ความรัก Love (TK)
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ31 ธันวาคม เวลา 23:59:55
รู้สึกใจหายน้อยๆที่แก้วไม่ได้อยู่กับผมตั้ง 2 อาทิตย์ เราตั้งใจกันไว้ว่าวันปีใหม่จะไปเคาท์ดาวน์กันตาม
สถานที่ต่างๆ จากนั้นก็คงไม่เที่ยวกันเล็กน้อย แต่ทุกอย่างก็จบลงเพราะแก้วต้องไปทะเลกับทางมหาลัย ถ้าถามว่า
เสียใจมั้ย? อย่าเรียกว่าเสียใจเลยดีกว่า ผมแค่รู้สึกน้อยใจ วันสำคัญๆแบบนี้เราก็น่าจะได้อยู่ด้วยกัน เดินจับมือกัน
กอดกันจนถึงเช้า แต่มันก็ไม่ใช่ แต่ก็เอาเถอะ ผมยอมให้เธอได้ไปมีความสุขกับเพื่อนๆ ถึงแม้ว่าผมจะเหงาและ
เดียวดายสักแค่ไหนผมก็ยอม
“5 4 3 2 1 0 สวัสดีปีใหม่!!!” เสียงจากโทรทัศน์ที่มีการถ่ายทอดสดบรรยากาศฉลองปีใหม่ดัง
ขึ้นอย่างกึกก้องอยู่ในห้องของผม จากที่วางแผนไว้ว่าจะไปเที่ยว แต่พอเอาเข้าจริงผมกลับอยู่ในห้องคนเดียว
เพียงแค่เธอคนนั้นไม่อยู่เท่านั้นเอง ผมได้แต่มองภาพในโทรทัศน์ ผู้คนที่มีเคาท์ดาวน์กัน เขามาเป็นคู่ๆ จับมือ
แล้วเฮไปด้วยกันในเวลาเที่ยงคืนตรง ผมนั่งอยู่บนโซฟาภายในห้อง ปิดไฟมิดมีแต่แสงเทียนเท่านั้น บนโต๊ะมีแค่
ถ้วยมาม่าที่โดยผมซัดไปหมดแล้ว ทำไมจิตใจมันถึงห่อเหี่ยวขนาดนี้ ทั้งๆที่มันเป็นวันปีใหม่แล้วแท้ๆ ใครๆก็
บอกว่าวันปีใหม่จะมีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต แต่ทำไมปีนี้มันถึงมีแต่เรื่องทุกข์ใจ
“พี่คิดถึงเราจัง” ผมได้แต่บ่นกับตัวเอง พูดคำนี้ไปวันหนึ่งก็นับไม่ถ้วน แค่เวลานี้อยากมีคนข้างๆมานั่งอยู่ด้วยกัน
ไม่ให้คืนนี้เป็นคืนที่เหงา แต่ความคิดเหล่านี้มันก็ไม่มีทางเป็นจริง
ตู๊ด~ ตู๊ด~
ผมตัดสินใจโทรหายัยแสบนั้นเพราะทนแรงคิดถึงไม่ไหวจริงๆ
(ว่าไงค่ะพี่โมะ?) ปลายสายตอบรับมาอย่างเสียงดัง ผมแทบจะไม่ได้ยินเสียงแก้วเพราะเสียงรอบข้างของแก้วมัน
ดังมาก เหมือนจัดเลี้ยงอะไรกันอยู่ แต่ผมก็พยายามที่จะฟังอยู่นะ แค่ได้ยินเสียงแก้วมันก็ทำให้ผมดีขึ้น
มาได้(นิดนึง)
“ทำอะไรอยู่ ทำไมเสียงดังจัง?” ผมถามออกไป ไขข้อสงสัยของตัวเอง
(ฉลองปีใหม่กันนะค่ะ) แก้วตอบกลับมาด้วยเสียงที่ดังเช่นเคย
“อย่าดื่มหนักนะ พี่เป็นห่วง” ผมพูดออกไป ที่บอกอย่าดื่มหนักเพราะเดี๋ยวจะเผลอไปถอดเสื้อโชว์คนอื่นอีก แก้ว
เป็นพวกเมาถอดเสื้อ พอเมาทีมือก็จะถอดเสื้อเลยแหละ
(ค่ะพี่โมะ แค่นี้ก่อนนะค่ะ เสียงดังมากเลยแก้วไม่ค่อยได้ยิน) ปลายสายพูดอย่างเร่งรีบ
“โอเค พี่รักกะ...”
ตู๊ดๆๆๆๆๆ~
ปลายสายกดวางก่อนที่ผมจะพูดจบ
แค่เวลาที่เราสองคนจะคุยกันมันยังไม่มีเลย วันนี้เป็นวันแรกที่แก้วไปเที่ยวกับทางมหาลัย วันนี้แค่วันเดียว
ผมโทรหาแก้วเกือบสิบสาย แต่แก้วรับจริงๆแค่ 3 สายเท่านั้น เพราะแก้วกำลังทำกิจกรรม พอได้ยินแบบนั้นผมก็
ไม่ได้อยากจะโทรไปกวนอะไรเธอมาก แต่ครั้งนี้ที่ผมโทรไปเพราะคิดถึงแล้วก็อยากได้ยินเสียงจริงๆ แต่พอแก้วรับ
เรากลับไม่มีเวลาได้คุยกัน
ปัง! ปัง!
“พี่มายด์เปิดประตูหน่อย เอิ้ก~” เสียงหญิงสาวนิรนามที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนตะโกนเข้ามาในห้องผม ผมตัดสิน
ใจเดินไปที่หน้าประตู
แอ๊ด~
ผมค่อยๆแง้มประตูดูว่าเสียงหญิงสาวที่ได้ยินนั้นเป็นของใคร
“เฮ้ยคุณ!!” ผมรีบใช้มือทั้งสองข้างรับตัวผู้หญิงคนหนึ่งไว้ทันที พอผมเปิดประตูผู้ญิงคนนั้นก็เอนตัวเข้ามาหาผม
เหมือนว่าเธอกำลังพิงประตูพอผมเปิดประตูเธอเลยไม่มีที่ให้พิงนั้นเอง
เอาไงล่ะเนี่ยกลิ่นเหล้าฉุนเลย ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงใส่เหล็กดัดฟัน ใส่แว่นเหมือนเด็กเนิร์ดจะกินเหล้า
ได้เมามายขนาดนี้ ผมตัดสินใจอุ้มเธอมาวางไว้ที่โซฟา ที่ไม่อุ้มเธอไปไว้ในห้องเพราะเกรงว่าเธอจะเป็นผู้เสียหาย
นั้นเอง
“อือ..” เธอลุกขึ้นมานั่งอย่างงัวเงีย หน้าแดงกล่ำเหมือนจะยังไม่สร่างเมาเลย
“ฉันจะ..อ้วก แหวะ~” เธอพูดยังทันขาดคำ เพราะรู้แล้วว่าเธอจะอาเจียนเพราะสีหน้ามันบ่งบอก แต่ถ้าจะอาเจียน
ขนาดนี้ต่อให้เป็นนักวิ่งระดับชาติก็วิ่งไปหยิบถุงให้ไม่ทันหรอก ผลสรุปอ้วกเลยอยู่เต็มเสื้อผมเลย TT
ตุ๊บ~
พอเธออาเจียนเสร็จก็ล้มลงนอนอย่างสบายใจ เหมือนว่าตัวเองได้ระบายอะไรบางอย่างออกไปเรียบร้อย
จนไม่สังเกตเลยว่าตัวเองเข้าห้องผิด แถมยังเข้าห้องของผู้ชายอีกต่างหาก ผมมองเธอแล้วส่ายหน้าก่อนจะเดินเข้า
ห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อ พอเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
“อือ..ร้อนจัง~” ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเธอคนนั้นพูดอย่างไม่ลืมตา มือของตัวเองพยายามจะถอดเสื้อผ้า
ของตัวเอง
“เฮ้ยๆ! อย่าถอดนะ!!” ผมรีบหาผ้ามาคลุมตัวเธอไว้ ก่อนที่เธอจะนอนนิ่งไปอย่างสงบ(หลับ)
เห็นเธอคนนี้แล้วก็อดคิดถึงแก้วไม่ได้จริงๆ เวลาแก้วเมาก็จะเป็นแบบนี้เช่นกัน จะอาเจียน จะถอดเสื้อผ้า
ตลอดเลย ตอนนี้คงจะกำลังสนุกกับเพื่อนๆของเธออยู่ ผิดกับผมอย่างมหัน เอาเถอะ ยิ้มสู้ไว้ ^^
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพเรื่องสั้นแล้วนะีค่ะ 555555555555
ประกาศก่อนเนอะเพื่อบางคนยังไม่รู้ นิยายของราทุกเรื่องทั้งเรื่องสั้นด้วยตอนนี้รวมอยู่ที่ฟิคชั่นแล้วนะค่ะ
ช่วยเม้น+โหวตหน่อยค่า ปริ้งๆ 55555555
18 มกราคม 2555
18:51 TOEY
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ