เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

9.8

เขียนโดย eyez

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.

22 บท

77 วิจารณ์

39.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7) จูบแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ บ้านของฉันนT^T

"แกนอนไหนว้ะ?"พี่กวินถามโมะ

"นอนกับแก้ว- -"เห้ยย!โมะนายจะบ้าหรา ฉันน่ะ16เเล้ว ไม่ใช่เด็กแล้ววว

"โมะ!เราโตกันเเล้วนะ >//<"ฉันพูดเตือนโมะ

"งั้นโมะนอนพื้นก็ได้^^"เอิ่ม..-0-

"ไม่ได้ๆ"พี่กวินขัด

"เฮ้ย.."โมะกำลังจะอ้าปากเถียงแต่...

"เอิ่มๆเอางี้นะคะ บ้านเเก้วมีหลายห้องค่ะ เชิญเลือกห้องได้เลยย^[++]^"ฉันรีบขัดอารมณ์ของเพื่อนเเละพี่ทั้ง2

"ตกลง/ตกลง"

"พี่ขออาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวแก้วทำกับข้าวไว้เผื่อหน่อย หัดๆไว้นะที่รัก"พี่กวินนะเดินมาลูบแก้มฉันเเล้วเดินไปที่ห้องเฉยเลย อ้าาา!เขินน

"เฮ้ยย!ไอ้หน้าวอกที่รงที่รักอะไรว้ะ กลับมานี่นะเว้ยย!มาจับแก้มแก้วทำไมหาาา!"โมะได้เเต่โวยวายตามหลังพี่กวินไป

"โมะก็ใจเย็นๆหน่อยสิ-0-"ฉันเตือนโมะ

"ไม่รู้เเหละ โมะไม่ชอบให้ผู้ชายคนอื่นมายุ่งกับแก้ว"โมะพูด

"ทำไม?"ฉันถาม

"แก้วเป็นมากกว่าเพื่อน"อะไรนะOoO

"คืออะไรอ่าา?มากกว่าเพื่อน?"โมะไม่ตอบแล้วก็ยิ้ม พร้อมยื่นหน้ามาใกล้แทบทำใจฉันสั่นแน่ะ ฉันได้เเต่หลับตาปี๋

โป้กกก

"อะไรอ่ะโมะ?"ฉันโวยวาย

"เเก้วเป็นเหมือนคุณแม่ต่างหาก^[++]^"ระ..ร้ายกาจ- -

"เช้ออ~-3-"ฉันทำเป็นงอนเเล้วเดินไปเข้าครัวทำอาหาร

"รอด้วยครับคุณแม่^^"โมะวิ่งตามฉันมา

ณ ครัว

"แก้วจะทำอะไรอ่ะ?"โมะถาม ในขณะที่ฉันหยิบวัตถุดิบต่างๆมาวางไว้เคาต์เตอร์

"...."

"คุณแม่โกรธโมะ โอ๋ๆโกรธเรื่องอะไรเนี่ยยย โกรธที่โมะไม่จุ้บคุณแม่เหรอ^[++]^"ฉันเอาแตงกวาฟาดหัวโมะไปทีนึงด้วยความ หมั่นไส้

"บ้าเหรอ ไม่ใช่ซะหน่อย กลับไปเรียกแก้วเหมือนเดิมน่ะดีแล้ว เอ้ะ!เอามือออกด้วย มากอดเเก้วทำไมกัน-//-"ฉันพูด

"ขอโทษฮะ>,<"โมะรีบคลายกอด

เรารีบเร่งในการทำอาหาร เมนูวันนี้คือ"ไข่เจียวหมูสับที่ไหม้ๆค่ะ^^"

"อ้าาๆเสร็จเเล้ว โมะหั่นเเตงกวาด้วย ฉันสั่งโมะ

"ได้ครับ*0*"โมะตอบพร้อมทำสีหน้าตื่นเต้น(แค่หั่นแตงนี่นะ?- -)

"โอ้ยย~"อ้ะ!ไอ้เจ้าโมะเป้นไรอีกเนี่ย??ฉันรีบหันไปดู

"แงๆแก้วจ๋าาา เลือดดดด"มีดบาดมือโมะนี่เอง โหยย~คุณชายจริงๆ-0-

"อย่าร้องนะๆตามมานี่ๆ"ฉันลากโมะมาห้องนั่งเล่น แล้วก็สั่งให้โมะนั่งลงบนโซฟา แล้วตัวฉันก้ไปหยิบกล่องยามา

"อ้ะๆนี่ๆ"ฉันค่อยทายาที่นิ้วโทโมะให้เบาที่สุด...

"ฮะๆๆแก้วโมะเป็นคุณแม่เลย ดูเเลโมะเหมือนแม่เลย^^"โมะที่ทำหน้าร้องไห้เมื่อกี้ หัวเราะเเล้วมองมาทีฉัน

เอ้อ~มารยาจริงๆนะโมะ ติดยัยพิมมาเหรอ?

"เช้....."จังหวะที่ฉันสบตาโมะ ฉันก็รุ้สึกใจเต้นรัว ไม่ให้ใจเต้นได้ไง หน้าเราอยู่ห้างกันไม่กี่เซนเองนะ กรี๊ดดด!

อย่ามาใกล้นะ คุณแม่หวั่นหวายย~>O<

"แก้วว.... อืมมมมมมม"โมะเริ่มใกล้มาเรื่อยๆเเล้ววว และเเล้วริมฝีปากของฉันก็โดนโมะประทับเป็นที่เรียบร้อยค่ะ>< ฉันจูบตอบโมะอยู่นาน จนโมะเริ่มค่อยๆเลื่อนริมฝีปากมาที่ คอ ของฉัน เห้ยย!ไปใหญ่เเล้วว ฉันรีบดันตัวโมะออก

"โมะ!!พอแล้วว แฮกๆ>O<"ฉันผลักโมะออกไปไกลๆรัศมีหน้าฉัน

"เอ้ะ!เอ่อ ขอโทษนะเเก้ว^^"โมะที่เหมือนเพิ่งได้สติอมยิ้มนิดๆ เอิ่ม..ขอโทษจริงเหรอ?เนี่ยยT^T

"อืมๆรีบเอาข้าวไปจัดที่โต้ะได้เเล้ว><"ฉันโวยวาย

"คับ แก้วใจ^^"แล้วโมะเดินเข้าไปในครัว ฉันจึงเอากล่องยาไปเก็บ โอ้ยยย~คิดภาพเมื่อกี้เเล้วเขินโว้ย~

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ฝากเม้น+โหวตด้วยนะ :)