รอเธอหันมา

                ฉันตื่นขึ้นมาก็เจอพี่โทโมะนอนหลับอยู่ จะยกมือขึ้นมากอดอกแล้วค่อยหลับ แต่พอยกมือขึ้นมาก็เจอ

มือคนข้างๆยกมาด้วย พี่โทโมะจับมือฉันแน่นมาก ทั้งๆที่เขาก็หลับอยู่

"ตื่นแล้วหรอคนสวย" โทโมะลืมตาขึ้นมาแล้วก็จับมือแก้วแน่นขึ้นอีก

'อะไรอยู่ให้กระเป๋าเสื้อ กล้อง!!' ฉันล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อก็เจอกล้อง ตอนนั้นที่หามันไม่มีนิหน่า

แล้วมาอยู่นี่ได้ไง หรือว่า!?

"พี่โมะเอากล้องแก้วไปใช่ไหม?" ฉันหันไปทำหน้าดุใส่คนข้างๆ

"พี่ไม่ได้เอาไป" พี่โมะปฏิเสธแล้วก็หันหน้าหนี

"ไม่ต้องเลยนะ พี่ต้องลบรูปที่แก้วแอบถ่ายแน่เลย" ฉันรีบเอากล้องขึ้นมาดูรูปทันที

"แล้วตอนนั้นบอกไม่ได้แอบถ่าย" โทโมะหันมาถามแก้วด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

"เอ่อ.." ซวยแล้วไง หลุดปากพี่โมะรู้หมดแล้ว

"อยากถ่ายขอกันดีๆก็ได้นิ ไม่เห็นต้องแอบเลย" โทโมะเอื้อมมือมาบีบจมูกแก้ว

"อื้อ..เจ็บนะ ก็อยากแอบนิ ตอนหลับพี่น่ารักดีออก" ฉันพูดแล้วก็เอามือพี่โทโมะออกจากจมูกตัวเอง

"ตอนเราหลับก็น่ารักนะ ฮ่าๆ" โทโมะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมา แล้วก็โชว์รูปของแก้วที่แอบถ่ายไว้

"พี่โมะแอบถ่ายแก้วอ่ะ!!" พอเห็นรูปปุ๊บก็ปี๊ดเลยค่า แต่ละรูปน่าเกลียดจะตาย

"ก็เราแอบถ่ายพี่ก่อนนะ" โทโมะพูดแล้วก็ดึงมือถือให้ออกห่างจากแก้ว

"พี่โมะเอามาเลยนะ แก้วจะโกรธแล้วนะ!" ฉันเอื้อมมือจะไปคว้าโทรศัพท์ของพี่โมะแต่มือสั้นอ่ะ แขนพี่โมะยาว

"ไม่ให้ๆ เดี๋ยวเราลบจะทำไงเล่า"

จุ๊ฟ~

             พอหันหน้ามาหาพี่โมะปุ๊บ ปากมันชนพอดี ฉันเลยรีบลดตัว มานั่งที่เดิม

"แก้ว เอ่อ..เป็นอะไรรึเปล่า?" โทโมะถามเสียงกุกกัง เขินนิหน่า

"มะ..ไม่" >///<

"หน้าแดงเลย เขินหรอไง?" โทโฒะเอามนิ้วมาจิ้มที่แก้มของแก้ว

"งื้อ~ เอามือของไปเลย งอนพี่เล่า!" ฉันเชิดหน้าสะบัดหนีโทโมะ

"โอ๋ๆ งอนหรอ? ง้อไงดีอ่ะ?" โทโมะพูดแล้วก็ทำำท่าคิด

"..." ไม่ต้องหันหน้าหนีพร้อมหลับตา

"เรายังหน้าแดงไม่หายเลย งอนหรือเขินกันแน่เนี่ย" โทโมะพูดแล้วก็มองหน้าหญิงสาว

'พี่หยุดพูดได้ยังอ่ะ แก้วเขินจะตายอยู่แล้วนะ!' ได้แต่คิดอยู่ในใจ ตาก็หลับลงเพราะความเขิน ไม่ลืมตา ไม่มอง

หน้าพี่โทโมะเลย ก็มันเขินนิหน่า จะให้ทำไงล่ะ >///<

ฟอด~

             โทโมะแอบหอมแก้มแก้ว

"พี่โมะ!" ฉันเอามือไปตีไหล่เขาทีหนึ่ง แล้วก็จับแก้มตัวเองไว้

"นึกว่าหลับแล้วซะอีก ฮ่าๆ" โทโมะหัวเราะเมื่อเห็นหน้าแก้วแดงขึ้นสีเลย

"แกล้งแก้วหรอ? นิสัยไม่ดี" ฉันกอดอกทำหน้าบึ้ง

"ลงโทษพี่หน่อยดิ" โทโมะบอก

"พี่ทำอะไรก็ไม่รู้ นี่มันบนเครื่องนะ มาหอมกะ.." จะพูดไปก็อายป่าวๆ เลยเงียบดีกว่า

"พูดต่อสิ เมื่อกี้เหมือนมันยังไม่จบนะ" โทโมะกวนแก้ว

"ไม่พูดกับพี่เล่า!" ฉันหันหน้าหนีแล้วก็เอาผ้าห่มคลุมโปงทันที

"งอนๆ ฮ่่าๆ" โทโมะหัวเราะที่ทำหญิงสาวอายได้จนหมุดลงผ้าห่มเลย

'เราน่ารักจังเลย' <<โทโมะคิด

'เดี๋ยวก็ถึงไทยแล้ว แก้วก็คงไม่ได้อยู่กับพี่แบบนี้อีกแล้ว' <<แก้วคิด

------------------------------------------------------------------------------------------------

มีใครอ่านเรื่องนี้อยู่ไหมอ่า? (เงียบ)  ขอโทษทีเรื่องนี้ค้างนานมาก ถึงมากที่สุด ตอนนี้ก็สั้นซะเหลือเกิน

ฝากเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ