วุ่นรักยัยตัวแสบ

ทุกคนกลับมาถึงบ้านประมาณ 17.30 น. โทโมะอุ้มวินเทอร์ขึ้นไปนอนบนห้องส่วนแก้วเตรียมน้ำอุ่นและผ้าไปเช็ดตัวขึ้นไปเช็ดตัวให้เด็กน้อยที่หลับสนิทเพราะฤทธิ์ยา

"ฉันรู้สึกว่าเราจะเหมือนพ่อ แม่จริงๆเข้าไปทุกวันแล้วสิ"แก้วพูดขึ้นขนาดที่เช็ดแขนให้วินเทอร์อยู่

"นี้แสดงว่าอยากมีลูกกับฉันอ่ะดิ!"โทโมะพูดยี้ยวน

"ไอ้บ้า!!คิดไปได้ว่ะ ขนลุก!"แก้วบอก

"ก็เธอบอกว่าเราเหมือนพ่อ แม่จริงๆ ถ้าเป็นพ่อ แม่จริงๆเราก็ต้องมีลูกกันสิ"โทโมะกวน

"นายจะไม่กวนฉันสักวันได้มั้ย ไอ้ตุ๊ด!!"

"บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ใช่ตุ๊ดนะ!!"

"ไม่เชื่อหรอก!นายต้องเป็นคู่ขากับใครสักคนในเคโอติกแน่ๆ"

"ไม่เชื่อก็ลองดูดิ!"โทโมะบอกแล้วผลักแก้วราบกับเตียง

"ไอ้บ้า!!จะทำอะไรนะ!"แก้วโวยวาย

"ชู่...เบาๆดิ!เดี๋ยวน้องวินตื่น"

"นายก็ปล่อยฉันสิ!"

"ก็เธอบอกว่าจะลองหนิ"

"ฉันบอกนายตอนไหนห๊ะ!"แก้วค้านแต่โทโมะก็ไม่ฟังค่อยๆก้มลงมาใกล้หน้าแก้วเรื่อยๆ แก้วหลับตาปี๋>_< ริมฝีปากอุ่นๆประทับลงมาที่แก้มนวล แก้วตาโตเท่าไข่ห่านO_O โทโมะค่อยๆเลื่อนหน้าลงไปที่ริมฝีปากอวบอิ่ม แต่...

"ทำอะไรกันว่ะ!!"เสียงเขื่อนดังขึ้นทำให้ทักคู่ผลักออกจากกัน

"พอดีว่าฉันล้มนะเลยทับแก้ว"โทโมะบอกหน้าตาเฉย ได้ข่าวว่าเมื่อกี้นายเป็นผลักแก้วลงไปเองนะ-_-;;

"ป๊าให้ขึ้นมาตาม!"เขื่อนบอกกระแทกเสียง

"เดี๋ยวลงไป"แก้วบอก

"ลงไปพร้อมกันเลย!เดี๋ยวไอ้โมะมันจะหกล้มอีก"เขื่อนบอก

"งั้นนายก็ลุกไปสิ"แก้วบอกคนที่นั่งอยู่บนขาเธอ โทโมะลุกขึ้นก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แก้วเดินออกไปหาเขื่อน เขื่อนรีบดึงมือแก้วมาจับและลากลงไปข้างล่าง

...................................................................................................................................

~กลางดึก~

"หนาว...นะ....หนาว...หนาว...นะ..."เสียงวินเทอร์ละเมอออกมาทำให้โทโมะกับแก้วตื่น โทโมะกอดเด็กน้อยไว้

"ป๊าค่ะ...ปะ...ป๊า...ม๊า...อย่าทิ้งวินไปนะ...วินกลัว..."เด็กน้อยยังละเมอต่อไปโทโมะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น

"ไม่มีใครทิ้งน้องวินนะค่ะ ไม่ต้องกลัว!นอนนะค่ะคนดี"แก้วลูบหัวเบาๆ เสียงค่อยๆเงียบลง

~ตอนเช้า 06.45 น.~

"เฮ้ย!!"แก้วร้องขึ้น

"เป็นอะไรแก้วววววว"โทโมะงัวเงียถาม

"น้องวินตัวร้อนมากเลยอ่ะนาย"แก้วบอก โทโมะลุกขึ้นเอามือแตะหน้าผากเด็กน้อยกับตัวเองและรีบชักมือกลับ

"ร้อนมากจริงๆด้วยสิ!พาไปโรงบาลกัน"โทโมะบอกแล้วอุ้มเด็กน้อยขึ้น ตอนนี้บ้านเงียบกริบ!ไม่ใมีใครตื่นสักคนแก้วเลยพาวินเทอร์ไปโรงพยาบาลก่อนแล้วจะโทรมาบอกทุกคนอีกที

....................................................................................................................................

~โรงพยาบาล~

"กลัว...วินกลัว...อย่าทิ้งวินนะ...วินกลัว"เด็กน้อยละเมออีกครั้ง

"น้องวินกลัวอะไรนะ"โทโมะบอก

"ฉันจะไปรู้มั้ยเล่า!อยู่ด้วยกันมั้งค่ะ"แก้วตอบ แม่มลมาดูแลวินเทอร์หลังจากที่รู้จากปากแก้ว แก้ว โทโมะก็เลยขอตัวกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานกัน ตอนเย็น!ทุกคนก็แห่กันมาเยี่ยมวินเทอร์กันใหญ่

"วันนี้แก้วเฝ้าน้องวินเองก็ได้ค่ะม๊า"แก้วบอก

"พรุ่งนี้ไม่มีงานหรอลูก?"

"มีเรียนตอนบ่ายแล้วก็ซ้อมคอนตอนเย็นนะค่ะ"

"งั้นก็ตามใจแก้วละกัน"

"เดี๋ยวแก้วกลับไปเอาเสื้อผ้าก่อนนะ"แก้วบอกแล้วลากโทโมะออกไป

...................................................................................................................................

~บนรถ~

"วันนี้นายกลับไปนอนบ้านายก็ได้นะ!น้องวินอยู่โรงพยาบาลไม่รู้หรอก"แก้วพูดขึ้น

"ฉันไปเฝ้าน้องวินเป็นเพื่อนเธอก็ได้"

"ไม่เป็นไรหรอกนะ!นายจะได้นอนสบายๆไง"

"งั้นฉันพาเธอไปเอาของก่อนละกัน!น้องวินหลับแล้วค่อยกลับ"โทโมะบอก