รักครั้งนี้ต้องลุ้นเอาเอง

 ในที่สุดรถของพวดเขาก็ถึงที่หมายซะที

>>> สวนสัตว์ (Zoo park) <<< 

 สวนสัตว์แห่งนี้ถือว่าเป้นสวนสัตว์ที่ใหญ่้ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย มีสัตว์ต่างๆที่มาจากทั่วโลก ทั้งแอฟริกา อเมริกา อาร์ติกและแอนตาร์ติกา มีทั้งสัตว์กลางวันและสัตว์กลางคืน ไม่เว้นแม้กระทั่งสัตว์ใต้ทะเลลึก นั้นก็หมายความว่าสิ่งต่างๆทั่วโลกจะรวมอยู่ในที่แห่งนี้

ถึงซะที ห้าวววววว ง่วงจัง แก้วบนออกมา

แล้วตอนอยู่ในรถทำไมไม่นอนห่ะ ยัยทอมเน่า โทะโมะท่าทางหงุดหงิดเล็กๆ 

ก็เพราะนายแหกปากคุยอยู่ตลอดเวลานิ ฉันจะนอนได้ยังไงกัน แก้วบอกถึงต้นเหตุ

เธอมาชวนฉันคุยก่้อนนิ

นายนั่นแหละเริ่มก่อน ไอ้โรคจิต แก้วก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเหมือนกัน 

เธอต่างหากล่ะ ยัยทอมเน่า โทะโมะพอพูดจบก็จ้องเข้าที่หน้าของแก้ว 

  ทั้งสองจ้องหน้ากันอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อกันให้ได้ 

นี่พอได้แล้วน่า ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ ป๊อปปี้ออกโรงอีกแล้ว 

สองคนนี่ ถ้าวันไหนไม่ทะเลาะกัน ฝนจะตกป่าววะ ฮ่าๆๆๆ เขื่อนพูดด้วยสีหน้าแจ่มใส

ฉันก็ว่าแบบนั้นแหละ เคนตะเห็นด้วยกับเขื่อน 

 แต่ทั้งสองก็ยังทะเลาะกันอยู่ โดยไม่ฟังเสียงห้ามจากป๊อปปี้เลยสักนิด 

นี่ยัยแก้ว เธอก็เลิกยุนายโทะโมะเหอะนะ  ฟางพูดเป็นเชิงโทษแก้ว 

ฉันว่าไอ้โมะต่างหากที่เป็นคนยุแก้วน่ะ เคนตะรีบแก้ตัวให้ 

นี่ไอ้เคน แกเป็นเพื่อนฉันป่าววะ โทะโมะง่อนนิดๆ

เออ ฉันเป็นเพื่อนแก แต่ว่าแก้วนะ แฟนฉันนะโว้ย แฟนต้องช่วยเแฟนถึงจะถูกสิ 

ใครแฟนนายห่ะ ไอ้สาหร่ายทอดกรอบ 

ตราโคโดริ เขื่อนพูดหลังแก้วพอดี 

ฮ่าๆๆๆๆๆ ทุกคนหัวเราะพร้อมกัน 

ว่าแต่ไอ้เบมันหายหัวไปไหนเนี่ย ป๊อปปี้ที่เห็นว่าเพื่อนไม่อยู่ก็ถามขึ้น 

นั่นดิ ตอนลงรถมาเห็นมันเดินป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆเขตสัตว์เลื้อยคล้านน่ะ 

ไม่จริงหรอก จองเบเกียจงูจะตายไป แก้วพูดขึ้นพร้อมท่าทางที่ดูหน้าขยะแขยง 

เธอรู้ได้ไงว่าจองเบเกียจงู  เรื่องเนี่ยมีแต่พวกฉันเท่านั้นที่รู้ โทะโมะที่สงสัยในตัวของแก้วก็พูดขึ้น

ใช่แล้วล่ะ เขื่อนเห็นด้วยกับโทะโมะ

ตอนเด็กๆอ่ะนะ พวกเราเคยไปทัศนศักษาในป่ากัน แล้วก็...ไอ้โมะมันเดินไม่ระวังเจอโดนงูกัดเข้าที่ขาอ่ะ ตอนนั้นพวกเรายังเด็กมาก ได้แต่ร้องไห้ทำอะไรไม่ถูกเลย แต่ดีที่ไอ้เบมันรู้วิธีรักษาเวลาโดนกัด พวกเราเลยโล่งอกลง

ป๊อปปี้ร่ายยาว

แล้วทำไมจองเบจึงกลัวงูล่ะ ฟางถามป๊อปปี้

่่ก็หลังจากที่ไอ้เบมันใช้ผ้ารัดเพื่อไม่ให้พิษเข้าสู่หัวใจอยู่อ่ะนะ มันคงเกิดอาการอยากแกล้งคนขึ้นมาล่ะสิ เลยกะจะเอาเจ้างูที่เพิ่งกัดขาไอ้โมะมาแกล้งทุกคน แต่เจ้างูนั่นมันยังไม่ตายก็เลยกัดเข้าที่ข้อมือของไอ้เบมันเต็ม 

เคนตะตอบแทนป๊อปปี้

(มิน่าล่ะ ทำไมพี่จองเบถึงมีแผลที่ข้อมือ) แก้วทำท่าครุ่นคิด

หลังจากนั้น โทะโมะพูด

ไอ้เบก็กลัวงูจนไม่กล้าจะขยับไปไหน แค่เห็นมันก็ตัวแข็งทื้อแล้วล่ะ เขื่อนพูดต่อ

ไอ้แว่นโรคจิตนั่นก็กลัวเป็นด้วยหรอ เฟย์ที่ยังตกใจอยู่

เธอคิดว่ามันเป็นตัวอะไร ถึงจะกลัวไม่ได้ห่ะ 

ก็ปกติจะชอบเอาสิ่งที่ฉันไม่อยากเจอมาแกล้งฉันนี่ เฟย์ดูท่าทางหงุดหงิดมาก

นี่เฟย์ เธอก็เข้าใจจองเบหน่อยเหอะ ที่เขาคอยแกล้งอ่ะ เพราะความเป็นห่วงยังไงล่ะ แก้วปลอบใจเฟย์ 

เป็นห่วงอะไรกัน ตอนนั้นเธอยังโดนแกล้งจนวิ่งหนีออกไปเลยนี่ เฟย์พูดถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น

(จริงด้วยสิ) แต่ว่า..     แก้วกำลังจะบอกถึงบางอย่างแต่จู่ๆ ก็มีเสียงอีกคนเข้ามาแทรกไปซะก่อน

นี่พวกนายอ่ะ ไหนบอกว่าจะมาเที่ยวสวนสัตว์ไง มั่วแต่ยืนอยู่ตรงทางเข้านั่นจะไปสนุกอะไร รีบๆมากันได้แล้ว 

เป็นจองเบที่ตะโกนเรียกทุกคน ดูท่าทางเขาจะตื่นเต้นมาก 

ไปกันเถอะ ป๊อปปี้พูดจบ ก็ออกนำทุกคนทันที 

ว่าแต่เราะไปดูอะไรกันก่อนล่ะ ฟางพูดขึ้นเป็นเชิงอยากให้ทุกคนออกความเห็น

ฉันว่าไปดูเสือก่อนดีไหม แก้วเสนอ

ไม่เอาอ่ะ ฉันจะไปดูสิงโต โทะโมะเริ่มค้าน

แต่ว่ากรงเสือมันอยู่ใกล้กว่าสิงโตนี่ แก้วใช้เสียงที่ดังขึ้น

ไปดูสิงโตก่อนแล้วตค่อยกลับมาดูเสือก็ได้นิ 

ฉันบอกว่าให้ดูเสือก่อนไง นายฟังไม่เข้าใจเหรอ 

เธอนั่นแหละ ที่ไม่เข้าใจ เสือมันเป็นรองเจ้าป่า ถ้าจะไปสวนสัตว์ก็ต้องไปเคราพเจ้าป่าก่อนสิ 

นี่นาย กะจะยั่วโมโหฉันให้ได้ใช่ไหม 

แล้วเธอจะทำอะไรฉัน โทะโมะพูดหน้าตาย

ฉันจะกลับบ้านแล้ว แก้วโวยวายขึ้น พร้อมสะบัดหน้าหนี

ฉันก็จะกลับ โทะโมะก็ทำแบบแก้วเช่นกัน นี่ใจเย็นกันก่อเถอะทั้งสองคน จะทะเลาอะไรกันนักหนา เดี๋ยวได้เห็นทั้งสิงโตและเสือแน่ ไม่ต้องห่วงหรอก ฟางเข้าไปห้ามทั้งสองคน

แล้วตกลงจะไปไหนก่อนล่ะ เขื่อนเปิดประเด็นอีกครั้ง

ฉันจะไปดูแมวน้ำ เฟย์เริ่มออกความเห็น 

แต่ว่าแมวดำมันอยู่ตั้งไกลนะ ยัยอ้วน ฉันว่าไปดูหมาป่ากันก่อนเหอะ เขื่อนค้านทันที

นี่ไอ้กบบ๊อง หมาป่ามันอยู่ทางเหนือโน่น ไกลกว่าแมวน้ำของฉันซะอีกนะ 

นั่นสิแมวน้ำมันอยู่ใกล้กว่าหมาป่านี่นา 

ใช่ไอ้หน้าลิงนี่พูดถูก 

ฉันไม่ใช่ลิงนายัยอ้วน เคนตะหงุดหงิดขึ้นมา 

กล้าว่าฉันอ้วนยังงั้นหรอ 

เจ้าแม่ตือป๋วยไก่เข้าร่างแล้ว แกระวังนะไอ้เคน 

ฉันว่ารีบเผ่นกันเหอะวะไอ้เขื่อน 

พวกนายอย่าอยู่เป้นคนเลย เฟย์วิ่งไล่ทั้งสอง อย่างบ้าคลั่ง

นี่พอได้แล้วนะเล่นเป็นเด็กอนุบาล โตๆกันแล้วนะ แค่เรื่องสัตว์ถึงกับเอามาทำเป็นเรื่องใหญ่โต ป๊อปปี้เริ่มห้ามอีกครั้ง

ฉันจะไปดูงู จองเบที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้น 

อะไรนะ ทุกคนพูดพร้อมกัน

ฉันบอกว่าฉันจะไปดูงูยังไงล่ะ จองเบใช้เสียงที่ัดังขึ้น

แต่ว่านายกลัวงูไม่ใช่เหรอ เป็นอีกครั้งที่ทุกคนประสานเสียงพร้อมเพรียงกัน

แต่ว่าฉันจะลองดู จองเบพูดด้วยท่าทางที่มั่นใจ 

ติดตามตอนต่อไป  >>>> จบไปอีกตอนแล้วนะครับ ในตอนหน้ากลุ่มเพื่อนเขายังอยู่ในสวนสัตว์ แต่ว่าจะมีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้โทะโมะและจองเบถึงกับช๊อกเลยทีเดียว จะเป็นยังไงต่อนั้นก็ขอฝากติดตามด้วยนะครับ 

      ยังไงวันนี้ผมก็สวัสดีครับ