ความลับ ที่บอกนายไม่ได้..

6.4

เขียนโดย wankiffk

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.01 น.

  8 ตอน
  17 วิจารณ์
  16.36K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Kaew Talk

แก้มทำไมเธอต้องทำแบบนี้ด้วย? 

 

"แก้วไม่ต้องกังวลนะลูก เดียวแม่จะพยายามไปพูดกับแก้มเอง"แม่บอกแก้ว

"ค่ะ"

"แก้ว..พรุ้งนี้พ่อจะพาลูกไปหาหมอที่เป็นเพื่อนของพ่อ เพื่อเขาจะช่วยอะไรได้บ้างกับตาของลูก"พ่อพูดขึ้น

"ค่ะ..ก็ดีเหมือนกัน แก้วก็ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกต่อไปนานๆ แก้วกลัวว่าแก้มจะทำอะไรที่ไม่ดีขึ้นมา"แก้วพูดด้วยน้ำเสียงโกธรๆ

"จ๊ะม๊ากับป๊ารู้ว่าแก้มนิสัยยังไง..ถ้าพูดว่าอยากได้หรือจะทำอะไรให้ได้ แก้มก็จะทำให้ได้"แม่พูด

-------------------------------------------------------

มาแค่นี้ก่อนนะพอดีว่าคอมมันเขียนช้า เดียวมาต่อให้ 5 / 10 %

--------------------------------------------------------

รุ้งเช้าของวันใหม่

 

Kaew Talk

วันนี้นะสินะทีเราจะต้องไปหาอาหมอ.... โทโมะถ้านายรู้ว่าฉันไม่ปกติแบบนี้ นายยังรักฉันอยู่ไหมนะ? ขอโทษทีนะที่ความลับนี้ฉันบอกนายไม่ได้..

 

"แก้วพร้อมหรือยัง?"กิ่งเดินขึ้นมาถามแก้วที่นั้งคิดอะไรอยู่บนเตียง

"อืม..พร้อมแล้ว"แก้วตอบพร้อมกับลุกขึ้น แล้วกิ่งก็เดินมาประคองแก้วช่วยแก้วเดินลงไปข้างล่าง

 

ที่คอนโดของแก้ม

 

Keam Talk

เฮ้อ...วันนี้ไม่มีอะไรทำ .. ไปเที่ยวห้างดีกว่า..

 

แก้มนั้งดูทีวีอยู่ในห้องนอนของตัวเองแล้วปิดทีวีเพื่อที่จะออกไปข้างนอก เพราะวันนี้ไม่มีอะไรทำเลยจริงๆ งานที่เธอจะต้องปลอมตัวเป็นแก้วก็ไม่มีอะไร เพราะวันนี้ไม่มีคอนฯไม่มีซ้อมเต้นหรืออะไรเลย

 

ห้างแห่งหนึ่ง..

 

แก้มเดินเล่นมาเรื่อยๆจนมาถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง

"พี่ค่ะ/น้องครับ"แก้มกำลังจะสั่งอาหารแต่ดันมีคนที่นั้งข้างโต๊ะเธอมาสั่งพร้อมกับเธอ

"อ่าวน้องแก้ว"ชายหนุ่มรุ่นมีอายุสามสิบกว่าๆเอ่ยออกมา

"..."แก้มไม่ได้พูดอะไรเพราะกำลังตกใจอยู่ที่ว่า เขาคนนี้คือผู้ชายในฝันของเธอที่เธอชอบมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว

 

OMG!! พี่ป้องพระเอกละครสุดหล่อ!

 

"พี่ป้อง.."แก้มเอ่ยออกมาแล้วยิ้ม

"ว่าไงครับสบายดีหรือเปล่า? ไม่เจอกันเกิบปีเลยนะ"ป้องชายหนุ่มพูด

"ออ..ค่ะ..สบายดีค่ะ แล้วพี่ป้องละค่ะ?"แก้มถามและยิ้มออกมา

"สบายดีครับแต่...คิดถึงแก้วจังเลย พี่โทรไปหาทำไมไม่เห็นจะรับสายพี่เลยละ?"ป้องถามแก้มพร้อมกับเดินมานั้งโตีะเดียวกับแก้ม

"พี่นั้งนะครับ"ป้องขอ

"ค่ะ"แก้มตอบ

"แล้วว่าไงครับ? ทำไมพี่โทรไปแล้วไม่เห็นจะรับสายพี่เลย"ป้องถามพร้อมกับจองตาแก้มด้วยสานตาหื่นนิดๆ

"ออ..พอดีว่าแก้วไม่มีเวลาว่างนะค่ะ แต่....ช่วงนี้ว่างมากเลยค่ะ"แก้มตอบแล้วยื้นเข้าไปใกล้ๆ

"แก้วนิดูเปลี่ยนไปนะ เมื่อก่อนเห็นห้าว แต่ทำไมเดียวนี้ดู..."ป้องพูดขึ้นและยื้มหน้าเข้าไปบ้าง

"เปรี้ยว..ใช่ไหมค่ะ?"แก้มถาม

"ครับ..เปรี้ยวแล้วสวยขึ้นด้วย"ป้องตอบและยิ้ม

"ชอบใช่ไหมค่ะ?"แก้มถามและยิ้มบ้าง

"ครับ..เออ แต่ว่าตอนนี้แก้วหิวหรือยังครับ?"ป้องถามแล้วยื้นหน้าออกและเปิดเมนูอาหาร

"ค่ะ..หิวแล้วค่ะ"แก้มตอบแล้วหยิบเมนูขึ้นมาดูบ้าง

"น้องครับ"ป้องเรียกพนักงาน

"เอาอะไรดีค่ะ?"พนักงานถามพร้อมกับหยิบสมุดขึ้นมาจด

"เอา..สเต็กไก่อบซีดที่หนึ่งครับ แล้วก็น้ำเปล่าที่หนึ่งด้วยครับ"ป้องบอก

"ค่ะ..แล้วคุณผู้หญิงละค่ะ"พนักงานถามแก้มที่นั้งดูเมนูอยู่

"เอาซุปปลากับสเต็กปลาที่หนึ่งค่ะ สวนน้ำเอาเป็นน้ำส้มค่ะ"แก้มตอบ

"ค่ะงั้นอีกสักครู่อาหารจะมานะค่ะ"พนักงานบอกแล้วเดินออกไป

-----------------------------------------

*โปรดติดตามตอนต่อไป!*

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา