันมาถามหน้านิ่ง

"เสร็จแล้วไปสิ่จะตามชั้นไปทำงานไม่ใช่หรอ"เดินนำออกไปหญิงสาวได้แต่เดินตาม

"ขึ้นรถสิ่"เปิดประตูให้แต่หญิงสาวกลับเดินหนี

"ปล่อย"สะบัดข้อมือออกจากมือหนา

"ไปด้วยกันส่วนรถไว้นี่แหละ"

"ไม่เมื่อวานรถชั้นก็อยู่บ้านคุณคันนึงและแล้ววันนี้จะให้ไว้คอนโดคุณอีกหรอแล้วชั้นจะขับอะไร"

"งั้นตามใจไปก่อนนะ"พูดจบก็เดินไปขึ้นรถร่างบางมองตามก่อนจะเดินไปขึ้นรถตัวเองพอขึ้นรถได้น้ำตาก็ค่อยๆไหลช้าๆเมื่อนึกถึงภาพที่เห็นเมื่อเช้าที่ใบหน้านิ่งแบบนั้นไม่ได้หมายความว่าไม่รู้สึกอะไรแต่มันเจ็บจนไม่สามารถจะระบายต่อหน้าชายหนุ่มได้ต่างหาก