รักสลับยัยน้องรหัส

        “  วันศุกร์ถึงวันจันทร์มหาลัยปิด ไปเที่ยวกันไหม”  จงเบเอ่ยถามทุกๆ คน

        “ นึกไงอยากไปเที่ยวว่ะ” เคนตะถามเพื่อนหนุ่ม

        “ อยากพักสมองบ้าง”

        “ ไปบ้านสวนของฟางไหม” ฟางบอกพร้อมเล่าลักษณะของบ้านสวนให้ฟัง  บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณยายของฟาง  คุณยายอยู่แม่นมของฟางนั่นเอง  นานๆ ฟางจะกลับไปเยี่ยมคุณยายสักครั้ง  บ้านสวนอยู่แถบชานเมือง เป็นบ้านไม่สองชั้น  หลังใหญ่พอควร  ขับรถไม่นานก็ถึง  อยู่ติดริมแม่น้ำ  มีสวนผลไม้และพืชผักสวนครัวที่คุณยายปลุกไว้ทานเอง

        “ น่าสนอ่ะ” แก้วบอกเมื่อฟังเพื่อนสาวเล่า

        “ ไปค้างสักคืนสองคืนก็ได้” ฟางบอกเพื่อนๆ และรุ่นพี่

        “ ตกลงไปกันนะ” ป๊อบปี้เอ่ยถาม  ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย  ก่อนจะนัดเจอกันที่บ้านของฟาง โดยป๊อบปี้จะเอารถตู้มารอ  เพื่อที่จะไปพร้อมกันคันเดียว

        “ อาหารมาแล้วครับ” เคนจิบอกแล้วยกถาดอาหารออกมาวางบนโต๊ะ  วันนี้เคนจิทำเมนูข้าวผัดอเมริกันในกับทุกคน

         “ กินแล้วนะค่ะ” เฟย์บอกแล้วลงมือทาน ตามด้วยทุกคน

         “ อร่อยมากครับพี่เคนจิ” เขื่อนบอกชายหนุ่มที่ยืนอยู่

         “ ใช่ค่ะ วันหลังต้องมาทานบ่อยๆ เนอะเขื่อน” เฟย์หันไปอ้อนแฟนหนุ่ม

         “ ได้เลยครับ ที่รัก”  ทั้งหมดทานเสร็จต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน

       ตอนเช้าของวันศุกร์ทุกคนมารวมตัวที่บ้านของฟาง ก่อนที่จะออกรถมุ่งหน้าสู้บ้านสวน  โดยป๊อบปี้แวะปั้มน้ำมันเพื่อให้ทุกๆ คนลงไปซื้อขนมและเครื่องดื่มติดไปด้วย

      “ กินอะไรดี” โทโมะถามหญิงสาว แก้วไม่ตอบได้แต่หยิบขนมใส่ตะกร้าที่ชายหนุ่มเป็นคนถือ

      “ ทำไมเยอะจัง กินหมดเหรอ” ผมถามหญิงสาวที่เลือกขนมใส่ตะกร้า

      “ ซื้อไปกินหลายคนนะ” ฉันบอก เมื่อเลือกซื้อเสร็จโทโมะก็เป็นคนจ่ายตังและทั้งหมดก็เดินกลับมาที่รถ

      “ ดูสิ ยัยเฟย์ซื้อเยอะกว่าแก้วอีก” ฉันบอกโทโมะแล้วชี้ไปที่เฟย์ถือถุงขนมมาสองใบ  โดยมีเขื่อนหิ้วตามหลังมาอีกหลายถุง

      “ เอาไปกินหรือเอาไปถามบ้านเนี่ย เยอะจัง” โทโมะบ่นเบาๆ  

        ไม่นานพวกเราก็มาถึงบ้านสวน  โดยฟางโทรมาบอกคุณยายแล้วว่าจะมาพักที่บ้านสวนสักสองสามวัน

       “ สวัสดีค่ะคุณยาย” ฟางบอกแล้วเดินไปกอดคุณยาย  เพื่อนเดินตามเข้ามา

       “ นี่เพื่อนและรุ่นพี่ของหนูค่ะ”  ฟางบอกกับคุณยาย

       “ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะคุณยาย”

       “ ไหว้พระเถอะลูก เอากระเป๋าไปเก็บซะ ยายให้คนจัดห้องไว้ในแล้ว”  ฟางเดินนำเพื่อนๆ มา  สามสาวนอนห้องเดียวกัน  ส่วนห้าหนุ่มก็แบ่งออกเป็นสองห้อง ห้องแรกมีโทโมะกับป๊อบปี้  ส่วนห้องที่สองมีเขื่อน เคนตะ และก็จงเบ

        “ พักผ่อนก่อนล่ะกัน”  แก้วบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องทันที

        “ อากาศดีจัง” เฟย์บอกพร้อมล้มตัวนอนที่เตียงทันที ตามด้วยสองสาว

        “ มีสวนผลไม้ด้วยนะ ไปเก็บมะม่วงมากินกันไหม” ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว  ก่อนที่สามสาวจะเดินลงมาข้างล่างก็เจอกับพวกหนุ่มๆ ที่เพิ่งเดินลงมาเหมือนกัน

        “ ไปไหนกันครับสาวๆ” จงเบเอ่ยถาม

        “ ฟางชวนไปเก็บมะม่วงมากินอ่ะ ไปด้วยกันไหม” แก้วหันไปถามชายหนุ่ม

        “ ไปสิ” แล้วทุกคนก็เดินเข้าไปในสวนผลไม้  ในสวนมีผลไม้หลายอย่าง ทั้งมะม่วง มะพร้าว กล้วย และก็ฝรั่ง  ทุกคนช่วนกันเก็บมะม่วงและฝรั่งใส้ตะกร้าที่ถือมาก่อนจะเดินกลับมายังบ้าน

       “ ไปนั่งรอที่ศาลาริมน้ำเลย เดี๋ยวฟางจัดการให้” ฟางบอกก่อนจะแยกเดินไปในครัว  โดยมีป๊อบปี้เข้าไปช่วย  ส่วนที่เหลือเดินมานั่งเล่นริมน้ำกับ

       อากาศที่นี้ดีมาก ลมพัดเย็นสบายทั้งวัน  โทโมะที่ถือกล้องติดมือมาด้วยก็ชวนเพื่อนๆ ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกกัน

       “ แก้วขอดูรูปหน่อย” ฉันบอกแล้วเดินมานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม

       “ สวยๆ ทั้งนั้น สอนแก้วถ่ายรูปบ้างสิ” ฉันบอกชายหนุ่ม

       “ เอาสิ งั้นไปด้านนู้นดีกว่า วิวสวย” ผมบอกแล้วพาหญิงสาวเดินมาอีกมุมหนึ่ง  ที่บรรยากาศดี

       “ มองเข้าไปในเลนส์นะ” โทโมะสอนหญิงสาวจับกล้อง แล้วให้มองเข้าไปในเลนส์  ส่วนมืออีกข้างก็โอบหญิงสาวไว้  ตอนนี้ดูเหมือนว่าโทโมะกอดหญิงสาวเอาไว้

       “ ไม่เห็นสวยเหมือนที่พี่ถ่ายเลย” แก้วที่ลองถ่ายถาพ  แล้วเอามาดูเอ่ยบอกชายหนุ่ม

       “ แรกๆ ก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ  เดี๋ยวนานๆ ไปก็ชินแล้วเริ่มรู้ว่าควรถ่ายมุมไหน” โทโมะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว  แก้วส่งกล้องคืนชายหนุ่มก่อนะจะเดินดูต้นไม้ไปเรื่อยๆ  โทโมะที่เห็นหญิงสาวเดินเล่นก็อดที่จะเอากล้องขึ้นมาถ่ายเก็บไว้ไม่ได้

       “ หันมาหน่อยสิ” โทโมะที่ถือกล้องรอหญิงสาวเอ่ยบอก  แก้วหันมาพร้อมกับโทโมะที่กดถ่ายภาพเก็บไว้ทันที

       “ ขี้โกงอ่ะ แก้วก็ไม่สวยดิ” ฉันบอกแล้วเดินเข้ามาดูรูปในกล้อง

       “ พี่ถ่ายก็ต้องสวยสิ”  โทโมะบอกแล้วเปิดภาพในหญิงสาวดู  โทโมะแอบถ่ายรูปหญิงสาวที่ยืนมองออกไปที่แม่น้ำ  มันดูเป็นธรรมชาติมาก 

        “ สวยทุกภาพเลยอ่ะ” ฉันบอกชายหนุ่ม

        “ แน่นอน กลับเถอะ เดี๋ยวคนอื่นจะเป็นห่วง”   โทโมะบอกแล้วเดินจับมือหญิงสาวกลับมาที่ศาลาริมน้ำ

                 +++ อัพแล้วเม้นให้ด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากกกกก+++