ขโมยหัวใจนายตำรวจขี้เก๊ก
5) สารวัตรปลอบเด็กกะโปโล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นั่งเลยดีกว่าค่ะ" เฟย์พูดทุกคนก็รีบเดินมานั่งที่โต๊ะ
"แหม่ๆ ทานข้าวไม่รอฟางเลยนะ" ฟางที่อาบน้ำเสร็จก็เดินลงมาจากข้างบน
"ยัยฟางลงมาเร็วๆ" โทโมะำพูด
"อ้าวพี่ป๊อป" ฟางเรียกเื่มื่อเจอชายชายคนสนิทของพี่ชายที่เธอแอบปิ้งๆอยู่
การนั่งทาน
โทโมะ ป๊อปปี๊ เขื่อน
แก้ว ฟาง เฟย์
"นายเขื่อน ฉันเห็นหน้านายแล้วกินข้าวไม่ลง" เฟย์พูดขึ้นเพราะนั่งตรงข้ามกับเขื่อน เฟย์รวบช้อนแล้วก็กอดอก
ไม่ทานข้าว ผิดกับคู่ของป๊อปฟางที่นั่งกินข้าวไปนั่งมองตากันแล้วก็ส่งยิ้มกันจนมดขึ้นข้าวหมดแล้ว
"สารวัตรจะมองหน้าฉันอีกนานไหม?" ฉันถามโทโมะที่เอาแต่จ้องหน้าฉัน
"เธอยังไม่บอกฉันเลยว่ามาทำอะไรที่บ้านฉัน" โทโมะถามแก้ว
"ฉันจำเป็นต้องรายงานสารวัตรรึไงค่ะ" ฉันพูดแล้วก็กอดอก ส่งสายตากวนประสาทไปให้
"ฉันถามดีๆก็ตอบดีซิ!"
"เฟย์ว่าอย่าพึ่งทะเลาะกันเลยดีกว่าค่ะ พวกเรามาทำรายงานนะค่ะพี่โมะ" เฟย์พูดออกมาเพราะไม่อยากให้แก้วกับ
พี่ชายตัวเองทะเลาะกัน ขี้เกียจห้าม
"เฟย์ฉันว่าเรารีบทำรายงานเถอะ เดี๋ยวไม่เสร็จ" ฉันพูดแล้วก็ลุกจากโต๊ะอาหารไป แล้วก็เดินไปนั่งโซฟาล้อมวงกัน
เพื่อทำรายงาน
"ฟาง เดี๋ยวคืนนี้ฟางไปนอนกับเฟนย์นะ ไอ้ป๊อปมันจะมานอนที่นี่" โทโมะบอกน้องสาว
"คะ..ค่ะ" ตอบเสียงอึกอักแต่ก็ดีใจที่พี่ป๊อปมานอนที่นี่
ปัง~ๆๆๆ
เสียงปืนหลายนัดกระหน่ำยิงเข้ามาในบ้านของโทโมะ โทโมะ ป๊อปปี๊ ฟางก็รีบลงมานั่งอยู่ใต้โต๊ะ ส่วน
เขื่อน เฟย์ แก้วก็รีบหมอบลงกับพื้นทันที โทโมะกับป๊อปปี๊ก็หยิบปืนจากข้างหลังออกมา ป๊อปปี๊เอาปืนสไลด์กับพื้น
แล้วส่งไปให้เขื่อน ถึงเขื่อนจะเรียนอยู่ ม.ปลาย แต่พี่ชายอย่างป๊อปเป็นตำรวจซะอย่าง เลยสอนวิชาป้องกันตัว วิธี
ยิงปืนและก็รอกมากมาย ทำให้เขื่อนยิงปืนได้ จากนั้นทั้งสามก็ออกไปประกบผู้หญิงอีกสามคน ป๊อปเข้าไปหาฟาง
ที่อยู่ใกล้ๆ เฟย์ก็โดนเขื่อนลากออกไป ส่วนโทโมะก็ค่อยๆคลายเข้ามาหาแก้วที่นั่งอยู่ไกลสุด
"ไอ้ป๊อป เขื่อน ออกทางหลังบ้าน" โทโมะส่งสัญญาณไปหาเขื่อนป๊อป แล้วตัวเองก็ยิงสกัดให้เพื่อให้ทั้งสี่คนออก
ไปจากบ้าน ส่วนตัวเองก็นั่งบังแก้วอยู่
"อ๊ายยย" เสียงปืนทำเอาฉันตกใจรีบปิดหูทันที ยิงจะถล่มกันอยู่แล้ว
"มานี่เร็ว!" โทโมะจับมือแก้วแล้วก็จะพาออกมาข้างนอก
"ฮือ..ฉันกลัว" พูดออกไปตามความรู้สึกจริงๆ ตอนนี้ร้องไห้ออกมาแล้ว
"มาเร็วๆซิ" โทโมะจับมือแก้วแล้วก็จะรีบวิ่งออกมา
"เฮ้ย!หยุด" มีสามคนวิ่งเข้ามาดักเราสองคนในบ้าน ที่เหลือก็วิ่งตาม 4 คนไป
ปั๊ก ป๊าบ~
แล้วสุดท้ายก็เกิดการต่อสู้กัน 3 รุมหนึ่งโทโมะทำการเตะที่มือของทั้งสามคนให้ปืนกระเด็นไปก่อน
"แก้ววิ่งออกไป!" โทโมะสั่งออกมา แล้วก็ต่อยไปด้วย
"ฮือ.." ได้แต่ยืนร้องไห้ อยากจะวิ่งนะ แต่ขามันไม่ไป
"โอ๊ยยย" โทโมะโดนเตะเข้าที่มือจนร้องออกมา ปืนก็กระเด็นมาอยู่ที่ปลายเท้าฉัน ส่วนสามคนนั้นก็เข้ามารุมเตะ
รุมต่อยโทโมะ โทโมะพยายามจะสู้แต่คนมันเยอะกว่าเลยสู้ไม่ได้
ปัง~
ฉันหยิบปืนขึ้นมา มันอาจจะหนักหน่อยแล้วฉันก็ยิงไม่เป็นเลย แต่ถ้าไม่ยิงโทโมะต้องโดนซ้อมตายแน่
ฉันเลยตัดสินใจหยิบมันแล้วก็ยิง ส่วนคนที่ถูกยิงก็ล้มทันทีเพราะฉันยิงเข้าืที่หัวมันพอดีเลย
"ฮือ..ฉะ..ฉันฆ่าคนตาย ฮือ.." ปืนตกลงไปอยู่ที่พื้น พอโทโมะได้จังหวะก็ลุกขึ้นมาแล้วก็วิ่งมาหยิบปืนแล้วก็ยิง
สองนัดปิดชีพอีกสองคน
"ไปแก้ว" โทโมะวิ่งเข้ามาลากมือแก้วที่สติแตกร้องไห้โฮออกมา แล้วก็รีบวิ่งออกข้างหลังบ้าน
.
.
.
"ไอ้โมะเร็ว" ป๊อปปี๊ขับรถ(รถตู้)มาตรงหน้าแล้วโทโมะกับแก้วก็ขึ้นไป
ปัง~
พวกนั้นยังวิ่งตามมายิงรถ โทโมะกับเขื่อนเลยต้องเปิดกระจก(ข้างคนขับ)แล้วก็ออกมายิงสกัด จนพวกนั้น
หนีไป
"ฮือ..ฉันฆ่าคน" ฉันยังร้องไห้ออกมา ในชีวิตนี้ไม่เคยฆ่าใคร
"แก้วๆ" เฟย์กับฟางนั่งประกบแก้วแล้วก็ช่วยกันปลอบ
"ฮึก..ฮือ" ฉันยังร้องไห้ไม่หยุด ไม่เข้าใจทำไมเฟย์กับฟางไม่ตกใจกับเรื่องแบบนี้เลย
"เฟย์ฟางไปนั่งข้างหลังไปด้วยพี่คุยเอง" โทโมะข้ามมานั่งข้างๆแก้ว
"ฮือ.." แก้วร้องไห้โฮออกมา
"แก้วๆไม่ต้องตกใจนะ ไม่ต้องกลัว" โทโมะดึงแก้วเข้ามากอดเข้าไว้
"ฮึก..แต่ฉันฆ่าคน" เงยหน้าขึ้นมาหาโทโมะ
"ถ้าเธอไม่ฆ่ามัน มันก็ฆ่าเราอยู่ดี เราทำเพื่อป้องกันตัวรู้ไหม" โทโมะลูบหัวแก้วเบาๆ รู้เลยว่าแก้วคงจะตกใจมาก
เพราะแก้วสั่นไปทั้งตัวเลย
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้ว วู้~ บู๊กันมันไหม? ฮ่าๆ ฝากเม้น+โหวตด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ