รักที่เป็นไป..ไม่ได้

ณ ตอนเช้า

"แก้วลูกตื่นได้แล้วนะ" แม่แก้วตะโกนเรียกลูกตัวเอง

"..."

แอ๊ดดดดดด~

           แม่โทโมะเปิดประตูเข้ามาในห้องแก้ว

"เป็นอะไรไปลูก" แม่แก้วเดินเอามือมาเตะที่หน้าผากของแก้ว

"ปวดหัวอ่า" โอ๊ยย หัวฉันจะระเบิดอยู่แล้ว

"งั้นวันนี้ไม่ต้องไปหยุดเรียนซะ นอนอยู่บ้านล่ะ เดี๋ยวแม่ไปร้านก่อนนะลูก" ฉันลืมบอกไป แม่เปิดร้านกาแฟที่ใหม่

จริงๆก็เปิดอยู่ที่บ้านเนี่ยแหละ แต่ว่าแม่ไม่ชอบ บ้านมันไม่เป็นบ้าน แม่เลยย้ายร้านกาแฟไปอยู่ที่ใหม่ ซึ่งนั้นก็ทำ

ให้ฉันต้องอยู่บ้านคนเดียว ==

~เมื่อความคิดถึงมาพร้อมกับฝน ห่วงหาใครบางคนเมื่อฝนเป็นสาย~~ (ริงโทนโทรศัพท์แก้ว)

ฉันแหกตาตื่นมาอีกที ก็ตอนบ่ายๆนั้นแหละ ตื่นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ ใครโทรมาเนี่ย เดี๋ยวจะไปเผาบ้านมัน

"ยัยฟางนิ"

(ยัยแก้ว ทำไมไม่มาเรียนล่ะ)  ฉันพึ่งจะกดรับ ปลายสายก็พูดซะยืดยาวเลยที่เดียว

"ฉันไม่สบาย"  ฉันตอบไป ด้วยน้ำเสียงเหมือนคนพึ่งตื่น ฉันก็พึ่งตื่นจริงๆนิหน่า

(แกเป็นอะไรมากรึป่าว)  ที่แกถามเนี่ย เพราะแกเป็นห่วงฉันใช่มั้ย ฮ่าๆ รักเพื่อนที่สุดก็วันนี้แหละ

"ฉันตากฝนนิดหน่อยไม่ได้เป็นอะไรมาก"

"ดีจัง วันนี้ห้องเลยเงียบเลย"  นี่แกดีใจใช่มั้ย ที่ฉันไม่ไปโรงเรียน ยัยเืพื่อนบ้าเอ้ย..

"งั้นเดี๋ยวพอเลิกเรียน ฉันเอาสมุดที่วันนี้จดไปให้ละกันนะ"  O_O เพื่อนฉันเป็นคนดีก็วันนี้แหละ

"อือๆ ขอบใจนะ"  ฉันคงจะต้องทำเสียให้ฟังดูป่วยๆซะหน่อยและ เพื่อนๆจะได้เห็นใจ ฮ่าๆ

-------

"พี่ฟาง ตกลงยัยแก้วเป็นอะไรอ่ะ ทำไมไม่มา"  เฟย์ถามฟางขึ้นมา ตอนนี้พวกเราก็นั่งสุมหัวกันอยู่ มีทั้งฟาง เฟย์

เขื่อน ป๊อปปี้และก็โทโมะ

"ยัยนั้นไม่สบายอ่ะ"  ฟางตอบออกมา ทำเอาโทโมะรู้สึกเป็นห่วงผิดปกติ

'เราเป็นอะไรว่ะเนี่ย คงไม่ได้เป็นห่วงยัยนั้นหรอกน่ะ เราชอบฟางนิ'

หลังเลิกเรียน 

"พี่ฟางจะไปไหนอ่ะ" เฟย์ถามพี่สาวขึ้น เมื่อเห็นว่า พี่สาวเดินไปอีกทางที่ไม่ใช่ทางกลับบ้าน

"พี่จะแวะเอาสมุดไปให้ยัยแก้วน่ะ" ฟางตอบคำถามของน้องสาวตัวเองไป

"แต่วันนี้แม่บอกให้กลับบ้านเร็วนะ ถ้าไปช้ามีหวังโดนว่าแน่เลย"

"จริงด้วยพี่ลืมไปเลย"

"เดี๋ยวฉันไปส่งนะ" ป๊อปปี้อาสาไปส่งเฟย์ฟาง

"โทโมะฟางวานให้เอาสมุดไปให้แก้วหน่อยได้มั้ยอ่ะ น่ะๆ น๊าาา"  จริงๆแล้วโทโมะก็อยากไปส่งฟางอยู่นะ แต่พอ

เห็นลูกอ้อนของฟางเข้าไป ก็ใจอ่อน ยอมเอาสมุดไปให้แก้วจนได้

"แล้วบ้านยัยนั้นอยู่ไหนอ่ะ" โทโมะถามขึ้น จะให้ไปโดยไม่รู้จักบ้านได้ยังไงล่ะ

"อ๋อ ตรงไปแล้วเลี้ยว 2 ที จะเจอซอย เสร็จแล้วเดินเข้าไปน่ะ แล้วเลี้ยวซ้ายอีกที แล้วก็ตรงไปเลี้ยวขวาแค่นี้ก็ถึง

แล้ว" ดูทางที่ฟางบอกใครจะไปถูกล่ะ

"อือๆ เดี๋ยวฉันเอาไปให้" โทโมะรับคำ

           ผ่านไปไม่นานโทโมะก็เดินทางตามที่ฟางบอก ถึงจะงงหน่อยๆ แต่ก็สามารถหาบ้านแก้วจนเจอได้

~ออด ออด~ (เสียงออดหน้าบ้านแก้ว)

"มาแล้วค่ะ"  ยัยฟางมาแล้วแน่เลย

"นะ..นาย" อ้าวทำไมจากฟางกลายมาเป็นโทโมะได้ล่ะ

"ฟางให้เอามาให้ พอดีฟางติดธุระ"  ยัยฟางนะยัยฟาง แทนที่จะโทร มาบอกกันก่อน ว่าจะให้โทโมะมา ฉันจะได้

เตรียมไม้ตียุงไว้ มีอะไรจะได้ผวดได้

"โอ๋โห! นี่อะไรเนี่ย"

ฉันเปิดสมุดมาก็เจอกับเนื้อหามากมาย ดูๆไปแล้วก็นึกว่าเป็นศิลาจารึกซะอีก ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะค่ะ  เม้น+โหวตกันเยอะๆนะค่ะ กติกาเหมือนเดิม เม้นเยอะโหวตเยอะจะอัพให้เร็วขึ้นนะค่ะ