รักแท้ยังมีอยู่จริง
เขียนโดย 
toey
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.28 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 22.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) ห่วง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โอ๊ย! เสร็จซะที" ฉันพูดออกมาหลังจากที่เดินออกมาจากห้องสอบ
"เป็นไงมั่งละ?" ยัยฟางเดินมาถามฉัน พวกเพื่อนๆนั่งรอฉันอยู่ข้างนอก
"ก็ดีอ่ะ แต่ปวดหัวมากเลย" รู้สึกปวดหัวจี๊ดตั้งแต่คิดข้อสอบข้อแรกแล้ว ปวดจนต้องเอามือกุมผ้าพันแผล
"เห้ย! ไหวป่าว" ฟางรีบวิ่งมาประคองแก้ว เพราะกลัวว่าจะล้มลงไปซะก่อน
"แก้วเป็นไรอ่ะ!" เฟย์รีบเดินมาช่วยอีกคน
"นั่งๆ"
"ปวดหัวอ่า" ฉันพูดออกไป เพราะว่าปวดหัวมากถึงมากที่สุด
"เอายามารึป่าว" ฟางถามฉัน ฉันก็เอาแต่ส่ายหน้า เพราะไม่ได้เอายาติดระเป๋าหลายวันแล้ว พกยาต้องกินยา
ตลอดมันเหมือนคนป่วย ก็ในเมื่อฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ก็เลยเอายาทิ้งไว้บ้านฟางซะเลย
"เฟย์เฝ้ายัยแก้วแป๊บนะ เดี๋ยวพี่มา" แล้วฟางก็เดินไปหาโต๊ะที่โทโมะนั่งอยู่ เพราะว่าตัวเองแบ่งยาของแก้วไปให้
โทโมะ เผื่อเกิดอะไรฉุกเฉิน เพราะรู้อยู่แล้วว่าเพื่อนตัวเองเป็นคนยังไง และในที่สุดมันก็ได้ใช้
ณ โต๊ะกลุ่มของโทโมะ
"พี่โมะ" ฟางเรียกโทโมะ
"คิดถึงพี่หรอ? ถึงมาหาเนี่ย" ป๊อปปี๊แซวฟางเล่น ทำเอาฟางหน้าแดงเลย
"บ้าแล้ว" ฟางพูดแก้เขินไป
"เรียกพี่ทำไมหรอ?" โทโมะหันมาถามฟาง หลังจากการแซวของป๊อปปี๊จบลง
"พี่เอายาของแก้วมารึป่าว? ที่ฟางแบ่งไปให้อ่ะ" เธอก็ได้แต่ภาวนาในใจ ว่าให้เขาพกยาติดมาด้วย ไม่งั้นเพื่อน
เธอแย่แน่ๆ
"อือๆเอามาทำไมอ่ะ" เขาพกยาของแก้วติดตัวตลอด เอาใส่ไว้ในกระเป๋าตังค์ตลอด เพราะเขาก็รู้นิสัยแก้วเหมือน
กัน
"แก้วปวดหัวอ่ะ พี่เอายามาหน่อย?" ฟางเร่งให้โทโมะเอายาให้ ส่วยโทโมะก็รีบหยิบยาอย่างรวดเร็ว พอฟางได้ยา
มาก็รีบเอาไปให้แก้วทันที
ด้านแก้ว
"อ่ะๆ ยากินๆ" ฟางจับแก้วที่กำลังฟุบอยู่กับโต๊ะให้ขึ้นมานั่ง แล้วก็เอายายัดเอาไปในปากของแก้วทันที
"พี่ฟาง แก้วจะเป็นอะไรรึป่าวอ่ะ?" เฟย์ถามแล้วก็บอกแก้วที่หลับกับโต๊ะเพราะปวดหัวมาก
"ไม่เป็นอะไรหรอกมั่ง เพราะกินยาไปแล้วนิ" ฟางก็เป็นห่วงเธอ นั่งเฝ้าตลอด
"ฟาง แก้วเป็นไงบ้างอ่ะ" โทโมะเดินมาถามไถ่อาการของแก้ว ก็เห็นแก้วฟุบหลับอยู่ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
"ฟางว่าจะพากลับบ้านแล้วล่ะ"
"เดี๋ยวพี่พาไปเอง" แล้วโทโมะก็เดินมาอุ้มแก้ว
"เอ่อ.." ฟางกำลังจะขัด
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ เดี๋ยวพี่พายัยแสบกลับบ้าน พอตื่นขึ้นมาเดี๋ยวพี่จะได้พาไปหาหมอเลย" แล้วโทโมะก็อุ้ม
แก้วแล้วก็เดินพาขึ้นรถไป แก้วก็รู้สึกว่าโดนใครสักคนอุ้มไป แต่ตาไม่ได้ลืมมอง
ณ บ้านโทโมะ
ห้องโทโมะ
โทโมะวางแก้วลงบนเตียงอย่างเบาที่สุด กลัวเจ้าตัวแสบตะปวดหัวขึ้นมาอีก ส่วนตัวเองก็เดินไปเอาผ้าชุบน้ำ
"นอนยังไงเนี่ยห๊ะ กระโปรงเปิดเชียว" พอโทโมะเดินออกมาก็เห็นแก้วนอนตะแคงกระโปรงก็ถกขึ้นมานิดหน่อย
แต่แก้วใส่ขาสั้นไว้เลยไม่เห็นอะไร มือก็จับกระโปรงแก้วแล้วดึงลงมาให้ปิดขา แล้ก็เอาผ้าเช็ดตัวให้
"ไม่สบายบ่อยจริงๆเลย" ส่ายหัวแล้วยิ้มๆเล็กน้อย ถึงจะป่วยบ่อย แต่แก้วก็น่ารักเสมอ
เขาเข้าไปอาบน้ำ เสร็จแล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างเธอแล้วก็กอดไว้ไม่อยากให้ไปไหน แล้วก็หลับไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เม้นโหวตด้วยนะ ไรเตอร์เหลือสอบอีกวันเดียว จะปิดแล้วดีใจกับไรเตอร์มั้ย? เม้นโหวตด้วยนะค่ะ
ในที่สุดก็มาถึงตอนที่ 30 เม้นโหวตนะจ๊ะ แล้วมันจะดำเนินไปต่อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
