รักแท้ยังมีอยู่จริง

~~~ออด~~~ (หมดเวลาเรียน)

 

"แก้ว" ร่างสูงเรียกร่างบางที่หลับอยู่ แต่ก็ไม่ตื่น

 

"ยัยแห้ว!"  เปลี่ยนคำเรียกใหม่ เพื่อร่างบางจะตื่น แต่ร่างบางก็ไม่ตื่น

 

"ตื่นเมื่อไร ฉันจะพาเข้าม่านรูดจริงๆด้วย"บอกกับร่างที่ยังไม่รู้สึกตัว แล้วอุ้มร่างบางไปที่รถเพื่อกลับบ้านของตัวเอง

 

'คนอะไรตัวเบาชะมัด'

 

 

ในรถของร่างสูง

 

             ร่างสูงขับรถไปเรื่อยๆ แต่เหลือบมองร่างบางที่นอนอยู่ พรางนึกถึงตอนรับน้องแล้วรู้สึกผิดอย่างจะ

 

ขอโทษแต่ไม่กล้าพูด ร่างสูงเลยเอากระดาษที่เขียนอะไรบางอย่างใส่ให้กระเป๋าเสื้อของร่างบาง

 

"ยัยบ้า"   ว่าร่างบางไปงั้นแหละ เห็นหน้าแล้วหมั่นไส้ ฮ่าๆๆ

 

"อือ" ร่างบางพลิกตัวแล้วเอามือลูบแขนไว้แต่ยังไม่ตื่นเหมือนจะหนาว พอร่างสูงเห็นก็รีบถอดเสื้อแขนยาวที่ใส่ทับ

 

กับชุดนักศึกษามาห่มให้ร่างบาง ร่างบางรู้ึสึกอุ่นขึ้นก็หลับตาพริ้มเลย

 

"ไงล่ะ สบายเลยละซิ"  พูดกับร่างที่หลับเมื่อให้ท่าทางของร่างบาง

 

 

ณ บ้านโทโมะ

 

ร่างสูงอุ้มร่างบางเดินเข้ามาให้บ้าน

 

"คุณแก้วเป็นอะไรไปค่ะ"  นมที่ดูแลโทโมะเดินปรี่เข้ามาถาม

 

"ไม่สบายนะครับนม" บอกแม่นมของตัวเองไป

 

"พาคุณแก้วขึ้นข้างบนไปดีกว่านะค่ะ" ส่วนแม่นมของร่างสูงก็เดินออกไป ร่างสูงเลยอุ้มร่างบางขึ้นห้องไป

 

 

ณ ห้องของร่างบางที่ร่างสูงเลือกให้

 

ร่างสูงพาร่างบางมานอนบนเตียง จัดการห่มผ้าให้เรียบร้อย ร่างสูงมองหน้าร่างบาง ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ใกล้อีกๆ จน..

 

"อือ.." ร่างบางขยับตัว แต่ยังไม่ตื่น เล่นเอาซะร่างสูงตกใจรีบเอาหน้าออก กลัวร่างบางจะตื่นขึ้นมา ร่างสูงบอกร่าง

 

บางก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

 

 

ณ ห้องของโทโมะ

 

"ยัยนั้นจะเห็นกระดาษยังว่ะเนี่ย ถ้าเห็นแล้วจะเสียฟอร์มมั้ยเนี่ย" เดินวนไปวนมาอยู่ในห้องตัวเอง

 

"ไปเอากระดาษคืนดีกว่า" ว่าแล้วก็เดินออกจากห้องตัวเองไป

 

 

ณ ห้องของแก้ว

 

"อือ.." ร่างบางตื่นขึ้นมา

 

"ที่ไหนเนี่ย.."  ร่างบางงงเลยรีบหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ให้กระเป๋าเสื้อเพื่อจะโทรหาเฟย์ ฟาง แต่..

 

"กระดาษอะไรเนี่ย"  ช่วงที่หิบโทรศัพท์ มีกระดาษหล่นมาด้วย เลยเปิดอ่าน

 

 

ฉันขอโทษที่ทำให้เป็นแบบนี้ หายเร็วๆล่ะ

 

 

"น่ารักกับเข้าก็เป็นรึไง"  พูดแล้วยิ้มไป แล้วเก็บกระดาษใส่ชั้นวางหนังสือไว้

 

            ส่วนร่างสูงเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของร่างบางแต่ยังไม่ได้เปิดเข้าไป

 

"ยัยนั้นคงยังไม่เห็นกระดาษหรอกมั่ง ต้องรีบไปเอาคืนแล้ว"   ร่างบางบิดกลอนประตูอย่างเบามือ กลัวว่าถ้าร่างบาง

 

หลับอยู่ เดี๋ยวจะตื่น

 

"เห้ย!"  เสียงร่างบางดังออกมา

 

"ธะ..เธอ"  ร่างสูงเห็นร่างบางกำลังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ถึงกลับพูดไม่ออก ร่างบางขาวไปทั้งตัว น่ากินจริงๆ

 

"จะอาบน้ำ ก็ไปอาบสิ"  บอกร่างบางไป

 

"แล้วนายเข้ามาทำไม" ถามร่างสูงออกไป

 

"รีบเข้าไป! ถ้าเธอไม่รีบเข้าไป เธอเสร็จฉันแน่"  ขาวซะขนาดนี้ อดใจไม่ค่อยจะไหว ส่วนร่างบางก็รีบวิ่งเข้าห้อง

 

น้ำไปเลย

 

"นี่! ไม่สบายอยู่ ไม่ต้องสระผมน่ะ เดี๋ยวไข้ขึ้น"  ตะโกนตามหลังร่างบางที่วิ่งเข้าห้องน้ำไป ส่วนร่างสูงก็รีบเดินมา

 

หากระดาษที่ใส่ไว้ให้กระเป๋าเสื้อของร่างบาง ที่ตอนนี้เสื้อของร่างบางกองอยู่บเตียง

 

 

 

 

"อยู่ไหนน๊า.. ใส่ไว้ในนี้นิ"  บ่นกับตัวเองที่หาเท่าไรก็ไม่เจอ

 

"หาไอ้นี่อยู่หรออ"   ร่างบางที่ออกมาจากห้องน้ำตอนไปไม่รู้ แต่งตัวเสร็จทุกอย่าง ในมือมีกระดาษที่ร่างสูงเขียน

 

"ธะ..เธออ่านแล้วหรอ"  ตายล่ะ ถ้าอ่านแล้วก็เสียฟอร์มแย่อะดิ

 

"บอกดีๆ ไม่เป็นรึไง ปากหนักชะมัด"  พูดเรื่องจริง แค่นี้ก็พูดไม่ได้ พอร่างสูงได้ยินก็คิดอะไรที่จะแก้เผ็ดแก้วออก

 

"แล้วทีเธอล่ะ" พูดเปิดประเด็นขึ้นมา

 

"แล้วฉันอะไร" ถามด้วยความงง

 

"ก็.. นี่ไง" ชูกระดาษทีีร่างบางไว้ แล้วร่างสูงเก็บมา

 

"นะ..นาย" นายอ่านแล้วหรอเนี่ย

 

"บอกดีๆ ไม่เป็นรึไง ปากหนักชะมัด" ย้อนคำพูดของแก้ว

 

"ไอ้บ้า นี่แนะ" วิ่งเข้าไปตีโทโมะเต็มแรง

 

"เจ็บนะ ยัยบ๊อง" โทโมะวิ่งหนี แก้วก็วิ่งไล่ไปทั่วห้อง

 

"หยุดนะ" บอกร่างสูงที่วิ่งหนีอยู่ เพราะเริ่มเหนื่อย แต่ร่างบางก็วิ่งไล่ต่อ

 

"นี่แนะ ฮ่าๆ" ร่างบางวิ่งตีร่างสูงอย่างแรง แล้วหัวเราะด้วยความสะใจ

 

"นี่แนะๆ" ตีร่างสูงต่อไป

 

"ยัยบ้า" รวบมือร่างบางแล้วผลักลงเตียง แล้วขึ้นค่อมไว้

 

"นะ..นายจะทำอะไร" ถามโทโมะที่ตอนนี้คร่อมร่างบางอยู่ ขึ้นว่าถ้าดิ้นโทโมะก็คงไม่ปล่อยง่ายๆ อยู่เฉยๆดีกว่า

 

"ตีอยู่ได้ ระวังจะเสร็จฉันไม่รู้ตัว"  กระซิบข้างหูแก้ว ไม่ได้คิดจะทำอะไร  แค่จะแกล้งเล่นยังไงตัวเองก็

 

เป็นสุภาพบุรุษ จะไม่ทำอะไรก่อน ถ้าผู้หญิงไม่ยอม

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้ว ไรเตอร์พึ่งสอบเสร็จ ขอโทษที่ช้าไปหน่อย เม้น+โหวตกันด้วยนะ ฝากเรื่องอื่นด้วยนะค่ะ

รักลีดเดอร์ จุ๊ฟๆ