ทำไงได้ ผมหลงรักยัยเพื่อนสนิท

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

"เฮ้ย!! สายแล้วนี่" ป๊อปปี้หันหน้ามาพูดกับฟาง "จริงด้วย ซวยแล้วเรา" อ๊ากกกก!! ป๊อปปี้รีบขับรถไปจอดที่ลานจอดรถ แล้วป๊อปปี้ก็จับมือฟางวิ่งไปที่ห้องเรียนด้วยกัน ^_________^

ออด...ออดดด (เสียงออดพักเที่ยง)

"โดนทำโทษอีกแล้วอ่ะ" ฟางเดินบ่นไปกับป๊อปปี้

"มาสายก็ต้องโดนทำโทษ มันก็ถูกแล้วนี่" ป๊อปปี้ตอบ

"อุตสาห์รอดจากอาจารย์ฝ่ายปกครองแล้วยังหนีไม่พ้น อาจารย์กรรณิการ์ เลยอ่ะ โดนทำโทษให้ไปจัดหนังสือที่ห้องสมุดเนี้ยะนะ จะบ้าเหรอ หนังสือไม่ได้มีแค่ 2-3 เล่มนะ มันมีเป็นพันๆเล่ม เชียวนะ ~ เฮ้อ" ฟางพูดแล้วถอนหายใจเหือกใหญ่ "อย่าพึ่งพูดเรื่องนี้เลย ฉันหิวข้าวแล้ว ไปกินข้าวกันเถอะ" ป๊อปปี้เดินจูงมือฟางไปที่โรงอาหาร

***************************************************

ที่โรงอาหาร

"เราจะกินอะไรกันดีล่ะ" ฟางถามป๊อปปี้

"อืม...กินสปาเก๊ตตี้กันดีไหม" ป๊อปปี้ตอบ

"ดีเลย เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำเอง ส่วนนายก็ไปซื้อสปาเก๊ตตี้ก็แล้วกันนะ" ป๊อปปี้กับฟางแยกย้ายกันไปซื้ออาหารกับเครื่องดื่ม

"ป้าครับ ผมขอสปาเก๊ตตี้ 2 จานครับ" ป๊อปปี้สั่งอาหารกับแม่ค้า

"จ้า รอก่อนนะ"

"ครับ"

"ป้าครับ ผมขอสปาเก๊ตตี้จาน 1 ครับ" โทโมะสั่งอาหารกับแม่ค้า

"รอก่อนนะจ๊ะ" แม่ค้าบอก

"ว่าไงโทโมะ...นายก็กินสปาเก๊ตตี้เหมือนกันเหรอ" ป๊อปปี้ถามโทโมะ

"อืม...กำลังรออยู่" โทโมะพูดแล้วพยักหน้า

"พี่ค่ะ เอาน้ำชามะนาวกับน้ำส้มค่ะ" ฟางสั่งเครื่องดื่มกับคนขายน้ำ

"อ่ะ ได้แล้วจ๊ะ" คนขายน้ำยื่นแก้วน้ำชามะนาวกับน้ำส้มให้ฟาง

"เท่าไรค่ะ" ฟางถามแม่ค้า

"40 บาทค่ะ" แม่ค้าตอบ

"อ่ะ นี่ค่ะเงิน 40 บาท" ฟางยื่นเงินไปให้แม่ค้าขายน้ำ ฟางเดินไปชิมแอบจิบน้ำชามะนาวของป๊อปปี้ลองดูว่าทำไมป๊อปปี้ทำไมถึงได้ชอบหนัก

"อี๋ ~ ไม่เห็นอร่อยเลย แหวะ กินไปได้ยังไงเนี้ยะ" ฟางจิบน้ำชามะนาวของป๊อปปี้หลับตาปี๋ >O<! ฟางเดินถือแก้วน้ำไปหาป๊อปปี้แต่ทว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาชนฟาง น้ำก็เลยหกใส่เสื้อฟางจนชุดนักเรียนเปียกน้ำไปหมด

"นี่เธอ! เอ่อ...ฟาง เราขอโทษด้วยนะ" พิมทำทีพูดดีกับฟางทั้งๆที่จริงแล้วอยากจะให้ตายไปเลยซะด้วยซ้ำ

"มะ...ไม่เป็นไร" ฟางตกใจที่พิมพูดขึ้นเสียงใส่ตอนแรกๆ

"ไม่เป็นไรจริงๆนะ" พิมหยิบเอากระดาษทิชชูยื่นมาให้ฟางเช็ด

"อืม" ฟางพูดแล้วพยักหน้า

"เราต้องขอโทษเธอจริงๆนะ" พิมพูดแล้วเดินจากฟางไป "แค่นี้ยังน้อยไป ซะด้วยซ้ำ" พิมพูดเบาๆกับตัวเอง

ฟางเดินไปที่ห้องน้ำเช็ดเสื้อผ้า ล้างเนื้อล้างตัว ก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้ที่โรงอาหาร

"ทำไมไปซื้อน้ำนานจัง แล้ว...น้ำล่ะ" ป๊อปปี้ถามฟางเพราะไม่เห็นฟางถือแก้วน้ำมาด้วย

"เอ่อ...เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะ คือว่า บลาๆ" ฟางอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ป๊อปปี้ฟัง

"แล้ว...ไม่เป็นไรมากใช่ไหม" ป๊อปปี้พูดกับฟางด้วยเสียงที่อ่อนโยน

"ไม่เป็นไรจริงๆน้า"

"รีบกินเหอะ สปาเก๊ตตี้เย็นหมดแล้ว"

ฟางรีบกินสปาเก๊ตตี้ด้วยความหิว "จะรีบกินทำไม ช้าๆก็ได้" ป๊อปปี้บอกฟางเพราะกลัวว่าฟางจะสำลักอาหารอีก

"ไม่เป็นไรหรอกน่า รีบกินสิ"

15 นาทีผ่านไป

"อิ่มจังเลย" ฟางพูดพลางลูบท้องไปมา "เรารีบไปกันเถอะ" ป๊อปปี้ลุกขึ้นยืนแล้วก็จับตัวฟางลุกขึ้น "จะรีบไปไหนอ่ะ เพิ่งทานข้าวเสร็จน้า ยังอิ่มอยู่เลย"

"ก็ไปเรียนไง"

"ไปเรียนอะไร ยังไม่ถึงบ่ายโมงเลย" ฟางดูนาฬิกาข้อมือดูว่ากี่โมงแล้ว "ก็แค่ 12.55 น. เอง...หา! 12.55 สายแล้วนี่"

"ก็สายแล้ว" ปีอปปี้ตอบ

"เรารีบไปกันเถอะ" ฟางลุกขึ้นยืนแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนกับป๊อปปี้ ~

***********************************************

ออด...ออดดด (เสียงออดเลิกเรียน)

"ป๊อปเร็วๆดิ" ทันทีที่เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้น ฟางก็รีบดึงตัวป๊อปปี้ออกไปจากห้อง "จะรีบไปไหน" ป๊อปปี้ถามฟาง "ก็...เค้าปวดฉี่อ่ะ เร็วๆดิ ป๊อป"

"ช้าๆก็ได้"

"นายอยากให้ฉันฉี่ราดอยู่ที่นี่เหรอ"

"เปล่า..."

"เร็วๆดิ" ฟางลากตัวป๊อปปี้ไปจนถึงห้องน้ำ "รออยู่ที่นี่นะ" ฟางบอกให้ป๊อปปี้รออยู่ที่ต้นไม้ข้างหน้าห้องน้ำ ป๊อปปี้พยักหน้าแทนคำตอบ

5 นาทีผ่านไป

ฟิ้ว ~ เสียงลมพัด

ป๊อปปี้เริ่มรู้สึกปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำ "คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง" ป๊อปปี้คิดว่าถ้าฟางออกมาจากห้องน้ำแล้วไม่เห็น

ป๊อปปี้ ก็คงรู้ว่าป๊อปปี้ไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน แล้วป๊อปปี้ก็เดินไปเข้าห้องน้ำชายที่อยู่อีกฝั่งของห้องน้ำหญิง

"อ้าว! ป๊อปไปไหนอ่ะ" ฟางมองซ้ายมองขวาหาป๊อปปี้ แล้วก็เดินหาป๊อปปี้เพราะคิดว่าป๊อปปี้คงจะอยู่แถวนี้

"ไม่เห็นมีเลย...หรือว่า...จะเข้าห้องน้ำเหมือนกัน" ในขณะที่ฟางกำลังยืนรอป๊อปปี้อยู่ที่ต้นไม้นั้น...ป๊อปปี้ก็เดินออกมาจากในห้องน้ำ...โทโมะเดินมาเห็นฟางยืนอยู่คนเดียวเลยคิดจะแกล้งเดินเข้าไปปิดตาฟางจากทางด้านหลัง "โอ๊ะ!ใครอ่ะ ป๊อปเหรอ" โทโมะได้ยินฟางพูดอย่างนั้นก็เปิดตาฟางออกให้เห็น "ฮ่าๆ โทโมะนั้นเอง" ฟางยิ้มให้โทโมะ ^_^

"อ้าว! ป๊อปออกมาตั้งแต่เมื่อไรเหรอ" ฟางถามป๊อปปี้

"............" ป๊อปปี้เงียบ

"เธอสองคนจะกลับบ้านแล้วเหรอ" โทโมะถามฟาง

"อ๋อ! ยังหรอก จะต้องไปจัดหนังสือที่ห้องสมุดก่อนน่ะ ถึงจะได้กลับบ้าน" ฟางตอบโทโมะ

"ที่โดนอาจารย์กรรณิการ์ ทำโทษใช่ไหม?"

"อืม...ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้กลับบ้านเมื่อไร หนังสือตั้งเยอะแยะอ่ะ" ฟางแอบมองป๊อปปี้ในขณะที่กำลังคุยอยู่กับโทโมะบ่อยๆ ก็เห็นป๊อปปี้ดูเงียบๆยังไงไม่รู้ (เป็นอะไรของเค้านะ)

"เราไปช่วยเธอจัดหนังสือก็ได้"

"จริงเหรอ!" ฟางพูดทำท่าดีใจ

"อืม" โทโมะพูดแล้วพยักหน้า

"ถ้างั้นไปด้วยกันตอนนี้เลยดีไหม"

"ก็ดีเหมือนกัน"

"ป๊อปเรารีบไปกันเถอะ จะได้เสร็จไวๆ" ฟางเดินไปจับมือป๊อปปี้เดินไปที่ห้องสมุดด้วยกัน โดยที่โทโมะเดินตามหลังป๊อปปี้กับฟางไป