แค่เธอสงสัย TK

#เรื่องสั้น แค่เธอสงสัย#

             ผมชื่อโทโมะนะครับ คนที่ไม่เคยสมหวังเรื่องความรัก  รักใครชอบใครก็.. แห้วตล๊อดตลอด  เพื่อนผม

เขาก็บอกว่า ‘ถ้าเราชอบใครก็ให้บอกไปเลย’   พอบอกแล้วป็นไงล่ะ  ห่างเหินกับผมแทนทุกคน กลายเป็นคนละ

คนเลย  ผมเลยขอที่จะยืนอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆดีกว่า ตอนนี้ผมกำลังปลื้มรุ่นน้องอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นคนที่น่ารัก ผม

เคยคุยกับเธอแค่ไม่กี่ครั้งเอง ผมได้แต่ทำอะไรหลายๆอย่างให้เธอ แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะรู้บางรึเปล่า? บางทีเธออาจ

จะกำลัง..สงสัยอยู่ก็ได้

~เธอไม่ค่อยระวังเวลาไปไหนทุกที  ชั้นก็เลยต้องตามมาส่งอย่างนี้ทุกวัน                             

ก็เอ่อนั่นแหละ อาจจะแปลกเหมือนกัน~

ตอนเช้า

            ที่เดิมที่ผมยืนประจำ ข้างๆบ้านของใครคนหนึ่ง ยืนทำอะไรนะหรอ? ก็รอไปส่งเธอคนนั้นอยู่นะสิ

“แม่ค่า แก้วไปเรียนแล้วนะค่ะ”  เสียงผู้หญิงที่ผมรอเล็ดลอดออกมาจากบ้านของเธอเอง

เป็นสัญญาณมาเธอกำลังจะเดินออกมา

            วันนี้แปลกนะ เธอวิ่งออกมา พร้อมกับขนมปังที่คาปาก สงสัยคงกลัวจะไปเรียนไม่ทัน ฮึ..คนอะไรทำไม

น่ารักแบบนี้นะ  ผมรีบวิ่งตามเธอไป กึ่งเดินกึ่งวิ่งนั้นแหละ ถ้าเข้าไปใกล้เธอมากกว่านี้ เดี๋ยวก็โดนจับได้พอดี ทิ้ง

ระยะห่างไว้บ้างดีกว่า

“โอ๊ยย! เจ็บ” เอาแล้วไงเป็นเรื่องแล้ว แก้ววิ่งไปกลับไม่มองทาง ทำให้โดนรถจักรยานเฉี่ยว ดีนะที่เป็นแค่จักรยาน

ถ้าเป็นรถมอเตอร์ไซค์จะทำไงล่ะเนี่ย

“เป็นอะไรมั๊ย?” ผมแกล้งเหมือนเดินผ่านแล้วจึงเข้าไปถาม

“ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณนะค่ะ” เธอพูดแล้วค่อยๆลุกขึ้น เข่าถลอกจนเลือดซิบขนาดนี้ยังบอกว่าไม่เป็นอะไรอีกนะ

“เลือดออกแล้ว” ผมนั่งคุกเข่าลงกับพื้นแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าของตัวเองมาพันที่หัวเข่าให้เธอ ผมก็คงช่วยได้แค่นี้

แหละ ก็เรามันไม่สำคัญ :(

“ขอบคุณมากนะค่ะ :)”  เธอพูดแล้วยิ้ม

“ไปถึงมหาลัยแล้วรีบเข้าไปทำแผลเลยเข้าใจมั๊ย?” ผมสั่งเสียเธอเล็กน้อย

“ค่า รุ่นพี่” เธอตอบรับผมด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง เท่าที่ผมดูมาเธอยังไม่แสดงอาการเจ็บที่ล้มให้

ผมเห็นเลยนะ แก้วค่อยๆเดินออกไป  ผมนะหรอก็คงเดินตามเธอต่อไปเรื่อยๆ

~เธอไม่ค่อยดูแลตัวเองจนไม่สบาย ฉันก็ต้องโทรไปว่าได้ดื่มน้ำหรือยัง                             

เชื่อสิ เชื่อเหอะ อยากให้เธอหายจัง~

ซ่า ซ่า!~

               ฝนตกลงมาในช่วงเย็นของวัน ซึ่งนั้นเป็นช่วงเลิกเรียนพอดี

“แก้วจะกลับบ้านยังไงอ่า?”

“คงต้องตากฝนไป ถ้ารอก็คงนานเลยแหละ”

“แล้วแผลที่เข่าเธอล่ะ? จะให้เปียกน้ำหรอ?”

“แค่แผลถลอกนิดหน่อยเองน่ะ”

“ถลอกของเธอหรอเนี่ย! เนื้อเปิดเลยนะ”

“แล้วจะทำยังไงล่ะ เฮ้อ~”

            ท่าทางแผลของเธอจะไม่ได้ถลอกอย่างเดียวแล้วล่ะสิ ผมแอบฟังอยู่ เธอบอกว่าจะตากฝนด้วย  ชอบ   

ทำอะไรเป็นเด็กจริงๆเล๊ย เดี๋ยวผมต้องไปหาร่มมาให้เธอซะแล้ว

“ฉันไปแล้วนะ บาย”  ไม่ทันแล้ว เธอวิ่งตากฝนไปแล้ว..นี่ขนาดขาเจ็บนะเนี่ย

KAEW TALK

ตกดึกในคืนเดียวกัน

~ติ๊ด ติ๊ด~

                ข้อความเข้านิหน่า ฉันเดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดดู

อย่าลืมทำแผลล่ะ :)

            ใครส่งมา์?  มันไม่ขึ้นเบอร์ให้ด้วยอ่า

------------------------------------------------------------------------------------------------

ฝากด้วยนะค่ะ เปลี่ยนการพิมพ์ใหม่ รู้สึกแปลกๆเน๊อะ ฮ่าๆ

เม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค้่า

22 กันยายน 2555

16:41   TOEY