ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" น้องแก้วครับ พี่ขอโทษ พี่แค่แหย่น้องแก้วเล่นเอง" โทโมะเปิดประตูเข้ามาอ้อนหญิงสาว
" ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอก โทโมะจึงเดินเข้าไปอย่างว่าง่าย เพราะกลัวหญิงสาวโกรธ แก้วอมยิ้มที่หลอกชายหนุ่มได้สำเร็จ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" ว่าไงค่ะพี่เคนจิ" แก้วเปิดประตูออกมาก็พบว่าพี่ชายของคนรักยืนอยู่หน้าห้อง
" ม๊าให้พี่เอานมมาให้แก้วดื่มก่อนนอนครับ" เคนจิเอ่ยบอกพร้อมยื่นแก้วนมให้หญิงสาว
" ขอบคุณค่ะ ทีหลังเด๊วแก้วให้พี่โมะลงไปเอามาให้ก็ได้ค่ะ แก้วเกรง
ใจ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ไอ้น้องชายพี่ไปไหนล่ะครับ" เคนจิเอ่ยถามหาน้องชาย แก้วหันไปมองก่อนจะเดินออกมาจากห้องแล้วปิดประตู
" อาบน้ำอยู่ค่ะ โดนแก้วแกล้งไปค่ะ แต่เขาแกล้งแก้วก่อนก็ต้องเอาคืนบ้างค่ะ" แก้วเอ่ยบอก ทั้งสองจึงชวนกันมานั่งคุยที่ห้องรับแขกข้างล่าง
" แกล้งอะไรน้องแกล้งครับเนี่ย พี่เห็นมันลงมาหากุญแจห้อง" แก้วจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ชายของโทโมะฟัง
" บอกได้คำเดียวว่า สมน้ำหน้าครับ" เคนจิบอกแล้วหัวเราะออกมา
" ค่ะ เข้าไปอ้อนแก้วใหญ่เลยนะค่ะ"
" เจอแบบนี้บ้างก็ดี อย่าใจอ่อนง่ายๆ นะครับ เดียวได้ใจ" เคนจิบอก แก้วก็หัวเราะออกมาทันที
" แก้ว แก้วอยู่ไหน" โทโมะเดินลงมาพร้อมตะโกนเรียกหาแฟนสาว
" อยู่นี้ว่ะ" เคนจิตะโกนบอก น้องชายก็รีบวิ่งเข้ามาแทบไม่ทัน
" พี่ๆ ห่างเลย" โทโมะบอกแล้วนั่งกลางระหว่างคนรักกับพี่ชาย
" มาบังทำไมเนี่ย แก้วกำลังคุยกับพี่เคนจิอย่างสนุกอยู่เลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม แล้วชะโงกหน้าไปยิ้มให้กับพี่เคนจิอย่างรู้กัน
" ไปนอนดีกว่านะครับ ตัวเล็กในท้องจะได้พักผ่อน" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว
" ก็ได้ ขอบคุณสำหรับนมที่เอาขึ้นไปให้แก้วนะค่ะ และก็ยังนั่งคุยเป็นเพื่อนแก้เหงาให้แก้วด้วย" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินออกไป
" อย่างนี้มีเคลียร์ทั้งคืนแน่" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมาแยกเขี้ยวให้พี่ชายก่อนจะเดินตามแฟนสาวขึ้นไปยังห้องนอน
" อ่าอ่า" เคนจิหัวเราะน้องชายที่ออกอาการหึงเว่อร์ ก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องนอนตัวเอง
โทโมะเดินตามหญิงสาวขึ้นมาก่อนจะอุ้มเธอเข้ามาในห้องแล้ววางลงที่เตียงอย่างเบา
" น้องแก้วก็รู้ว่าพี่ทั้งรักทั้งหวงน้องแก้วมากแค่ไหน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วล้มนอนหนุนตักหญิงสาวไว้
" แต่มันมากเกินไปป่ะค่ะ ม๊าของพี่ให้พี่เคนจิเอานมขึ้นมาให้แก้ว และแก้วก็ชวนพี่เคนจิไปนั่งคุยเฉยๆ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ไม่รู้ ก็พี่รักพี่หวงของพี่นิ"
" ไม่ต้องหึงหวงขนาดนั้นก็ได้ นั้นมันพี่ชายแท้ๆ ของพี่นะ"
" แล้วเคนตะล่ะ" โทโมะยังไม่ยอมแพ้
" นั้นก็แค่พี่ชาย" แก้วเอ่ยบอกแล้วบีบจมูกคนที่นอนหนุนตักอยู่อย่างหมั่นเขี้ยว
" เจ็บนะ" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวลงมานอนกอดไว้
" ปล่อยนะ แก้วท้องอยู่นะอย่ากอดแน่น" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มจึงคลายกอดให้หญิงสาวไม่รู้สึกอึดอัด
" พี่จะไม่หึงหวงแก้วอีกก็ต่อเมื่อ แก้วจะไม่คุยกับผู้ชายคนไหน" โทโมะบอกแล้วลุกขึ้นมาคร่อมหญิงสาว
" เอาสิ ยิ่งพี่ห้ามแก้วก็จะทำ ถ้าแก้วห้ามพี่คุยกับสาวๆ ที่ไหนพี่ยอมไหม ลูกค้าหรือเลขาพี่ก็ไม่ให้คุย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มอย่างจริงจัง
" ได้ไงอ่ะ พี่ต้องทำงานนะ"
" ใช่ แก้วก็ต้องการมีเพื่อนคุยนะ" แก้วเอ่ยบอกอย่างไม่ลดละ
" โอเค โอเค พี่ยอมแพ้" โทโมะเอ่ยอย่างคนแพ้ ก่อนจะจูบหญิงสาว
" ไม่เอาค่ะ แก้วมีน้อง" แก้วจูบตอบก่อนจะผลักชายหนุ่มออกแล้วขยับตัวไปนอนดีๆ โทโมะไม่ว่าอะไรขยับตามมานอนกอดหญิงสาวเอาไว้ ก่อนจะหลับไปทั้งคู่
เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ปลุกชายหนุ่มให้ตื่นไปอาบน้ำ แล้วเดินมาเตรียมชุดทำงานไว้ให้ที่ปลายเตียง ก่อนจะลงมาช่วยมารดาของชายหนุ่มจัดโต๊ะอาหารตอนเช้า
" ตื่นแต่เช้านะครับ แล้วน้องชายพี่ไปไหนซะล่ะ" เคนจิเอ่ยถามหญิงสาว
" อาบน้ำอยู่ค่ะ" แก้วเอ่ยบอก
" วันนี้แต่งตัวซะสวยเชียว จะไปไหนเอ่ย" เคนจิเอ่ยถามแฟนน้องชาย
" อย่าเสียงดังค่ะ วันนี้แก้วจะไปหาพี่ชายคนที่ช่วยแก้วไว้นะค่ะ" แก้วกระซิบบอกชายหนุ่มข้างกาย
" ให้พี่ไปส่งไหม"
" ก็ดีค่ะ แต่รอให้พี่โมะไปทำงานก่อนนะค่ะ"แก้วบอกกับชายหนุ่ม
" อ่ะแฮ่ม" เสียงดังขึ้นทำให้ทั้งคู่แยกออกจากกัน แก้วจึงเดินไปดึงแฟนหนุ่มให้มานั่งลงก่อนจะไปยกข้าวต้มมาให้
" ขอบคุณครับ" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
" หวานกันจริงๆ นะ" ป๊าเอ่ยแซวลูกชาย
" ไม่ได้หรอกครับ คนรักกันก็ต้องแสดงความรักต่อกัน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้แฟนสาว
" ทานได้แล้วค่ะ จะได้ไปทำงาน" แก้วเอ่ยบอกแล้วลงมือทานข้าวต้มบ้าง เมื่อทานเสร็จแก้วเดินออกมาส่งชายหนุ่มที่รถ
" พี่ไปทำงานก่อนนะครับน้องแก้ว" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว
" ค่ะ เย็นนี้แก้วกลับบ้านนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินขึ้นรถ
" เดี๋ยวพี่ไปด้วยนะครับ พี่ไปก่อน" โทโมะบอกแล้วหอมแก้มก่อนจะเดินขึ้นรถไปทันที แก้วเองก็เดินขึ้นบ้านไปก่อนจะออกไปข้างนอก โดยพี่เคนจิเป็นคนมาส่ง
++ อัพแล้วนะ เม้น โหวตด้วยนะ ขอบคุณจร้า ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ