แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

ณ บ้านศิริมงคลสกุล

"คุณทนายตกลงธุรกิจของสามีชั้นเป็นอะไรถึงล้มละลาย"พูดเสียงแข็งใส่ทนายวันกลางคน

"เอ่อคือเราสืบทราบว่ามีการโกงธุรกิจของคุณท่านภายในบริษัทครับ"ทนายบอกคุณหญิงของที่นั่งหันหน้าไปทางอื่น
"แล้วใครล่ะที่มันกล้าทำเรื่องทุเรศแบบนี้ในบริษัท"หันมถามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

"ทางเราพอทราบมาว่าคุณอิทธิพล ไทยานนท์ที่เป็นผู้ร่วมธุรกิจของคุณท่านแถมยังเป็นเพื่อนสนิทของคุณท่านที่คุณท่านไว้ใจวางใจที่สุดด้วยครับแต่มาหักหลังคุณท่านโดยการหวังหุ้นทั้งหมดในบริษัทมาเป็นของตัวเองครับ"ทนายความชี้แจงเรื่องทั้งหมดให้คุณหญิงฟัง
"ตระกูลไทยานนท์นั้นหรอที่คิดจะมาเป็นศัตรูกับชั้นมังคงไม่ง่ายไปหน่อยหรอก"แสยะยิ้มอย่างเยือกเย็นให้ทนายความได้เห็น

"ตอนนี้หุ้นทั้งหมดตกเปนของตระกูลไทยานนท์เรียบร้อยแล้วตอนนี้หุ้นของพวกเราหรือแม้แต่การเป็นเจ้าของบริษัทก็ไม่มีสิทธิ์แล้วครับ"เปิดอ่านข้อมูลในแฟ้มของการเป็นหุ้นส่วนของบริษัทก่อนชี้แจงให้คุณหญิงฟัง

"หึชั้นไม่กลัวหรอกยังไงหุ้นตรงนั้นและบริษัทที่เหลือต้องเป็นของชั้นแน่นอนฝันไปเถอะที่ไอ้พวกศัตรูอย่างตระกูลไทยานนท์จะมีความสุขกับการโกงเงินของคนอื่นมาใช้อย่างมีความสุขคอยดูแล้วกันชั้นจะต้องเอาทั้งหมดกลับมาให้ได้"กางพัดสีแดงมาพัดก่อนจะนั่งลงคุยกับทนาบความต่อโดยไม่รู้ว่าลูกสาววัยเพียงสิบขวบแอบยืนฟังสิ่งที่เค้าพูด

"ตระกูลไทยานนท์แกต้องเป็นเหมือนพ่อชั้น"เด็กหญิงวัยเพียงสิบขวบแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็นก่อนจะเดินออกไป

10 ปีผ่านไป

"ไทยานนท์"เสียงตะโกนออกจากปากอวบอิ่มร่างบางเด้งตัวขึ้นจากที่นอนสีขาวสะอาดในห้อกว้างที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูใบหน้าสวยสั่นสะท้านไปด้วยความตกใจเหงื่อผุดออกจากใบหน้าสวยเม็ดโต

"คุณหนูมีอะไรหรอคะ"แม่นมที่ดูแลร่างบางเปิดประตูเข้ามาถามด้วยความตกใจหลังจากได้ยินเสียงตะโกนลั่นจากห้องของคุณหนูของบ้าน

"เปล่าไม่มีอะไรแก้วแค่ฝันร้าย"ตอบแค่นั้นก่อนจะลุกจากเตียงนอนเข้าไปในห้องน้ำขาเรียวก้าวเข้าไปในอ่งอาบน้ำขนาดใหญ่ที่มีฟองสบู่ใสส่งกลิ่นกุหลาบหอมอ่อนๆร่างบางค่อยๆนอนลงก่อนจะเอาหัวพิงขอบอ่างไว้หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข

เนื่องจากตอนนี้มีคนคนนึงกำลังว้าวุ่นในใจ เสยงโทรศัพท์ของร่างบางดังขึ้น

"ฮึ่ยใครโทรมาเนี่ย"พูดอย่างอารมณืเสียมือบางคว้าโทรศัพท์จากขอบอ่างมารับอย่างหงุดหงิด

"ฮัลโหลมีอะไร"กรอกเสียงไปตามปลายสายอย่างหงุดหงิดโดยไม่รู้ว่าใคร

"แหมยัยแก้วหงุดหงิดแต่เช้าเลนะชั้นไปทำอะไรให้แกหะ"เสียงหวายกรอกเสียงมาตามสายมีหารแหยร่างบางที่อารมณ์เสียนิดหน่อย

"ยัยฟางมีอะไร:พอรู้ว่าใครก็ถามว่ามีอไรทันที

"ชั้นก็แค่จะถามแกว่าว่างมั้ยกะจะวนไปเปิดหูเปิดตาหน่อยน่ะ"ถามเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี

"กี่โมง"ถามเวลาเพื่อนสาวเพื่อความแน่ใจในการพบเจอ

"นี่มันเก้าโมงแล้วงั้นสิบโมงเจอกันเออที่ KamiKaze Lover Mallนะบาย"พูดจบก็ตัวสายทิ้งร่างบางลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำเอาผ้าคลุมมาคลุมตัวก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกจากห้องน้ำก่อนจะไปยืนหน้ากระจกกรอบทองหยิบเครื่องสำอางมาแต่งหน้าเปลือกตาถูกกรีดด้วยอายไลเนอร์สีดำสนิทแก้มใสถูกปัดด้วยบลัชออนสีส้มอ่อนปากอวบอิ่มถูกทาด้วยลิปสติกสีแดงสดผมยาวสีน้ำตาลแดงถูกปล่อยถึงเอวร่างบางอยู่ในชุดเดรสกระโปรงสั้นสีเทาร่างบางสวมรองเท้าบูทหนังสีดำยาว

"แก้วลูกจะไปไหนหรอ"เสียงของผู้เป็นแม่ดังขึ้นจากหน้าประตูจากหน้าประตูบานใหญ่ของห้องนอนร่างบาง

"แก้วจะไปเปิดหูเปิดตากับฟาง"บอกแม่แต่ก็ยังไม่ได้ละสายตาออกจากหน้ากระจกจัดชุดของตัวเองให้เข้าที่

"อืมถามแค่นี้แหละขอให้เที่ยวให้สนุก"พูดจบก็เดินออกไปพอร่างบางแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาด้านล่างของบ้าน

"จะไปแล้วหรอ"ใช้หางตามองลูกสาวที่เดินลงมาจากบันไดหรู

"ค่ะแก้วไปก่อนนะ"บอกแค่นั้นก่อนจะเดินไปหน้าบ้าน

"คถชุณหนูครับผมไปส่งมั้ยครับ"บอริกาดเอ่ยปากถามร่างบาง

"ไม่ต้องไปเอารถออกมาให้ชั้นก็พอ"ได้ยินคำสั่งของร่างบางก็วิ่งไปเอารถจากโรงเก็บรถขนาดใหญ่ของบ้านทันที

"ได้แล้วครับ"ลงจากรถสปอร์ตคันหรูก่อนเปิดประตูฝั่งคนขับให้ร่างบางขึ้น

"ขอบใจ"เอ่ยขอบใจขายหนุ่มร่างใหญ่ตรงหน้าก่อนปิดประตูรถแล้วขับรถออกจากบ้านด้วยความเร็วสูง

................................................................................................................

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรเตอร์แต่งแนวนี้ยังไงก็ติชมกันได้นะเพราะไรเตอร์ก็ยังไม่ค่อยมั่นใจกับการแต่งแนวนี้สักเท่าไหร่แต่ก็ขอเม้นจากรีดเดอร์ที่น่ารักหน่อยนะจ้ะ^^