บำเรอรัก...... Ver. TK
aeytomokaew
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แก้วคว้าใบหน้าเขาให้ก้มลงจูบริมฝีปากเธออย่างดูดดื่ม ลิ้นเล็กแทรกซอนเข้ามาในโพรงปากชาย
หนุ่มอย่างไร้เดียงสา มือเล็กบางลูบไล้ไปตามแผงอกขาวของเขาเพื่อปลุกอารมณ์ มือหนาของ
โทโมะยกขึ้นกอดแผ่นหลังบางนวลเนียนมาแนบชิดร่างเขามากขึ้น แผ่นหลังของเขากระทบกับฝา
ผนังเหมือนหาที่ตั้งหลักกับการจู่โจมของคนตรงหน้า โทโมะจูบแลกลิ้นคนตรงหน้ากลับไปอย่างเร่า
ร้อน สติที่เขาเคยคิดว่าจะควบคุมแตกกระเจิง และเขาก็รอคอยโอกาสแบบนี้มาเกือบ4 ปี
“ อื้ม.....”
แก้วร้องครางออกมา เมื่อมือสากยกขึ้นกอบกุมทรวงอกคุ่สวยของเธอ และบีบเคล้นมันอย่างหนัก
หน่วง รุนแรง จนเธอรุ้สึกเจ็บ โทโมะยังไม่ละจากการดูดเอาความหอมหวานจากปากเธอ มืออีกข้าง
คว้าเอวบางมาแนบชิดก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นให้ร่างเธอติดผนังและตนเป็นฝ่ายรุกแทน นิ้วเรียวลากไล้
ไปตามเรียวขางามก่อนจะจับมันขึ้นตั้งชัน และโถมร่างตนเองทับไว้ ก่อนจะเลื่อนมือตนเองขึ้นมากอบ
กุมทรวงอก บีบเคล้นมันอย่างแรง
“ อ๊า.....โมะ ฉันเจ็บ ”
แก้วเอ่ยขึ้นทักท้วง เมื่อรุ้สึกว่าคนตรงหน้า เริ่มรุนแรงกับเธอขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มไม่ฟังคำทักท้วงของ
เธอ พรมจูบไปทั่วใบหน้างาม ลากลิ้นร้อนลงมาที่ลำคอระหง ประทับรอยความเป็นเจ้าของกดจูบลง
แรงๆแทบที่จะไม่เว้นที่ว่างเลยก็ว่าได้ ก่อนที่เขาจะผลักร่างเธอลงบนเตียงให้นอนราบลงเพื่อความ
สะดวกขึ้น ก่อนที่ตนเองจะถอดกางเกงออกจนหมดแล้วโถมทับลงบนร่างกายงาม และมอบจูบที่แสน
เร่าร้อนให้เธออีกครั้ง มือแกร่งยกขาเรียวขึ้นชันข้างหนึ่ง พร้อมกับกระชากกระชากอันเดอร์แวร์ชิ้นสุด
ท้ายที่ปกปิดร่างกายของแก้วออกไปจนสุดปลายเท้า สมองของแก้วพร่ามัว เมื่อพบว่าตนเองไม่
เหลือเสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว เธอทำถูกใช่มั้ย น้ำตาเม็ดโตค่อยๆไหลอาบแก้ม ดวงตากลมโตหลับลง
ช้าๆยอมรับชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น
“ อ๊ะ...นะ..นาย ”
แก้วร้องสะดุ้ง ร่างกายงามกระตุกเกร็งไปหมด เมื่อนิ้วเรียวสากของชายหนุ่มที่ถูกเขาสอดใส่เข้ามา
3 นิ้วรวด ความเจ็บปวดคับแน่นเริ่มก่อเกิดให้แก่ตัวเธอ ถึงแม้เธอจะเคยเจอประสบการณ์แบบนี้มา
ครั้งหนึ่ง แต่นั่นมันก็นานมากแล้ว มันนานมากจนเธอไม่รุ้ว่ามันทำให้เธอเจ็บปวดและทรมาณเพียงนี้
ได้ โทโมะเริ่มขยับนิ้วของเขาเข้าออกค่อยๆ ขยับนิ้วอย่างเป็นจังหวะ จากเชื่องช้าจนค่อยๆ เร็วขึ้น
เร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมณ์ที่พุ่งสูงของคนทั้งคู่
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~~~~”
มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น กายงามบิดเร่าไปด้วยความทรมาณและเสียวซ่าน ผ่านไปครู่ใหญ่
ร่างบางก็ส่งเสียงครวญครางออกมาลั่นห้อง น้ำขุ่นขาวไหลทะลักออกมาท่ามกลางนิ้วเรียวของโทโมะ
โทโมะยิ้มพอใจ ที่ส่งคนรักไปถึงฝั่งฝันได้ดึงนิ้วตนเองออก พร้อมกับน้ำรักของเธอที่ติดมา เขาดูด
เลียมันออกจนหมด ก่อนจะประทับจูบแสนหวานที่ริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง คราวนี้คนตรงหน้ายอมจูบ
ตอบเขาอย่างเร่าร้อนเช่นกัน
“ อื้อ....”
“ รุ้มั้ยเสียงร้อง...ของเธอยังเร่าร้อนเหมือนเดิม แม้จะผ่านไปนานแล้วก็ตาม หวังว่าฉันเป็นคนเดียว
ที่ได้ยินมันน่ะ ”
โทโมะผละออกจากริมฝีปากสวย จ้องมองดวงตาที่ปริ่มไปด้วยน้ำตาอยุ่ แก้วมองเขาอย่างเจ็บใจ
หันหน้าหนี มือบางยันอกแกร่งไว้ไม่ให้เข้าใกล้เธอมากกว่านี้
“ หึ...กว่าจะมาถึงนาย คงมีผู้ชายนับร้อยที่ได้เชยชมเสียงร้องของฉันน่ะ”
“ ว่าไงน่ะ...เธอยั่วโมโหฉันหรอแก้ว ”
โทโมะเอ่ยเสียงแข็ง คิ้วหนาย่นเข้าหากันจนเกือบผูกกันเลยว่าได้ มือหนาจับหน้าเธอให้หันมาจ้อง
ตาเขา แก้วมองเขาตาแข็งอย่างดื้อดึง
” ถึงแม้ฉันจะยอมนาย แต่ความรู้สึกที่ฉันเกลียดและขยะแขยงตัวนายยังไม่เปลี่ยนไปหรอกน่ะ
คุณวิศว ”
“ นี่เธอ...ได้ เธอทำตัวเธอเองน่ะ แก้ว อย่าหาว่าฉันใจร้ายแล้วกัน ”
โทโมะเอ่ยเสียงดังราวตะโกน ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากสวยแทบทันที โดยไม่ปล่อยให้เธอตั้งตัว
ลิ้นสากเกี่ยวรัดลิ้นเล็กอย่างบ้าคลั่ง จนคนที่ถูกกระทำตามไม่ทัน
“ อ๊ะ..โอ๊ย ..อุ๊บ ”
แก้วเผลอร้อง เล็ดลอดออกมาจากเรียวปากอิ่มรู้สึกถึงรสเค็มปร่าของเลือดที่คละคลุ้งภายในโพรง
ปาก เพราะเกิดจากการขบกัดริมฝีปากของอีกฝ่ายจนได้เลือด ร่างบางหายใจหอบ ติดขัด เพราะคน
บนร่างไม่ยอมปล่อยให้เธอหายใจเลยก็ว่าได้ เมื่อโทโมะดูดความหวานจากเรียวปากอิ่มจนพอใจ
เขาก้มลงพรมจูบไปทั่วหน้าสวย ลากลิ้นร้อนไปตามลำคอที่เขาทิ้งรอยไว้เมื่อกี้ ก่อนจะมาหยุดที่
ทรวงอกใหญ่คู่งามที่ตั้งเต่งชันอยู่ตรงหน้าเขา โทโมะไม่รอช้า ริมฝีปากร้อนกลืนกินยอดถันชมพูอย่า
เร่งรีบ ดูดดุนอย่างรุนแรงจนมันเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลาย ทั้งยังใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้ไปทั่วอกอิ่ม
และกายบางอย่างตะกละตะกราม จนแก้วตกใจแทบสิ้นสติที่อยู่ๆ คนตรงหน้าก็เปลี่ยนไปอย่าง
กะทันหัน แก้วหวาดหวั่นกับการกระทำป่าเถื่อนของอีกฝ่ายจนตัวสั่นอยากหนีออกไปให้พ้นจากตรงนี้
โดยเร็วที่สุด แต่ดูเหมือนโทโมะจะไม่ใส่ใจกับร่างสั่นสะท้านด้านล่างยังคงตั้งหน้าตั้งตากระทำการอุก
อาจตามใจตนเองอยู่เช่นเดิม
“ ฮึก..โทโมะ.....อย่า ”
แก้วปล่อยโฮออกมา ตอนนี้ร่างงามสั่นไปทั้งตัว การกระทำป่าเถื่อนแบบนี้ เธอไม่เคยเจอมาก่อน
และไม่คิดว่าจะมาเจอกับคนที่เธอเคยรักแบบนี้ หญิงสาวตะโกนร้องห้าม เมื่อจู่ๆคนบนร่างจับขาเรียว
งามทั้ง 2 ข้างเธอแยกออกกว้าง เผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูที่ยังคงมมีคราบรอยน้ำรักเมื่อกี้
“ ไม่ทันแล้วแก้ว...มาถึงจุดนี้แล้ว ฉันไม่ถอยหลังกลับเด็ดขาด ”
โทโมะเอ่ยเยาะเย้ย แล้วจึงก้มหน้าลงไปจนเกือบชิดกับกลีบดอกไม้สีเรื่อ ก่อนจะฉกลิ้นร้อนลงไป
ทักทายผิวอ่อนบางอย่างแผ่วเบา จนผู้ถูกกระทำสะดุ้งเฮือกเพราะความเสียวซ่านที่จู่โจมเข้ามาโดย
ไม่ทันตั้งตัว แก้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นจับหมอนรองแทบทันทีจิกเล็บสวยลงไป ความรู้สึกที่กดดันอยู่
ภายในร่างกายสบสนปนเปตีกันจนยุ่งไปหมด หัวสมองแทบคิดอะไรแทบไม่ออก ลิ้นร้อนจากที่แตะ
แผ่วๆ ในคราแรกบัดนี้กลับโลมเลียผิวเนื้ออ่อนนุ่มชื้นฉ่ำหนักหน่วงขึ้น ทั้งลากขึ้นลากลงเป็นจังหวะ
จนคนโดนกระทำต้องยกสะโพกตามอย่างห้ามไม่อยู่
“อ๊าส์...ฮึก..อย่าทำแบบนี้..ได้โปรด..อ๊ะ ... เถอะ... โทโมะ อ๊าส์ ”
แก้วพยายามเอ่ยห้าม เสียงลมหายใจหอบเอ่ยติดขัด ร่างกายงามบิดเร่าไปด้วยความทรมาณ ใบหน้า
หวานเกลือกกลิ้งจนผมสีน้ำตาลแดงยาวแผ่สยายไปทั่วหมอน พร้อมกับเหงื่อที่เริ่มผุดจากดวงหน้า
สวยน้ำตาใสๆ ไหลออกมาจากดวงตาที่ปิดสนิทไม่ขาดสายราวกับเขื่อนแตก แต่โทโมะยังไม่ได้สนใจ
คำพูดทักท้วงของเธอ เขายังคงดื่มด่ำกับน้ำหวานจากส่วนนั้นของเธอ ก่อนจะคลายมือออกจากข้อ
เท้าเล็ก แล้วเปลี่ยนตำแน่งมาเป็นอกอวบอิ่มคู่สวย มือเรียวเคล้นคลึงอย่างยั่วเย้า เพิ่มความรู้สึกเสียว
ซ่านให้ร่างบางจนสุดจะกลั้น พร้อมกันนั้นลิ้นร้อนชื้นของเขาก็เกร็งชักเข้าออกเป็นจังหวะภายในช่อง
ทางร้อนระอุทั้งยังดูดซับน้ำหวานที่หลั่งออกมาจากร่างกายงามจนหมดแทบจะทุกหยาดหยด จนในที่
สุดแก้วก็อดทนกับความทรมานที่อีกฝ่ายป้อนให้ไม่ไหวเผลอหลุดเสียงครางกระเส่าออกมาจนได้
“อึก อ๊า~~ อ๊ะ”
โทโมะพอใจกับผลงานของตัวเองเป็นอย่างมาก ในที่สุดแก้วก็พ่ายแพ้ต่อเขาอย่างหมด ชายหนุ่มละ
ใบหน้าจากผิวเนื้อสีเรื่อตรงหน้าพร้อมทั้งยันกายขึ้นมามองหน้าคนอวดเก่ง ก่อนจะส่งยิ้มเหยียดๆ ไป
ให้คนใต้ร่างอย่างต้องการเย้ยหยัน
“ ฮึก...ไอ้บ้า..ไอ้เลว..ฉันเกลียดนาย ”
แก้วจ้องหน้าคนบนร่างอย่างเสียใจ
“ แต่ฉันรักเธอ”
โทโมะพูดแค่นั้น ก่อนที่เขาจะจับแก่นความเป็นชายตนเอง สอดเข้าไปกดมันจนมิดด้ามรวดเดียว
“ กรี๊ดด ..อุ๊บส์ ”
โทโมะก้มลงจูบปิดปากคนตรงหน้าทันทีเมื่อ ได้ยินเสียงเจ็บปวดของเธอกรีดร้องออกมา ความคับ
แน่น และตึง โถมเข้าสุ่แก่นกายของเขา แม้จะไม่ใช่ครั้งแรก แต่มันยังไม่เคยถูกใช้งานมานานแล้ว
จึงไม่แปลกที่มันยังคงทำให้เขารู้สึก อึดอัดและให้เธอเจ็บปวดยามที่ถูกสอดใส่เข้ามา โทโมะปลอบ
ประโลม จนเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าเริ่มผ่อนคราย เขาก็เริ่มขยับแก่นกายตนเองเข้าออกช้าๆ มือหนา
สอดไปที่เอวบาง ยกสะโพกเธอขึ้น เพื่อให้เธอไม่เจ็บมาก และให้ไปตามจังหวะบทรักที่เริ่มขึ้นของ
เขา ชายหนุ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น แก่นกายที่บดเบียดเสียดสีส่วนอ่อนนุ่มก่อนที่บทรักสุดร้อนแรงจะเริ่ม
ขึ้น เมื่อร่างกายของทั้งคู่รวมเป็นหนึ่งเดียวแล้วเขายังคงกระแทกเข้าไปในตัวหญิงสาวสุดแรงจนมิด
ด้าม หนักหน่วงและเร่าร้อน แก้วยกขึ้นมือขึ้นกอดแผ่นหลังแกร่งแน่นราวต้องการที่พึ่งพิง เหงื่อของ
เธอค่อยๆไหลย้อยตามใบหน้าสวย
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~~~~”
แก้วโอดครวญออกมา ราวกับจะให้คนตรงหน้าได้รับรุ้ว่าเธอเจ็บปวดและทรมาณแค่ไหน มือแกร่งของ
โทโมะยังคงบีบเคล้นหน้าอกเธออย่างเมามัน หญิงสาวเริ่มแอ่นสะโพกรับการกระแทกของเขาทีละนิด
จนในที่สุด ร่างกายของทั้งสองก็เคลื่อนไหวด้วยจังหวะเดียวกัน เสียงน้ำที่ชื้นแฉะ เสียงผิวเนื้อที่
กระทบและเสียงครวญครางของทั้งสองคนดังลั่นไปทั่วห้องร่างสูงกระแทกรุนแรงสอดลึก แล้วเร่ง
จังหวะเร็วขึ้นด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ร่างแกร่งข้างบนยังคงเริ่มพิ่มดีกรีความเร็วและแรงขึ้นตาม
อารมณ์ความต้องการที่พุ่งสูงขึ้น จนเธอตามไม่ทันความแรงของมันนั้นทำให้หัวเตียงสั่นคลอนกระทบ
กับฝาผนังเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด
“....พะ...พี่โทโมะ อ๊า~~”
เสียงครางร้องรียกชื่อดังออกมาจากคนใต้ร่าง โทโมะได้ยินถึงกับอึ้ง กี่ปีแล้ว ที่เขาไม่ได้ยินคำๆนี้
ที่เธอเรียกเขาว่าพี โทโมะยิ้มกว้างก้มลงมอบจูบแสนหวานให้โดยที่แก่นกายข้างล่างยังคงบรรเลง
บทรักที่เร็วและรุนแรงอยู่ เขากระแทกร่างกายลงมาบนร่างบางอย่างแรงอีกครั้งจนสำเร็จความใคร่ไป
ถึงสวรรค์พร้อมกัน ทั้งคู่ปลดปล่อยสายธารรักออกมาพร้อมๆกัน จนน้ำสีขาวขุ่นนั้นทะลักออกมาภาย
นอก มือหนาปล่อยลงจากเอวบาง หายใจหอบ ดวงหน้าชายหนุ่มซบลงบนไหล่บางอย่างหมดแรง
เสียงหายใจหอบของทั้งคู่ดังแข่งกัน ก่อนที่คนใต้ร่างจะแปลเปลี่ยนเป็นลมหายใจที่ดังกันอย่างสม่ำ
เสมอ โทโมะเงยหน้าขึ้นมองดวงหน้าสวยที่หลับตาพริ้ม ริมฝีปากงามของเขายิ้มออกมา ยกมือขึ้น
เช็ดเหงื่อให้จากดวงน้าสวยและแกวกผมที่ปิดหน้าเธอออก
“ หลับแล้วหรอ เจ้าหญิงของพี่ ”
“......”ไร้ซึ่งคำตอบ มีแต่เสียงลมหายใจที่ยังคงดังสม่ำเสมออยุ่ โทโมะแค่นหัวเราะ พลิกตัวตนเอง
นอนลงข้างล่างและให้ร่างงามอยู่บนร่างเขาดวงหน้าสวยซบลงบนอกแกร่งหลับไหลต่อไป โทโมะ
ตระกองกอดเอวบางไว้ ก่อนจะเริ่มเข้าสู่ห้วงนิทราเช่นกัน
“พี่รักเธอ......”
โทษทีน่ะรีดเดอร์ที่ไม่จัดเต็มตามที่สัญญาไว้
พอดีขอลงดูกระแสตอบรับก่อน ถ้ากระแสดี
รับรองNCตอนต่อไป จะเอาแบบจัดเต็มจริงๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
