NEVER LOVE รักที่เธอไม่เคยรู้
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 1
เมื่อ 2 ปีที่แล้ว
~วันงานนิทรรศการของโรงเรียน K.Z.~
“กรี๊ดดดดดดดดดพี่โทโมะ~”
“อ๊ายยยยยพี่ป๊อป หล่อสุดอ่ะ อ๊ายยยยยยยยยยยย”
“พี่เขื่อน~ พี่เขื่อนน่ารัก กรี๊ดดดดดดด”
“กรี๊ดพี่ลิง เอ๊ย!!พี่เคนตะ พี่จองเบ กรี๊ดดดด ซารางเฮโย~”
เสียงกรีดร้องของสาวรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ ที่ดังกระห่ำอยู่ภายในหอประชุมของโรงเรียน หญิงสาวที่ก้าวเข้ามาใน
หอประชุมด้วยความยากลำบากเนื่องจากมีผู้คนมาหน้าหลายตาพยายามยืนเบียดเสียดกัน เพื่อจะดูการประกวด
ร้องเพลงประจำปี ไม่รู้ว่ามาฟังเพลงหรือดูคนร้องกันแน่ ในการประกวดครั้งนี้ให้ความสนใจของผู้คนได้ไม่
มากก็น้อยเนื่องนักเรียนที่เข้าประกวดมีอยู่หลายวง แต่มีวงหนึ่งที่ใครๆต่างให้ความสนใจเป็นอย่างดีวงนั้นก็คือ
......K-OTIC ที่มีดีกรีการร้องการเต้นและหน้าตาที่ไม่เป็นรองใคร แต่ละได้รับการโหวตให้ให้เป็นหนุ่มHOT
ของโรงเรียน.........
~ แฟนใหม่ ที่เธอไม่ต้องการ
ถ้ามีแล้วมันทรมาน ฉันเองก็พอเข้าใจ
ถ้าเธอไม่เคยลืมแฟนเก่า ก็ยังไม่ควรคบใคร
เธออย่ามาเล่นกับใจของคน
แล้วไงแล้วใครทุกข์ทน คนสองคนฉันและเธอ~
หญิงสาวมองดูเพื่อนชายคนสนิทของเธอที่กำลังร้องเต้นอยู่บนเวทีการประกวดไม่นานก็ถึงการประกาศผล
ทุกคนดูลุ้นและตื่นเต้นมาก และ...........ผลก็คือวง......K-OTIC เป็นผู้ชนะประจำปีนี้
“เย่ๆๆ!!!~”
เมื่อหญิงสาวเห็นเพื่อนชายคนสนิทเดินลงจากเวทีก็เดินเข้าไปหาทันที
หมับ!!
“เย่ๆๆ แก้ว!!ฉันทำได้แล้ว ชนะแล้ว”
ชายหนุ่มเมื่อเห็นเพื่อนสาวเดินจึงบอกให้เพื่อนสาวรู้ถึงชัยชนะของตน
“อะ...เอ่อ....โทโมะ”
หญิงสาวหน้าแดงระเรื่อ ทำอะไรไม่ถูกเมื่ออยู่ดีๆเพื่อนชายคนสนิทอย่างโทโมะเข้ามาส่วมกอดเธอ
ทั้งทีเธอยังไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้เป็นใคร....ใครก็เขิน ยิ่งเป็นเธอแล้วหัวใจดวงน้อยของหญิงสาวกลับเต้นโครมคาม
ทำให้อีกฝ่ายรู้ตัว
“แก้ว!!”
“หะ..ห๊ะ>////<”
“เขินเหรอ^^”
“อะ...อะไรๆ ใครเขินนายไม่ทราบ ปล่อยเลยโทโมะบ้า นายมั่ว”
“ฮะๆฮ่าๆ ไม่ปล่อย หึ แก้วเขินๆๆๆๆ”
“>0< บอกว่าไม่เขินไง”
“ไม่เชื่อก็ดูซิหน้านี้แด๊งแดง อีกอย่างไอตรงนั้นอ่ะเต้นแร๊งแรง”
“ฮื่อ อะไร??ตรงนั้น(?)ตรงไหน?????”
“ก็........นี่ไง”
โทโมะลอบมองไปยังหน้าอกหน้าใจของเพื่อนสาวอย่างหยอกล้อ อดไม่ได้ที่เพื่อนสาวอย่างแก้วต้องมองตามไป
พอเธอรู้ว่าเค้าจะสื่ออะไร หน้าของเธอกลับร้อนวูบขึ้นมาทันที
“โทโมะบ้า ไอคนนิสัยไม่ดี ไอซาบะ ไอปลาดิบ ไอญี่ปุ่น ไอ....”
“น่ารัก~”
“ห๊ะ เมื่อกี้โทโมะว่าไงนะ”
“เราบอกว่า นะ........”
“โทโมะ!!!”ยังไม่ทันทีโทโมะจะได้ตอบแก้วก็มีเสียงของ....................
หวาย!!!
แฟนสาวของของโทโมะเรียกเข้ามาก่อน ทำให้โทโมะผลักแก้วออกไปทันที
“โทโมะทำอะไรค่ะ”
หวายหันไปพูดกับโทโมะแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะปลายตาไปมองแก้วด้วยสายตาหงุดหงิดไม่พอใจ
“เอ่อ....หวายมานานหรือยังครับ”
โทโมะพยายามเลี่ยงที่จะตอบคำถามของหวายแล้วหันไปถามเธอแทน
“พึ่งมาน่ะค่ะ^^โทโมะเหนื่อยหรือเปล่าค่ะ เห็นโทโมะเต้นแล้วเหนื่อยแทน แล้วโทโมะเห็นหวายรึเปล่าค่ะ
หวายอุตส่าห์ไปยืนใกล้หน้าเวทีเลยนะ”
หวายพูดแล้วเดินเข้าไปหาโทโมะแล้วคล้องแขนโทโมะ ก็จะส่งสายตาให้แก้วเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของทันที
แก้วหลังจากทีฟังอยู่ถึงกับชะงักทันที เธอไม่แม้จะเห็นหวายเลยด้วยซ้ำ แต่ทำไมหวายถึงบอกอย่างงั้น
พอแก้วหันไปมองมองหน้าหวาย หวายก็เอาน้ำและผ้าเย็นให้โทโมะ
เค้าสองคนนั่งหยอกล้อพูดกันสนุกสนาน ไม่รู้ว่าพวกเค้าลืมหรือเปล่า!!! ว่ามีเธอนั่งด้วยอีกคน
แก้วได้แต่แอบมองและก่นด่าตัวเองในใจว่าทำไมตนถึงไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง มานั่งดูเค้าสวีตกันทำไม
มีความสุขรึ
“แก้ววันนี้โทโมะมีธุระอ่ะแก้วกลับบ้านเองนะ”
“อืม งั้นเราไปก่อนนะ”
แก้วแอบมองโทโมะก่อนเดินออกไปจากหลังเวที
“แก้ว!!!”
ในขณะที่แก้วกำลังจะเดินไปหน้าโรงเรียนก็มีเสียงหนึ่งเรียกเธอไว้ก่อน
“อ้าว...........”
.................................................................................................................................................................................
สนุกเปล่าก็ไม่รู้ งั้นช่วยกันเม้นช่วยกันโหวตเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคร๊าฟฟฟฟ
ปล.เรื่องนี้อาจเหมือนฟิคนิยายหลายเรื่องแต่ไรเตอร์แค่นำมาแต่งเพื่อความบันเทิงนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ